మహాభాగవతం

*వేదవ్యాసుల వారి సంస్కృత మహాభాగవతం*

*దశమస్కంధము - పూర్వార్ధము - నలుబది రెండవ అధ్యాయము*

*శ్రీకృష్ణుడు కుబ్జపై దయజూపుట - ధనుస్సును విరచి, రక్షకభటులను హతమార్చుట - కంసుడు ఆందోళనకు గురియగుట*

🕉🕉🕉🕉🕉🕉🕉🕉🕉🕉🕉🕉

*42.14 (పదమూడవ శ్లోకము)*

*తద్దర్శనస్మరక్షోభాదాత్మానం నావిదన్ స్త్రియః|*

*విస్రస్తవాసఃకబరవలయాలేఖ్యమూర్తయః॥9883॥*

శ్రీకృష్ణుని దర్శనమైనంతనే నగరభామినుల మనస్సులు ఆ స్వామిపట్ల ఆకర్షింపబడెను. అంతట వారు తమను తాము మఱచిపోయిరి. ఆ పారవశ్యములో వారి వస్త్రములు, కొప్పుముడులు, కంకణములు సడలిపోసాగెను. అప్పుడు వారు చిత్తరవులవలె ఎక్కడివారక్కడ నిశ్చేష్టలై ఉండిపోయిరి.

*42.15 (పదునైదవ శ్లోకము)*

*తతః పౌరాన్ పృచ్ఛమానో ధనుషః స్థానమచ్యుతః|*

*తస్మిన్ ప్రవిష్టో దదృశే ధనురైంద్రమివాద్భుతమ్॥9884॥*

*42.16 (పదహారవ శ్లోకము)*

*పురుషైర్బహుభిర్గుప్తమర్చితం పరమర్ద్ధిమత్|*

*వార్యమాణో నృభిః కృష్ణః ప్రసహ్య ధనురాదదే॥9885॥*

అనంతరము శ్రీకృష్ణుడు పౌరులద్వారా ధనుర్యాగ స్థానమును తెలిసికొని అందు ప్రవేశించెను. అచట ఆ స్వామి ఇంద్రధనుస్సువలె అద్భుతమైన ఒక వింటిని చూచెను. స్వర్ణాలంకార శోభితమైన ఆ ధనుస్సును కొందఱు పురుషులు పూజించుచుండిరి. పెక్కుమంది యోధులు కడు జాగరూకులై దానిని రక్షించుచుండిరి. రక్షకభటులు వారించుచున్నను వారిని లెక్కసేయక శ్రీకృష్ణుడు బలప్రయోగముతో దానిని తన చేతిలోనికి తీసికొనెను.

*42.17 (పదిహేడవ శ్లోకము)*

*కరేణ వామేన సలీలముద్ధృతం సజ్యం చ కృత్వా నిమిషేణ పశ్యతామ్|*

*నృణాం వికృష్య ప్రబభంజ మధ్యతో యథేక్షుదండం మదకర్యురుక్రమః॥9886॥*

పిమ్మట ఆ ప్రభువు తన వామహస్తముతో దానిని అవలీలగా పైకెత్తి, అచటి జనులందఱును చూచుచుండగనే వింటినారిని సంధించెను. ఒక్కనిమిషములో ఆ స్వామి ఆ అల్లెత్రాడును లాగి, బలమైన మదపుటేనుగు చెఱకుగడను వలె, ఆ ధనుస్సును రెండు ముక్కలు గావించెను.

*42.18 (పదునెనిమిదవ శ్లోకము)*

*ధనుషో భజ్యమానస్య శబ్దః ఖం రోదసీ దిశః|*

*పూరయామాస యం శ్రుత్వా కంసస్త్రాసముపాగమత్॥9887॥*

కృష్ణభగవానుడు ఆ ధనుస్సును విఱిచివేయునప్పుడు ఏర్పడిన శబ్దము ఆకాశమునందును, అంతరిక్షమునందును, సకల దిక్కులయందును నిండెను. ఆ ధ్వని చెవుల సోకినంతనే కంసుడు భయముతో వణకిపోయెను.

*42.19 (పందొమ్మిదవ శ్లోకము)*

*తద్రక్షిణః సానుచరాః కుపితా ఆతతాయినః|*

*గ్రహీతుకామా ఆవవ్రుర్గృహ్యతాం వధ్యతామితి॥9988॥*

ఆ ధనుస్సును రక్షించుచున్న యోధులును, వారి అనుచరులును మిగుల కుపితులైరి. పిమ్మట వారు బలరామకష్ణులను హింసింపదలచి సాయుధులై 'పట్టుకొనుడు, బంధింపుడు' అని కేకలు పెట్టుచు, వారిని చుట్టుముట్టిరి.

*42.20 (ఇరువదియవ శ్లోకము)*

*అథ తాన్ దురభిప్రాయాన్ విలోక్య బలకేశవౌ|*

*క్రుద్ధౌ ధన్వన ఆదాయ శకలే తాంశ్చ జఘ్నతుః॥9889॥*

అంతట బలరామకృష్ణులు తమను చంపుటకై ఉద్యుక్తులైన ఆ రాజభటులయొక్క దుడుకుచేష్టలను గమనించి క్రుద్ధులైరి. వెంటనే వారు అచట విఱిగిపడియున్న ధనుస్సుయొక్క ముక్కలను చేబూని, వాటితో ఆ యోధులను చావమోదిరి.

*42.21 (ఇరువది ఒకటవ శ్లోకము)*

*బలం చ కంసప్రహితం హత్వా శాలాముఖాత్తతః*

*నిష్క్రమ్య చేరతుర్హృష్టౌ నిరీక్ష్య పురసంపదః॥9890॥*

ఆ సమయమున రక్షకభటులకు తోడుగా నిలుచుటకై కంసప్రేరణతో వచ్చిన యోధులను గూడ ఆ యదువీరులు హతమార్చిరి. పిదప వారు యజ్ఞశాల ప్రధాన ద్వారమునుండి బయటికి వచ్చి, మిగుల సంతోషముతో మథురాపుర శోభలను గాంచుచు సంచరించిరి.

 *42.22 (ఇరువది రెండవ శ్లోకము)*

*తయోస్తదద్భుతం వీర్యం నిశామ్య పురవాసినః|*

*తేజః ప్రాగల్భ్యం రూపం చ మేనిరే విబుధోత్తమౌ॥9891॥*

అప్పుడు పురవాసులు అందఱును ఆ మహాపురుషుల యొక్క అద్భుత శౌర్య పరాక్రమములను గూర్చి విని ఎంతయు ఆశ్చర్యపడిరి. పిమ్మట వారు ఆ యదువీరుల యొక్క పటిమను, ధైర్యసాహసములను, నిరుపమాన రూప వైభవములను చూచి, 'వీరు మానవమాత్రులుగారు, దైవాంశ సంభూతులే' అని తలపోసిరి.

 *42.23 (ఇరువది మూడవ శ్లోకము)*

*తయోర్విచరతోః స్వైరమాదిత్యోఽస్తముపేయివాన్|*

*కృష్ణరామౌ వృతౌ గోపైః పురాచ్ఛకటమీయతుః॥9892॥*

ఆ సోదరులు ఇరువురు నగర వీథులలో స్వేచ్ఛగా సంచరించుచుండిరి. ఇంతలో సూర్యుడు అస్తమించెను. అంతట బలరామకృష్ణులు తోడిగోపాలురతో గూడి నగరమునకు వెలుపల నందాదులు విశ్రమించుచున్న తమ బండ్లకడకు చేరిరి.

 *42.24 (ఇరువది నాలుగవ శ్లోకము)*

*గోప్యో ముకుందవిగమే విరహాతురా యాః ఆశాసతాశిష ఋతా మధుపుర్యభూవన్|*

*సంపశ్యతాం పురుషభూషణగాత్రలక్ష్మీం హిత్వేతరాన్ ను భజతశ్చకమేఽయనం శ్రీః॥9883॥*

పొంకమైన శరీరాంగముల వైభవమును బట్టి లక్ష్మీదేవి జగదేకసుందరి. ఆమె సౌందర్యాతిశయమునకు ముగ్ధులైన బ్రహ్మాదిదేవతలు 'ఆమె తమకు దక్కిన బాగుండును' అని ఎంతగానో కోరికపడిరి. కాని ఆ లక్ష్మీదేవి మాత్రము ఆ శ్రీహరియొక్క సర్వాంగరూప వైభవమునకు ఆకర్షితురాలై ఆ పురుషోత్తముని వరించినది. అనగా శ్రీహరియొక్క లోకాతీతమైన అవయవ సౌభాగ్యము అతిలోక లావణ్యవతియైన లక్ష్మీదేవిని గూడ ముగ్ధురాలిని చేసినదన్నమాట. అట్టి పరమపురుషుని యొక్క అపురూప సౌభాగ్యములను గాంచుచు ఆనందించెడి భాగ్యము అబ్బుట పెక్కుజన్మల తపఃఫలముగాక మఱేమగును. ఈ విషయమును గూర్చియే శ్రీకృష్ణుడు గోకులమును వీడి మథురకు వచ్చుచున్నప్పుడు విరహాతురలైన గోపికలు ఇట్లు అనుకొనిరి. "రేపటి సుప్రభాతము మథురానగరవాసులకు సుఖావహము కాగలదు". గోపికలు నాడు పలికిన మాటలు నేడు సత్యములైనవి. ఏలయన మథురవాసులు శ్రీకృష్ణుని సౌందర్యమాధుర్యములను తనివిదీర ఆస్వాదించుచు పరమానందభరితులైరి.

 *42.25 (ఇరువది ఐదవ శ్లోకము)*

*అవనిక్తాంఘ్రియుగలౌ భుక్త్వా క్షీరోపసేచనమ్|*

*ఊషతుస్తాం సుఖం రాత్రిం జ్ఞాత్వా కంసచికీర్షితమ్॥9894॥*

విడుదులకు చేరిన పిమ్మట బలరామకృష్ణులు పాదములను,హస్తములను ప్రక్షాళనమొనర్చుకొని, పాయసాన్నములవంటి ఆహారమును ఆరగించిరి. మఱునాడు కంసుడు చేయదలచిన పన్నుగడలను గూర్చి ఎఱింగి, వారు ఆ రాత్రి సుఖముగా గడపిరి.

(శ్రీ వేదవ్యాసప్రణీత శ్రీమద్భాగవతమందలి దశమ స్కంధములోని పూర్వార్ధమునందలి నలుబది రెండవ అధ్యాయము ఇంకను కొనసాగును)

🙏🙏సర్వం శ్రీకృష్ణార్పణమస్తు🙏🙏

*పసుమర్తి వేంకట దుర్గా సుబ్రహ్మణ్యం*

7702090319