Panchang

 

మానవ జన్మ-దాని విశిష్టత

 మానవ జన్మ-దాని విశిష్టత

మనం పుట్టినప్పటి నుంచీ చూస్తున్నామీ ప్రపంచాన్ని. ఇది ఎంత విచిత్రమైనదో అంత విశాలమైనది. అచేతనాలని పరగణించబడే రాళ్ళురప్పలు మొదలుకొని చేతనాలన్నింటిలో గొప్పవాడని పట్టం కట్టుకొన్న మానవుడి దాకా అంతా ప్రపంచమే. రాళ్ళురప్పలు మొదలైన అచేతన పదార్ధాలకు అసలు ప్రాణమే లేదు. చెట్లకు, చేమలకు ప్రాణముంది గాని జ్ఞానం లేదు. పశుపక్ష్యాదులైన తిర్యక్కులకు ప్రాణము, జ్ఞానమూ రెండూ ఉన్నాయి. కాని ఆ జ్ఞానం వాసనా జ్ఞానమే. వివేక జ్ఞానం కాదు. వివేక జ్ఞానమున్నది మానవుడొక్కడికే. ఇంతే కాదు. కాష్ఠ లోష్టాదుల మాదిరి మానవుడికి జడమైన శరీరమూ ఉంది. ఓషధి వనస్పతుల మాదిరి ప్రాణమూ ఉంది. పశు పక్ష్యాదుల మాదిరి వాసనా జ్ఞానమూ ఉంది. అన్నిటికన్నా అదనంగా వివేక జ్ఞానమూ ఉంది.

ఈ విధంగా అన్ని లక్ష్ణణాలు ఒక్క మానవుడిలో ఒనగూడి ఉందంటం మూలాన్నే అతడికి పురుషుడనే పేరు సార్ధకమైంది. పురుషుడంటే పూర్ణుడని అర్ధం. పూర్ణత్వం మానవుడొక్కడిలోనే ఉంది. మిగతా సృష్టిలో ఎందులోనూ లేదు. ఎందుచేతనంటే మిగతా సృష్టిలో ఒక్కొక్క దానిలో ఒకటి రెండు లక్షణాలు మాత్రమే అయితే, మానవ సృష్టిలో ఉండవలసిన అన్ని లక్షణాలు మనకు ప్రత్యక్షమౌతున్నాయి. ఇదే పూర్ణత్వమనే మాటకు అర్ధం.

పూర్ణత్వాని కపూర్ణత్వ మెప్పుడూ తక్కువే. అపూర్ణములైన వస్తువులన్నీ పూర్ణత్వాన్ని అందుకునే మార్గంలో ఏర్పడ్డ అనేకములైన మజిలీలు. అందులో మొదటి మజిలీ మృత్తికా పాషాణాదులు. రెండవ మజిలీ వృక్షలతాగుల్మాదులు. మూడవది పశుపక్షిసరీసృపాదులు. మొత్తంమీద అన్నీ కలిసి మానవుణ్ణే తమలో అధికుడిగా భావించి అతనికే ఈ సృష్టి సామ్రాజ్యాన్ని కట్టబెట్టాయా అనిపిస్తుంది. చేతనాచేతనాలన్నిటి మీద చాలా వరకు మానవుడు తన అధికారం చెలాయించటంలోనే ఈ అంశం మనకు దాఖలా అవుతుంది. ఆంతేకాదు. ఒక సార్వభౌముడికి సామంత రాజులందరూ కప్పాలు చెల్లించినట్లు, చరాచర సృష్టి అంతా మానవుడికే తన సర్వస్వాన్ని ధారపోస్తున్నట్టు కూడా కనిపిస్తుంది.

చూడండి! నిర్జీవమైన భూమి అమూల్యమైన తన ఖనిజ సంపదనంతా బయటపెడుతూ ఉందంటే తన కోసమా? కాదు మానవుడి కోసమే. అట్లాగే చెట్లు కాయలు కాస్తున్నాయి, పండ్లు పండుతున్నాయి అంటే అదంతా మానవుడి భుక్తి కోసమే. ఇక జంతుజాలము మాట చెప్పనే అక్కర లేదు. పాడి ఆవు మొదలు పట్టపుటేనుగు వరకు ఏదో విధంగా మానవుడి కుపయోగపడని జంతువంటూ లేదు. ఇలా ప్రతి ఒక్కటి సృష్టిలో ఈ మానవుడికి దాసోహ మంటున్నదంటే అతడిలో ఏదో ఒక విశిష్టత ఉండితీరాలి. ఏమిటా విశిష్టత. మిగతా గుణాలన్నీ పశుపక్ష్యాదులకు అతనికి సాధారణమే. పోతే వాటికంటే అధికంగా కనిపించే జ్ఞానమనే దొక్కటే అతనికుండే విశిష్టత.ఆదిత్యయోగీ..

