రామాయణమ్ 133
.......
ఇప్పుడేకదా నీవెంట మహావీరులైన రాక్షసులను పంపాను ఇంతలోనే ఏమయ్యిందే నీకు మళ్ళా ఏడుస్తున్నావు అని కోపంతో అన్నాడు ఖరుడు .లేలే నీకేమీ భయములేదు నేనున్నాను నీకు అధైర్యము వద్దు ఏమిజరిగిందో చెప్పు అన్నాడు.
.
అవును ఇంతక్రితమే నీవు నాతొ పద్నాలుగు మంది మహాశూరులను పంపావు కానీ వారందరినీ క్షణకాలంలో చంపివేశాడా మానవుడు. ఆతని యుద్ధరీతి చూస్తే నాకేదో భయంగా ఉన్నది .ఏమో ఎటునుండి ఏ ప్రమాదము రానున్నదో అని భీతికలుగుతున్నది.
.
నేను విషాదమనే మొసలి
భయము అనే తరంగాలు కలిగిన
దుఃఖము అనే సముద్రములో మునిగి ఉన్నాను
నన్నెందుకు రక్షింపవు నీవు?
నీకు రాక్షసులయందు జాలి ఉన్నట్లయితే
ఆ రాక్షస కంటకుడిని ఎదిరించు.
.
నీకు శక్తీ ,తేజస్సు ఉంటే ఆ రాముడిని చంపేసి నా కోపము చల్లార్చు.లేనిపక్షములో నేనిప్పుడే నీ ముందే ప్రాణాలు విడుస్తాను.
.
నీకు ఆపని చేతకాకపోతే ఇక్కడనుండి పారిపో అని రెచ్చగొడుతూ పొట్ట బాదుకుంటూ బావురుమని ఏడ్చింది.
.
అప్పుడు ఖరుడు రోషముతో ,శూర్పణఖా ఇదిగో ఇప్పుడే చెపుతున్నాను ఈ గండ్ర గొడ్డలితోనే వాడి తల నరుకుతాను.
అప్పుడు వాడి కంఠం నుండి పొంగుతూ బయటకు వచ్చే వెచ్చని నెత్తురు ఆనందముగా త్రాగుదువుగాని.
.
తన సేనాని అయిన దూషణుని వైపు తిరిగి నీవు వెంటనే పద్నాలుగువేలమంది మహావీరులు,శత్రు భయంకరులు అయిన సైనికులను సిద్ధం చేయి అని ఆజ్ఞాపించాడు.
.
వీరులైన రాక్షసులు వెంటరాగా రాముడి మీదికి యుద్ధానికి బయలుదేరాడు ఖరుడు.
.
వాడు బయలుదేరగానే ఆ సైన్యము మీద అమంగళకరమైన రక్తము వర్షించింది.
ఒక పెద్ద రాబందు వచ్చి వాడి ధ్వజాన్ని ఆక్రమించి రధము మీద కూర్చున్నది..
ఖరుడి ఎడమ భుజము అదిరింది.అయినా ఇవి ఏవీ లెక్క చేయక రణ ఉత్సాహము ఉప్పొంగుతుండగా ముందుకు కదిలాడు వాడు
.
జానకిరామారావు వూటుకూరు.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి