అందరిలో మనం"

 *అందరిలో మనం" అనే భావనను ఆధ్యాత్మికంగా చూస్తే ఇది "అహం బ్రహ్మాస్మి" అనే మహావాక్యానికి దగ్గరగా ఉంటుంది. దీనివెనుక అర్థాన్ని విడమరిచి తెలుపితే *

 ఆధ్యాత్మిక విశ్లేషణ:

1. అభేద భావం (Non-duality / అద్వైతం):

"అందరిలో మనం" అనగా మనం ఒక విభిన్నమైన వ్యక్తులం కాదని, ప్రతి జీవిలో ఒకే చైతన్యం ఉంది అనే భావన. ఈ ఆలోచన ఆదిశంకరాచార్యుల అద్వైత వేదాంతంలో ప్రధానంగా ఉంటుంది.

> అంతఃప్రత్యయము:

"నాన్యత ఒక మాయా భావన మాత్రమే; నిజానికి ప్రతి ఒక్కరినీ ఆత్మ, చైతన్య స్వరూపంగా చూడాలి."

2. ఏకత్వ దృష్టి (Unity Consciousness):

ఈ భావన అనగా "నీలో నేను, నాలో నీవు" అనే అనుభూతి. ఇది భక్తి మార్గంలో సాధారణం. శివుడినే ప్రతి వ్యక్తిలో దర్శించే స్థితి.

> ఉదాహరణగా:

ఒక వ్యక్తి బాధలో ఉన్నప్పుడు, మనకు బాధ అనిపిస్తే – అది ఏకత్వ భావన. ఇది సహానుభూతి కంటే ఎక్కువ – అది ఆధ్యాత్మిక గుర్తింపు.

3. కర్మయోగ దృష్టికోణం:

కర్మయోగంలో "అందరిలో మనం" అనగా, సేవ చేసే సమయంలో "నేను ఇతరులకోసం చేస్తున్నాను" అన్న భావన లేకుండా, ప్రతి సేవను భగవంతుడికి అర్పించటమే. మనం చేసిన ప్రతి పనిలో పరమాత్మను చూసే దృష్టి.

> గీతా ఉల్లేఖం (BG 6.29):

"సర్వభూతస్థమాత్మానం, సర్వభూతాని చాత్మని"

అంటే: "సర్వజీవుల్లోనే ఆత్మను, ఆత్మలోనే సర్వజీవులను చూసే యోగి..."

"అందరిలో మనం" అనేది ఒక పరిపక్వ ఆధ్యాత్మిక దృష్టి. దీనివల్ల...

మనం ఇతరులను నిందించము

దయ, సహన, ప్రేమ పెరుగుతుంది

"సర్వేజనాః సుఖినో భవంతు" అనే భావన బలపడుతుంది.

మనలోని అహం కరిగిపోతుంది. 

చివరగా చెప్పాలంటే, మనిషి పరిమిత ‘నేను’ భావన నుండి, విశ్వచైతన్యంతో ఒకీభవించిన స్థితికి చేరడమే ఈ భావనలోని గమ్యం.

*(ఆధ్యాత్మిక కవిత)*

అందరిలో మనం, మనలో వారు,

ఆత్మలో ఆత్మ, పరబ్రహ్మ సారు!

ఒక్క వెలుగు వెలిగే జగత్ అంతట,

ఆ వెలుగే మనం – అవినాభావం మట్టే!

చూడు శివుని వాని లోకజనులో,

వేడుకే కాదు వేదనలోనూ!

హృదయంలో నీవు వెలిగితే వెలుగు,

ఆ వెలుగే ప్రతి జీవుకి శ్రుతిగా పలుకు.

బిడియము తీరెడు ప్రేమ చూపులో,

దయామయుని దర్శనమవుతుంది లోపులో!

జీవగణంలో భేదమెంత కాదు,

మనసే కలిసితే పరమేశ్వరుడే స్నానం!

నా క్షుద్ర ‘నేను’ మరిచిన వేళ,

నీలోనే నేనైపోయిన ఆనంద గోళ!

ఆ తత్వమే సాధన, ఆ తత్వమే సాధ్యం,

అందరిలో మనం — అదే మోక్ష మార్గం!.*

.

1 యోగ మార్గం ద్వారా ఎవరికి అయితే సత్వ బుద్ధి పురుష శుద్ధి కలుగుతుందో వారికి ఓంకార నాదం వినిపిస్తుంది కుడిచెవిలో 

ఓంకార నాద వినికిడిని మీద చిత్తం పెట్టి ఉండగలిగితే ఆ ఓంకార నాదం భూమధ్య స్థానం నుండి సహస్రం చేరుతుంది ఇలాంటి వారికి మళ్లీ జన్మ ఉండదు

2 ఎవరైతే సమస్తాన్ని భౌతిక ప్రపంచాన్ని పరబ్రహ్మ స్వరూపంగా భావిస్తారో అలాంటి వారికి కూడా జన్మ ఉండదు ఎలాగంటే ఒక వ్యక్తితో మనం తిరుగుతున్నప్పుడు మంచి వారితో ఉంటే మంచి అలవాట్లు చెడ్డవారితో తిరిగితే చెడు అలవాట్లు ఆయన యొక్క అలవాట్లు మనకు కొన్ని వస్తాయి మంచివి అయినా చెడువి అలాగే 

మనం సమస్తము దైవ స్వరూపంగా భావించినప్పుడు అనుకోకుండానే మనం దైవాన్ని చేరుతాం

దీన్ని భ్రమరా కీటక న్యాయమంటారు

చూస్తూ చూస్తూ చూస్తూ చూస్తూ చూస్తూ చూస్తూ ఉంటే అదే అయిపోతుంది చివరికి.

3 కర్మలు చేసి ఫలితాన్ని వదిలేసిన మళ్లీ జన్మ ఉండదు.

4 భక్తి మార్గం ద్వారా త్రికరణ శుద్ధిగా దైవానికి శరణాగతి అయితే మళ్లీ జన్మ ఉండదు జరిగింది జరుగుతున్నది జరగబోయేది ఏదైనా సరే అది దేవుడే జరిపించాడు అని అనుకోని మంచి చెడు రెండిటిని సమానంగా స్వీకరించి ఫలితాన్ని దైవానికి అర్పించి దొరికినదారితో తృప్తిపడే జీవిస్తే చివరికి తాను దైవాన్ని చేరుతాడు.

5 హృదయ గ్రంధులు చేదించినప్పుడు

తామర తోడు లాగినప్పుడు ఒక్కొక్కటి తేగి వస్తుంది అలా హృదయ గ్రంథులు ఒక్కొక్కటి తెగిపోయినప్పుడు మళ్లీ జన్మ ఉండదు కర్మలన్ని తొలగిపోతాయి

6 యోగ మార్గము ద్వారా 

భృమధ్య స్థానంలో జీవుడు ఆత్మలో విలీనం అయినప్పుడు జీవబ్రహ్మైక్య సిద్ధిపొందినప్పుడు మళ్లీ జన్మ ఉండదు..*