ఈ జ్ఞానం కూడా వాసనా రూపమైతే మరలా ప్రయోజనం లేదు. అది జంతువులకూ ఉంది. వివేచనాత్మకమైన జ్ఞానం కావాలి. వాసనా జ్ఞానమని, వివేచనా జ్ఞానమని అప్పటికి జ్ఞానం రెండు విధాలు. కేవలం ఆకలిదప్పులు రాగద్వేషాల దాకా పరిమితమైన జ్ఞానమే అయితే అది వాసనా జ్ఞానం. అంతకు మించి పూర్వాపరాలను కలియబోసుకొని ఇది కర్తవ్యం, ఇది అకర్తవ్యం అనే విమర్శనాత్మకమైన జ్ఞానమైతే అది వివేక జ్ఞానం. దీనినే ఆలోచన, మననమని గూడా పేర్కొంటారు.

ఈ మననమనే శక్తి కలవాడే మనువు. ఆ మను సంతతిలో జన్మించిన వాళ్ళం గనుక మనమంతా మనజులమని, మనుష్యులమని, మానవులమని అనిపించు కుంటున్నాము. మననం చేయటాని కొక ప్రత్యేకమైన ఉపకరణం కూడా ఉంది మనకు. అదే మనస్సు. మనస్సు, మానవుడు, మనువు అనే మూడు మాటలు గమనించండి. అన్నింటిలోనూ ’మన’ అనే అక్షరాలు రెండు అనుగతంగా వస్తాయి. ’మన’ అనే ధాతువుకు సంస్కృతంలో ఆలోచన చేయటమనే అర్ధం. మొత్తం మీద ఆలోచనాశక్తియే మానవుడి కున్న విశిష్టతకు ఏకైక కారణమని భావించవచ్చు.

ఐతే ఈ ఆలోచనా శక్తి యుక్తాయుక్త వివేచనాత్మక మని చెప్పాము. వాసనాత్మకమైన జ్ఞానంలో ఈ వివేచనకు చోటు లేదు. కనుకనే పశుపక్ష్యాదులైన ప్రాణులూ జీవిస్తున్నాయి. మనమూ జీవిస్తున్నాము. కాని అవి జీవించటానికి మనం జీవించటానికి ఎంతో తేడా ఉంది. వాటి జీవితం వాసనా ప్రేరితమైనది. మనదలా కాదు. ఒక పెద్దపులి కేదైనా ఒక జంతువు కనిపిస్తే చాలు. మీద పడి కరిచి చంపుతుంది. ఒక కుక్క మరి ఒక కుక్కను చూస్తే చాలు వెంటబడి తరుముతుంది. ఒక యెనుబోతు రొడ్డు మధ్య నిలుచొని మనుషులు పోతున్నా బండ్లు పోతున్నా కొంచమైనా ప్రక్కకు తొలగదు. ఒక గబ్బిలం మూసివేసిన అద్దాల తలుపులు తెరచిఉన్నాయని భావించి, మయ సభలో దుర్యోధనుడి లాగా, మాటిమాటికి తల పగుల గొట్టు కుంటుంది. ఇలాంటి వ్యవహారం మానవుడిలో కనపడదు. కనపడకూడదు. ఎందుకంటే మానవుడీ వాసనా భూమికను దాటి వివేక భూమికలో అడుగు పెట్టిన వాడు. అతడికి మంచి ఏమిటో చెడ్డ ఏమిటో విభజించి చూచే జ్ఞానముంది. దానితో ఇది కర్తవ్యమని ఇది అకర్తవ్యమని స్పష్టంగా గ్రహించగలడు. కర్తవ్య జ్ఞాన మెప్పుడున్నదో అప్పుడా కర్తవ్యాన్ని జీవితాంతమూ పాటించవలసిన బాధ్యత గూడా ఏర్పడింది మానవుడికి...

.

*శాంతి లోపల నుండి ఉద్భవిస్తుంది. అది మొలకెత్తడానికి మరియు ఎదగడానికి మరియు వృద్ధి చెందడానికి వేచి ఉన్న ఒక చిన్న విత్తనం వలె ప్రతి ఆత్మలో ఉంటుంది. ఇది మొలకెత్తడానికి ముందు సరైన పరిస్థితులు, సరైన వాతావరణం మరియు సరైన చికిత్స అవసరం.ఆదిత్యయోగీ.నిశ్చలంగా ఉండండి మరియు సరైన పరిస్థితులను సృష్టించండి. నిశ్చలంగా ఉండండి మరియు విత్తనం పాతుకోవడానికి అవకాశం ఇవ్వండి. మట్టిలో బాగా పాతుకు పోయిన తర్వాత, అది పెరుగుతూనే ఉంటుంది; అయినప్పటికీ, దాని లేత ప్రారంభంలో పోషణ మరియు సంరక్షణ అవసరం. కనుక నిశ్చలతని, ధ్యానం ద్వారా అభ్యాసం చేయండి*

