సింగినాదం జీలకర్ర*

 *సింగినాదం జీలకర్ర*

ఇది తరచుగా వినిపించే ఒక సామెత... *సింగినాదం అంటే ఆటవికుల చేతిలో ఉంచుకునే వాద్య పరికరం (దీనిని దుప్పి కొమ్ముతో తయారు చేస్తారు).* గతంలో ఓడ రేవులలో *సరుకులతో ఒక ఓడ రేవుకు వచ్చిందంటే దాని రాకను తెలియచేస్తూ శంఖారావం* లాంటి శబ్దం చేసేవారు. దాంతో ప్రజలు, వ్యాపారస్తులు పొలోమని ఓడ వద్దకు వెళ్లి తమకు కావలసిన వస్తువులు తెచ్చుకునే వారు. *ఓడ రాకను తెలియచేసేదే సింగినాదం.* 

*ప్రత్యేకించి ఒక ఓడ మాత్రం అన్ని సార్లూ జీలకర్ర తోనే రేవుకు వచ్చేది.* సింగినాదం వినపడినా ప్రజలు ఓడ వద్దకు వెళ్లేవారు కాదు. ఆఁ ... ఏముందిలే జీలకర్రె కదా! అని అనుకుని మిన్నకుండిపోయేవారు. ఆ విధంగా పుట్టిందే ఈ మాట.. *సింగినాదం జీలకర్ర.*

*మరో కథనం...*

సింగినాదం జానపదుల, గిరిజనులు ఎక్కువగా వాడే కొమ్ము వాయిద్యం. అప్పట్లో మేక, గొర్రె కొమ్ముతో కూడా ఈ వాయిద్య పరికరం తయారు చేసి వాడేవారు. ఈ *మేక, గొర్రె కొమ్మును* నీటిలో మరిగించి అందులోని గుజ్జును తీసివేసి వాయిద్య పరికరంగా తయారు చేసేవారు.*సంస్కృతం లో కొమ్మును శృంగం* అని అంటారు. ఆ శృంగనాదమే వాడుక లో *సింగి నాదం* అయుంది. పల్లెటూళ్లలో గిరిజనులు అడవి ప్రాంతాల నుంచి వచ్చి పల్లెటూళ్లలో జీలకర్ర అమ్ముతుండేవారు. అలా అమ్మడానికి వచ్చినప్పుడు *శృంగ నాదం* అదే *సింగి నాదం* ఊదేవారు. అలా వచ్చిందే ఈ *సింగి నాదం జీలకర్ర,* అనే సామెత.

*సింగి నాదం జీలకర్ర,* అంటే చాలా చిన్న విషయం అని కూడా మరొక అర్ధం.