*సింగినాదం జీలకర్ర*
ఇది తరచుగా వినిపించే ఒక సామెత...
*సింగినాదం అంటే ఆటవికుల చేతిలో ఉంచుకునే వాద్య పరికరం (దీనిని దుప్పి కొమ్ముతో తయారు చేస్తారు)*
గతంలో ఓడ రేవులలో *సరుకులతో ఒక ఓడ రేవుకు వచ్చిందంటే దాని రాకను తెలియచేస్తూ శంఖారావం* లాంటి శబ్దం చేసేవారు.....
దాంతో ప్రజలు, వ్యాపారస్తులు పొలోమని ఓడ వద్దకు వెళ్లి తమకు కావలసిన వస్తువులు తెచ్చుకునే వారు....
*ఓడ రాకను తెలియచేసేదే సింగినాదం* .
*ప్రత్యేకించి ఒక ఓడ మాత్రం అన్ని సార్లూ జీలకర్ర తోనే రేవుకు వచ్చేది*
సింగినాదం వినపడినా ప్రజలు ఓడ వద్దకు వెళ్లేవారు కాదు....
ఆఁ .................. ఏముందిలే జీలకర్రె కదా!
అని అనుకుని మిన్నకుండి పోయేవారు....
ఆ విధంగా పుట్టిందే ఈ మాట......
*సింగినాదం జీలకర్ర* .
మరో కథనం...
సింగినాదం జానపదుల, గిరిజనులు ఎక్కువగా వాడే కొమ్ము వాయిద్యం....
అప్పట్లో మేక, గొర్రె కొమ్ముతో కూడా ఈ వాయిద్య పరికరం తయారు చేసి వాడేవారు.....
ఈ *మేక, గొర్రె దుప్పి కొమ్మును* నీటిలో మరిగించి అందులోని గుజ్జును తీసివేసి వాయిద్య పరికరంగా తయారు చేసేవారు..... *సంస్కృతం లో కొమ్మును శృంగం* అని అంటారు.....
ఆ శృంగనాదమే వాడుక లో *సింగి నాదం* అయుంది. ....
పల్లెటూళ్లలో గిరిజనులు అడవి ప్రాంతాలనుంచి వచ్చి పల్లెటూళ్లలో జీలకర్ర అమ్ముతుండేవారు.....
అలా అమ్మడానికి వచ్చినప్పుడు *శృంగ నాదం* అదే
*సింగి నాదం* ఊదేవారు.....
అలా వచ్చిందే ఈ *సింగి నాదం జీలకర్ర,* అనే సామెత....
*సింగి నాదం జీలకర్ర,* అంటే చాలా చిన్న విషయం అని కూడా మరొక అర్ధం....