*ప్రపంచ శాంతికి తాళంచెవి మీలోనే ఉంది. ప్రపంచంలోని గందరగోళం మరియు అశాంతి గురించి చింతిస్తూ సమయాన్ని వృథా చేయవద్దు, కానీ మీలో విషయాలను సరిగ్గా ఉంచడం ప్రారంభించండి. సంకల్పం చేయడంలో నిశ్శబ్దంగా ఉంటూ, దానితోనే ఉండండి. మీరు దాని గురించి మాట్లాడవలసిన అవసరం లేదు, జీవించండి. మీ స్వంత జీవితంలో అశాంతిని మరియు గందరగోళాన్ని -  శాంతి, ప్రశాంతత మరియు దివ్యతగా మార్చుకోండి. మీరు నివసించే సమాజంలో మరియు ప్రపంచంలో ఉపయోగకరమైన సభ్యుడిగా అవ్వండి. మీరు ఏదైనా చేయగలరని మీకు తెలిసిన చోట మీలో, మీతోనే ప్రారంభించండి, ఆపై బాహ్యంగా పని చేయండి. దివ్యతకి బాటలు వేయండి...

ఈ జాగ్రదవస్థ 'ఓ పెద్ద కల' అని తెలుసుకున్నాక ఇందులోని ప్రతి ఘట్టము నవ్వులాటగా ఉంటుందే తప్ప దేనికి సీరియస్ గా స్పందించడం అనేది ఉండదు...

.

స్వీయ-సాక్షాత్కారానికి అన్ని సహాయాలలో గొప్పది గ్రహించిన వ్యక్తి యొక్క ఉనికి. దీన్నే సత్ సాంగ్ అంటారు, అంటే అక్షరార్థంగా జీవితో సహవాసం. ఇక్కడ కూడా భగవాన్ కొన్నిసార్లు నిజమైన 'ఉండడం' నేనే అని మరియు అందువల్ల సత్ సాంగ్ కోసం భౌతిక రూపం అవసరం లేదని వివరిస్తాడు. అయినప్పటికీ, అతను దాని ప్రయోజనాలపై తరచుగా నివసించాడు.

సత్యాన్ని గ్రహించిన ఋషులతో సహవాసం భౌతిక అనుబంధాలను తొలగిస్తుంది; ఈ అనుబంధాలు తొలగిపోతే, మనసులోని అనుబంధాలు కూడా నాశనం అవుతాయి. అలా ఎవరి మనసులోని అనుబంధాలు నశించిపోతాయో వారు చలనం లేని దానితో ఏకమవుతారు. వారు జీవించి ఉండగానే విముక్తిని పొందుతారు. అటువంటి ఋషులతో సహవాసాన్ని గౌరవించండి. ఋషుల సాంగత్యం ఫలితంగా ఇక్కడ మరియు ఇప్పుడు లభించిన ఆ పరమ స్థితిని, హృదయంతో సంపర్కంలో ఉన్న ఆత్మవిచారణ యొక్క లోతైన ధ్యానం ద్వారా సాక్షాత్కరింపబడిన ఆ సర్వోన్నత స్థితిని గురువు సహాయంతో లేదా గ్రంధాల జ్ఞానం ద్వారా పొందలేము. లేదా ఆధ్యాత్మిక యోగ్యత ద్వారా లేదా మరే ఇతర మార్గాల ద్వారా.......*

నైవేద్యం

 *నైవేద్యం* 

ఒక పిల్లవాడి కి సందేహం వచ్చి, గురువు గారిని ”దేవుడు మనం పెట్టిన నైవేద్యం తింటాడా, తింటే పెట్టిన పదార్థం ఎందుకు అయిపోలేదు” అని ప్రశ్నించాడు .... గురువు గారు ఏం సమాధానం ఇవ్వకుండా, పాఠాలు చెప్పసాగారు...

ఆరోజు పాఠం

 “ *ఓం పూర్ణమద: పూర్ణమిదం* 

 *పూర్ణాత్ పూర్ణముదచ్యతే* 

 *పూర్ణస్య పూర్ణమాదాయ* 

 *పూర్ణమేవావశిష్యతే”....* అనే శ్లోకం . 

పాఠం చెప్పడం పూర్తయిన తరువాత, అందరిని పుస్తకం చూసి శ్లోకాన్ని నోటికి నేర్చుకొమ్మని చెప్పారు గురువు గారు. కొద్ది సేపటి తరువాత నైవేద్యం గూర్చి ప్రశ్నించిన శిష్యుడి దగ్గరకు వెళ్ళి నేర్చుకున్నావా అని అడిగారు... నేర్చుకున్నాను అని వెంటనే అప్పచెప్పాడు శిష్యుడు.. 

శ్లోకం సరిగ్గానే చెప్పినప్పటికీ, గురువు గారు తల అడ్డంగా ఆడించారు.. దానికి ప్రతిగా శిష్యుడు., కావాలంటే పుస్తకం చూడండి అని గురువు గారికి పుస్తకం తెరచి చూపించాడు... శ్లోకం పుస్తకం లోనే ఉందిగా… నీకు శ్లోకం ఎలా వచ్చింది అని అడిగారు గురువు గారు. శిష్యుడికి ఏం చెప్పాలో అర్థం కాలేదు...

గురువు గారే మళ్ళీ అన్నారు... పుస్తకంలో ఉండే శ్లోకం స్థూల స్థితి లో ఉంది… నువ్వు చదివినప్పుడు నీ బుర్ర లోకి అది సూక్ష్మ స్థితిలో ప్రవేశించింది... ఆదే స్థితి లో నీ మనస్సులో ఉంది. అంతే కాదు, నువ్వు చదీవి నేర్చుకోవడం వల్ల పుస్తకం లో స్థూల స్థితి లో ఉన్న శ్లోకానికి ఎటువంటి తరుగూ జరగలేదు.

అదే విధంగా విశ్వమంతా వ్యాప్తి అయి పూర్ణంగా ఉన్న పరమాత్ముడు నైవేద్యాన్ని సూక్ష్మ స్థితి లో గ్రహించి, స్థూల రూపం లో ఎటువంటి నష్టం లేకుండా చేస్తాడు.. దాన్నే మనం ప్రసాదం గా తీసుకుంటున్నాం... అని వివరణ చేశారు గురువు గారు....

“పేరు దేవుడిది - పొట్ట మనది” అని హేళన చేసే వారికి ఇదే హిందూ ధర్మ సమాధానం.... గోవిందా🙏

శ్రీ మౌలి దేవి ఆలయం

 🕉 *మన గుడి : నెం 295*

⚜ *కర్నాటక  : కంకుంబి, బెల్గాం*

⚜ *శ్రీ మౌలి దేవి ఆలయం*

💠 శ్రీ మౌలి దేవి ఆలయం భారతదేశంలోని

బెల్గాం  జిల్లా కర్ణాటక రాష్ట్రం కంకుంబి వద్ద ఉంది

💠 స్థానికంగా  మహాలక్ష్మి లేదా మౌలి ఆలయం, రెండు అంచెల నిర్మాణంతో కొంకణ్-శైలిలో ఒక విలక్షణమైన మందిరం. ఏటవాలు పైకప్పులు చుట్టూ వరుస స్తంభాల ద్వారా మద్దతునిస్తాయి. 

ప్రవేశద్వారం ముఖమంటపానికి దారి తీస్తుంది, తరువాత ఒక చిన్న ప్రాంగణం ఉంటుంది. 

కొన్ని మెట్లు మహాలక్ష్మి దేవిని కలిగి ఉన్న ఎత్తైన వేదికపై గర్భాలయానికి దారి తీస్తుంది. 

ఈ ఆలయం చాలా పురాతనమైనది మరియు స్థానిక ప్రజలచే అత్యంత పూజ్యమైనదిగా చెప్పబడుతుంది. 

 

💠 ఆలయానికి ఆనుకుని ఒక పాత బావి ఉంది, ఇది మలప్రభ యొక్క అసలు జన్మస్థలం. మౌళి దేవాలయం వద్ద ఉన్న చెరువుకు ఇక్కడి నుంచి భూగర్భంలో నీరు ప్రవహిస్తుందని చెబుతారు.

పురాతన కాలంలో, అనేక మంది ఋషులు మరియు సాధువులు ఇక్కడ నివసించారు మరియు వారిలో కులకముని ఋషి కఠోరమైన తపస్సు చేసినట్లు చెబుతారు. 

అతని తీవ్రమైన భక్తి ఫలితంగా, శివుడు ఆ ప్రదేశంలో ప్రతిష్టించటానికి ఒక శివలింగాన్ని సమర్పించాడు మరియు ఆచారాల కోసం పవిత్ర జలాన్ని అందించడానికి మలప్రభ నదిని సృష్టించాడు. 

💠 రామలింగేశ్వర ఆలయంలో ఈరోజు పూజలందుకుంటున్న లింగం అదే.

ఈ సాధువు పేరు మీదుగా ఈ పట్టణానికి కులకంబి అని పేరు వచ్చింది మరియు తరువాత కంకుంబిగా మారింది. 

💠 ఆలయానికి ప్రక్కనే ఉన్న చిన్న మందిరం వెండితో చేసిన వింత చేతి విగ్రహం మరియు దాని వెనుక ఒక ఆసక్తికరమైన కథ ఉంది. మహర్షి ఆశ్రమంలో మల్లి అనే అమ్మాయి నివసిస్తుందని, పరమ భక్తురాలు అని చెబుతారు. 

