అమావాస్యావిశేషః

 అమావాస్యావిశేషః

75. శ్లో॥ అమావాస్యా దినే ప్రాస్తే గృహద్వారం సమాశ్రితాః । వాయుభూతాః ప్రపశ్యన్తి శ్రాద్ధం వైపితరో నృణామ్ | యావదస్తమయం భానోః క్షుత్పిపాసా సమాకులాః । తతశ్చాస్తంగతే భానౌ నిరాశా దుఃఖ సంయుతాః | నిఃశ్వస్య సుచిరం యాన్తి గర్హయన్తః స్వవంశజమ్ | జలేనా2 పి చ నశ్రాద్ధం శాకేనాపి కరోతియః । అమాయాం పితరస్తస్య శాపందత్వా ప్రయాన్తి చ ॥“కూర్మపురాణే”

భావము :- అమావాస్య దినము పితృదేవతలకు ప్రీతికరము. ఆ రోజున

వాయురూపములో వారు వారి కుమారుల ఇంటి ద్వారము వద్ద ఉండి శ్రాద్ధమును, మా పుత్రులు ఆచరించుచున్నారా యని గమనిస్తూ ఉందురు. సాయంత్రము వరకు శ్రాద్ధముగానీ, ఆమద్రవ్య సమర్పణగానీ, తిలతర్పణకానీ చేయనిచో, ఆకలి దప్పికలతో నిరాశతో వెడలిపోవుచూ మన వంశమందు ఇట్టి వ్యర్థులు జన్మించిరి అని నిట్టూర్పు విడచి వీరు అభివృద్ధికి రాకుండుదురుగాక అని శాపమిచ్చి నిరాశతో వెళ్ళిపోయెదరు. - కావున అమావాస్యనాడు పితృప్రీతిగా కనీసము తిలతర్పణయైననూ చేసి తీరవలెను.