ఒకసారి, ఆమె అడవిలోకి వెళ్ళినప్పుడు, ఒక దయ్యం ఆమెపై దాడి చేసింది. తప్పించుకోవడానికి చివరి చర్యగా, ఆమె నదిలోకి దూకింది. సహాయం కోసం ఆమె కేకలు విన్న కులకముని, రాక్షసుడిని సంహరించమని శక్తి దేవిని ప్రార్థించాడు.

ఋషి ఆమె కోసం వెతుకుతున్నప్పుడు, మల్లి తన చేతిని నీటిపైకి ఎత్తి, ఆమె సజీవంగా ఉందని సూచిస్తుంది.

💠 దేవత రాత్రి సమయంలో చుట్టుపక్కల ప్రాంతాలను సందర్శించేదని మరియు తెల్లవారుజామున తిరిగి వస్తుందని నమ్ముతారు.  

ఆమె విడిది సమయంలో, ఆమె తిరిగి రాలేకపోయింది, కానీ కంకుంబిలో ఉండిపోయింది, ఇది గ్రామస్తులను వారి గ్రామంలో ఆమె ఆలయాన్ని స్థాపించడానికి దారితీసింది.  

💠 ఆలయం ప్రాథమికంగా లేటరైట్ రాళ్లతో నిర్మించబడింది.  గర్భగుడి  మొత్తం నిర్మాణం కొల్హాపూర్‌లో గమనించినట్లుగా రాష్ట్రకూట రీతిని పోలి ఉంటుంది.

💠 కంకుంబి కేవలం దేవాలయాలకు మాత్రమే ప్రసిద్ధి చెందలేదు. గ్రామం నుండి దాదాపు నాలుగు కి.మీ.ల దూరంలో గోవా వెళ్లే దారిలో సురల్ గ్రామం ఉంది, అదే పేరుతో అద్భుతమైన జలపాతాలు ఉన్నాయి.

💠 కంకుంబి పశ్చిమ కనుమల శిఖరం వద్ద ఉంది, ఇక్కడ గోవా, a మహారాష్ట్ర మరియు కర్ణాటక సరిహద్దులు కలుస్తాయి. 

ఈ ప్రాంతం కొంకణి మాట్లాడే వారి జనాభా. ఈ చిన్న గ్రామం శ్రీ మౌలి దేవి ఆలయానికి ప్రసిద్ధి.

ప్రతి 12 సంవత్సరాలకు ఒకసారి బృహస్పతి మకరరాశిలో ఉన్నప్పుడు కంకుంబి శ్రీ మౌళి జాతరను జరుపుకుంటారు. 

ఈ రోజున, కంకుంబి మరియు చిగుల్లెలోని మౌళి దేవాలయాల వద్ద ఉన్న పవిత్ర తీర్థంలో నీరు సుమారు రెండు అడుగుల మేర పెరిగి స్వచ్ఛమైన తెల్లగా మారుతుంది. 

ఈ రోజున, కోడల్లి, గుల్లంబ్, కల్లస్కడే, కేంద్రే (చంద్‌గాడ్), మరియు చిగుల్లేఅల్‌ లోని ఏడుగురు మౌళిలు కంకుంబి మౌళిని కలవడానికి వస్తారు; వారందరినీ సోదరీమణులుగా పరిగణిస్తారు.

మలప్రభ నది ఒడ్డున పవిత్ర స్నానం జరుగుతుంది. 

💠 మహదీ నది అదే ప్రాంతంలో పుడుతుంది, 

కానీ గోవాలోకి ప్రవేశించడానికి నైరుతి వైపు ప్రవహిస్తుంది. 

పైన వివరించిన నదుల వలె కాకుండా,  సహ్యాద్రి యొక్క పశ్చిమ వాలులో ప్రవహిస్తుంది. 

ఇది దూద్‌సాగర్ జలపాతం నుండి దూసుకుపోవడాన్ని మీరు చూడవచ్చు. 

💠 హైవేకి కొద్ది దూరంలోనే, తెల్లవారుజాము నుండి శ్రీ మౌళి దేవి (పార్వతి- ​​అంబాదేవి అని కూడా పిలుస్తారు) ఆలయ ఆవరణ వెలుపల భక్తులు పెద్ద క్యూలో వేచి, ఎండ వేడిగా ఉన్నప్పటికీ ప్రార్థనలు చేస్తారు.

💠 దాదాపు 5000 మందికి పైగా కొంకణి మరియు మరాఠీ మాట్లాడే నివాసితులు నివసిస్తున్నారు, గోవా మరియు మహారాష్ట్ర సరిహద్దులకు సమీపంలో ఉన్న ఈ గ్రామం 12 సంవత్సరాలకు ఒకసారి గ్రామస్థులు ప్రధాన దేవత శ్రీ మౌలి దేవి యొక్క గొప్పజాతరను జరుపుకోవడంతో కార్యకలాపంతో నిండి కోలాహలంగా ఉంటుంది

💠 12 సంవత్సరాల తరువాత జరుపుకునే జాత్ర సందర్భంగా గోవా, మహారాష్ట్ర మరియు కర్ణాటక నుండి భక్తులు కంకుంబిలోని మౌళి దేవి మందిరానికి తరలివస్తారు.

కాశీలో జీవనం

 

కాశీలో జీవనం

 

వివిధ ప్రాంతాలనుంచి అనేదానికన్నా వివిధ దేశాలనుంచి ఎంతోమంది కాశీకి వచ్చి రోజులకొద్దీ, నెలల కొద్దీ, సంవత్సరాలకొద్దీ నివసిస్తున్నారు అంటే అతిశయోక్తి కాదు. ఎందుకు అని నన్ను నేను ప్రశ్నించుకుంటే నాకు లభించిన సమాధానం నేను ఏప్రిల్ 5వ తారీకు ఉదయం 8-30 నుండి 9 గంటలవరకు పొందిన అనుభవం, అనుభూతే సమాధానంగా లభించింది. కాశీవిశ్వేశ్వరుని దర్శించుకొని ఆలయ ప్రాంగణంలో కూర్చుంటే అనన్య సామాన్యమైన ఆధ్యాత్మిక అనుభూతి,. అక్కడి భక్తులందరూ నాకు ఈశ్వరుని ప్రమద గణాలుగా అనిపించారు. ఆలయ ప్రాంగణం సాక్షాతు కైలాసంగా అనిపించింది. ఈ సాధకుడు పొందిన దివ్యానుభూతిని వర్ణించ మాటలు లేవు. అటువంటప్పుడు ప్రతివారు ఈశ్వరుని సన్నిధిలో ఉండాలని అనుకోటంలో ఆశ్చర్యం ఏముంది. కాశీ పట్టణం ఎంతో పురాతనమైనది. సాక్షాత్తు పరమేశ్వరుడు నడచిన ప్రదేశం. అమ్మవారు తిరిగిన స్థలం. ఇప్పటికి అక్కడికి దేవతలు వస్తారని ప్రతితీ.

 

సాధకుల జీవనం:

 

అరిషడ్వార్గాలను వదిలి దేహాభిమానాన్ని త్యజించిన సాధకులు అనేకులు మనకు కాశీలో  తారసపడతారు. బిక్షాటన చేస్తూ పరమేశ్వరుని కొలిచేవారు కొందరు ఆంధ్రశ్రమంలో రోజు 20,30 మంది సాధువులు వచ్చి కూర్చోవటం    వారికి అక్కడ రోజు భోజనం పెట్టటం నేను చూసాను. . ఆలా కాశీలో ఎన్నిచోట్ల అన్నదానం జరుగుతుందో  ఏమో మరి. ఇక కొందరు సాధువులు చిన్న చిన్న పనులు చేస్తూ జీవనం చేస్తూ జీవిస్తున్నారు.  కొందరు. సాధువులే కాదు సామాన్యుజనం కూడా సాదారణ జీవనం పెట్టుబడి  లేకుండా,లేక కొద్దీ పెట్టుబడితో జీవిస్తున్నారు. ఇప్పుడు ఒక్కొక్కటి వివరంగా వివరిస్తాను.

 

కొద్దిపెట్టుబడితో అంటే : ఒక రూ 100-500 పెట్టుబడితో జీవనం. కొందరు సాధువులు ఒక చిన్న పళ్ళెరం పట్టుకొని అందులో భస్మం యెర్రని చెందనం, ఒక త్రీసులపు లేక మూడుగీతాల ముద్రలు కలిగిన ముద్రలు వెంట పెట్టుకొని భక్తులకు బొట్లు పెట్టి డబ్బులు వసులు చేసుకుంటున్నారు. హీనపక్షం వారు రోజుకు 1000 నుండి 1500 వరకు సంపాయించవచ్చు. మేము బోటులో గంగ హారతి చూస్తూవుంటే ఒక సాధువు ఒక పళ్ళెరంలో చిన్న దీపారాధన కుంది పెట్టుకొని చిన్న సీసాలో నూనె పెట్టుకొని అందరికి హారతి చూపిస్తున్నాడు.  ఒక్కొక్కరు 10,20 ఇంకా కొంతమంది అంతకన్నా ఎక్కువ డబ్బులు వేయటం నేను చూసాను. చాలా తక్కువ పెట్టుబడితో ఈ రకంగా కూడా జీవించవచ్చు. అన్నీ  పడవలు తిరిగితే అతనికి రూ 2000 వరకు కూడా రోజుకు రావచ్చు. కేవలం గంట నుండి 2 గంటల వరకు బొట్లు తిరిగితే సరి రోజంతా విశ్రాంతి తీసుకోవచ్చు చక్కగా జీవనం సాగించవచ్చు. దేవాలయూయానికి వెళ్లే మార్గంలో ఉమ్మెత్తకాయలు, జిల్లేడు పూవులు, జిల్లేడు పులా మాలలు, మారేడు దళాలు అమ్మే వాళ్ళు కొంతమంది ఎటువంటి పెట్టుబడి లేకుండా కేవలం బయలు ప్రదేశాలకు వెళ్లి ఆకులు, అలమలు  ఏరుకోరావటం చేసి సంపాదిస్తున్నారు.  పెట్టుబడి ఏమిలేదు కేవలం తిరిగి ఏరుకొని రావటమే.  చాలా తక్కువ ఖర్చుతో అంటే జిల్లేడు, ఉమ్మెత్త చెట్లు ఉండే ప్రదేశానికి వెళ్ళటమే. ఆలా ఏమాత్రం ఖర్చు లేకుండా సంపాదన. నాకు అనిపించింది పుణ్యక్షేత్రాలలో ఏదో ఒక పని చేసి పొట్టపోసుకోవచ్చు అని.

 

ఇక కొంచం పెట్టుబడితో జీవనం:

 

కొంతమంది పిల్లలు 15 నుంచి 20 సం మధ్యవాళ్ళు  ఒక కిరోసిన్ స్టవ్వును ఒక డబ్బాలో పెట్టి పైన ఒక రాతివెండి కెట్లి పెట్టి లెమెన్ టీ అమ్ముతూ సంపాదిస్తున్నారు. ఒక్కో టీకి రూ 20 తీసుకుంటున్నారు.  వీళ్ళు రాత్రి గంగ హారతి సమయంలో బోట్లమీద తిరుగుతూ, పగటి పుట గల్లీలలో తిరుగుతూ అమ్ముతున్నారు. రోజుకు కనీసం రెండు, మూడు ట్రిప్పులు తిరిగితే 60 నుంచి 80 టీలు సునాయాసంగా అమ్మవచ్చు. వాళ్లకు వేయి రూపాయుయాలకన్నా ఎక్కువ గిట్టుబాటు కాగలవు.

 

చిన్న దుకాణాలు. రోడ్డు ప్రక్కన ప్లాస్టిక్ డబ్బాలు, ఇతర ప్లాస్టిక్ సామానుల దుకాణాలు వీటికి 2000 నుండి 5000 వరకు పెట్టుబడి అవసరం ఉంటుంది సంపాదన బాగానే ఉంటుంది.

 

చొక్కాల వ్యాపారం. మహాదేవ అని ఇంకా ఇతర శివనామాలు హిందీలో వ్రాసినవి  అచ్చువేసిన చొక్కాలు 150 రూపాయలకు అమ్ముతున్నారు. ఒక్కొక్క చొక్కాకు రూపాయలు 50 లాభం రావచ్చు. అంతే  కాక ఆడవారి డ్రస్సులు, చీరలు కూడా ఫూటుపాత్ మీద అమ్ముతున్నారు. ఈ వ్యాపారానికి కొంత ఎక్కువ పెట్టుబడి కావాలి. లాభం మంచిగా ఉంటుంది.

 

రాగి ఇత్తడి సామానులవ్యాపారం. రాగి చెంబులు,  కంకణాలు,చిన్న పాత్రలు (గంగ నీరు పట్టుకోవటానికి) ఇవి ఇనుపవే కానీ రాగివాటిలాగా కనపడతాయి. ఇత్తడి కుందులు, చిన్నచిన్న వస్తువులు, శివలింగాలు, జంధ్యాలు, విబూది, రుద్రాక్షమాలలు, స్పటిక మాలల దుకాణాలు మనకు అడుగడుగునా కనపడతాయి. వస్తువుల ధరలు మనకు ఇక్కడికన్నా  పెద్దగా తేడా నాకు కనిపించలేదు. రెండు ఇత్తడి కుందులు 150 చెప్పి రూ 120 కి ఇచ్చాడు.

చిన్న టీ స్టాళ్ళు , చిన్న ఇడ్లీ, వడ, దోశ హోటళ్లు అంటే రోడ్డు ప్రక్క బండ్లు అరుగు మీద పెట్టి అమ్మే చిన్న షాపులు మనకు కాశీలో కో కొల్లలు గా కనపడతాయి. ఆశ్చర్యకరమైన విషయం ఏమిటంటే అక్కడ దాదాపు అందరు తెలుగులో మాట్లాడటమే కాదు ప్రతి సందులో మనకు తెలుగు బోర్డులు ఉండటం విశేషం. ఈ చిన్న వ్యాపారస్తులు అక్కడి ట్రావెల్స్ తో సంబంధం పెట్టుకొని తెలుగులో కరపత్రాలు ముద్రించి మేము గయకు, ప్రయాగకు, అయోధ్యకు కార్లు, చిన్న బస్సులు సప్లై చేస్తామని వ్యాపారం చేస్తున్నారు. వారికి ఒక్కొక్క త్రిప్పకు 500 ఆ పైన కమిషన్ లభిస్తుంది. వీరు వారి వ్యాపారానికి అనుబంధంగా ఈ కమీషను  కూర్చొని సంపాదిస్తున్నారు.

ఇక తొక్కే రిక్షాలు ఈ రిక్షావాళ్లు 1-2 కిలోమీటర్ల దూరం వరకు వెళతారు 70 రూపాయలకన్నా ఎక్కువ తీసుకుంటున్నారు.

బ్యాటరీతో నడిచే రిక్షాలు వీరి సంపాదన చాలా బాగుంది. వీరు ఒక ట్రిప్పుకు 300 నుంచి 400 వందల వరకు అడుగుతున్నారు. వీరు రోజులో 20 ట్రిప్పుల కన్నా ఎక్కువ వేయగలరు అంటే వారి సంపాదన ఎలా ఉందో ఊహించండి. ఈ బ్యాటరీ రిక్షా ఖరీదు లక్షా యాభై వేల నుంచి రెండు లక్షల వరకు ఉంటుందని అన్నారు. ఈ రిక్షాలు మెయింటెనెన్స్ ఫ్రీ కేవలం రెండు మూడు ఏళ్లకు ఒకసారి బ్యాటరీలు మార్చాలి. ఒక ఊడదీసిన రిక్షాను చూసాను అందులో లేడ్  యాసిడ్(Led Acid ) బ్యాటరీలు ఉన్నట్లు కనిపించింది. వారణాశిలో, గయలో, నాకు చాలా బ్యాటరీ రిక్షాలు కనిపించాయి. వీటిలో 8 మంది దాకా ప్రయాణించవచ్చు. వెడల్పు తక్కువగా వుంది ఎదురెదురుగా కుర్చునేటట్లు రెండు సీట్లు ఇంకా డ్రైవర్ పక్కన కూడా కూర్చుని ప్రయాణిస్తున్నారు. ఈ రిక్షా వాళ్ళ సంపాదన చాలా బాగుంది.

ఆటోలు కూడా చాలా కనపడుతున్నాయి కానీ ఆటోలు బ్యాటరీ రిక్షాలతో పోలిస్తే చాలా తక్కువగా ఉన్నాయి. . ఇవి కాక టాక్సీ కారులు, మినీ బస్సులు  అంటే ట్రావెలర్ వాళ్ళవి అన్నమాట, ఈ రకంగా రవాణా వాహనాల వాళ్ళు కూడా చాలా సంపాదిస్తున్నారు.

నేను ఒక గల్లీ లోంచి వెళ్తుంటే ఒక యువతితో పరిచయం అయ్యింది.  ఆమె రెండు నెలల క్రితం ఆంధ్ర నుంచి వచ్చిందట, తెలుగు తప్ప ఏమీ రాదు.  అక్కడ ఒక ఆశ్రమంలో ఆమె వుంటున్నది. ఆ ఆశ్రమ అరుగు మీద ఒక చిన్న దుకాణం పెట్టుకున్నది.  అది ఆశ్రమం స్వామీజీ ఏర్పాటు చేశారని అన్నది.  ఆమె రుద్రాక్ష మాలలు,  తెలుగు పుస్తాకాలు, కొన్ని హిమాలయ డ్రగ్స్ వారి ఆయుర్వేద మందులు విక్రయిస్తున్నది. నేను ఆమెతో మాట్లాడుతున్నప్పుడు ఒక సాధువు వచ్చి రుద్రాక్షమాలలు 10 కొన్నాడు. వాటికి 600 రూపాయలు ఇచ్చాడు. నేను ఆమెతో హిమాలయ ఆయుర్వేదం కాక పతంజలి మందులు విక్రయించమని సూచించాను. రెండు మూడు సాదారణ వ్యాధులకు పనికి వచ్చే  మందుల పేర్లు కూడా చెపితే ఆమె పుస్తకంలో వ్రాసుకుంది.

ఇన్ని విషయాలు ఇక్కడ ప్రస్తావించడానికి కారణం నేను మన తెలుగువారు అనేకమంది వారణాసి వెళ్లి ఉండాలని కోరుకుంటున్నట్లు నాకు అర్ధమైనది. అలాంటి వారికి ఉపయోగపడాలని ఉద్దేశ్యంతో నేను కాశీలో వివిధ రకాల ప్రజల జీవన సరళి గురించి నేను చూసి గమనించి అర్ధంచేసుకున్నది వివరించాను నాకు తెలిసినంతవరకూ కాశీలో మధ్యతరగతి వారే ఎక్కువగా వున్నారు. కేవలం తెలుగు వస్తే చాలు కాశీలో బ్రతకవచ్చు.  నా వ్యాసం ఏ తెలుగు వారికైనా పనికి వస్తే నా ప్రయత్నం సఫలీకృతం అయినట్లే.