అన్నపూర్ణా దేవి*

 🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️

           *అన్నపూర్ణా దేవి*

🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️

*ప్రతీ ఆస్తీకునికి ఈ చిత్తరువు సుపరిచితమే. “భిక్షాం దేహి కృపావలంబనకరి మాతాన్నపూర్ణేశ్వరి” అని ఆది శంకరాచార్యులు కీర్తించిన అన్నపూర్ణాష్టకం అందరూ నోరారా పాడుకుని అమ్మవారి కరుణగా అన్నం తింటున్నాము. మనలాంటి అల్పులకు అన్నం పెట్టింది అమ్మవారు సరే మరి సంపూర్ణ పరబ్రహ్మ అయిన ఈశ్వరునికి అమ్మవారు భిక్ష ఇవ్వడం ఏమిటి?*

*అసలేది అవసరం లేని భవుడు దేహి అని అమ్మవారిని అడగడం ఏమిటి? ఆదిభిక్షువు గా అలా ఎందుకు అవతారం ఎత్తవలసి వచ్చింది? అంటే అంతా ఆయన లీల. శివ, శక్తి  అవిభాజ్యం, కానీ లీలావినోదంగా ఇద్దరూ కలిసి ఆడిన నాటకం ఏమిటో ఒకసారి చూద్దాం.*

*ఒకానొక శుభోదయం నాడు అమ్మవారు అయ్యవారు కైలాశ శిఖరం మీద సుఖాశీనులై ఉండగా ఎప్పటిలాగానె పార్వతీదేవి శివుని ప్రకృతి పురుషులలో ఎవరు అధికులు అని ప్రశ్న సంధించింది.*

*శుద్ధసత్త్వమైన పురుషుని వలననే ప్రకృతికి అస్తిత్వం ఉన్నదని శివుడు చెప్పగా ఇరువురి మధ్య చిన్న వాదోపవాదాలు జరిగి ఆఖరకు అమ్మవారు ప్రకృతి ప్రాభవం తెలియజేయసంకల్పించి అమ్మవారు శక్తిని ఉపసంహారం చేసి అంతర్ధానం అవుతుంది.*

*దానితో పోషణ లేక లోకాలన్నీ అల్లకల్లోలం అయిపోతాయి. కానీ తన సృష్టిలో ఉన్న జీవులన్నీ ఆకలితో అలమటిస్తుంటే తట్టుకోలేక అమ్మవారు కాశీ పట్టణంలో తానే గరిట పట్టుకుని వండి కోటానుకోట్ల జీవులకు వండి పెట్టడం మొదలుపెట్టింది.*

*శివగణమంతా ఆకలికి తట్టుకోలేక హాహాకారాలు చేస్తుంటే తనను నమ్ముకున్న వారి బాధ చూడలేక ఏ ఆకలి దప్పులు లేని నిరతిఆనందస్వరూపుడు శివుడు భిక్షాటనకై భిక్షపాత్ర తీసుకుని కాశీకి వెళ్లి అన్నపూర్ణ చేతిలో అన్నం స్వీకరిస్తాడు.*

*అప్పుడు ఇద్దరిలో ఎవరూ అధికులు కారని, ప్రకృతి పురుషులిద్దరూ అన్నింటా సమానమని చాటి చెప్పి మరల కైలాశానికి వెళ్ళిపోతారు. కాశీ లో అన్నపూర్ణగా అమ్మ శక్తి నిలుస్తుంది.*

*లౌకికంగా చూస్తె ఏమిటి వీరు పోట్లాడుకోవడం ఏమిటి ఆధిక్యం కోసం పోటీ పడ్డట్టు అనిపిస్తుంది కానీ వారు ఆడిన నాటకం ద్వారా చెప్పబోయిన పరమసత్యం మనం అర్ధం చేసుకోవాలి. పురుషాధిక్య ప్రపంచంలో ఎవరైనా పురుషుడే అధికుడని అనుకుని పొరబడే అవకాశం ఉండడం వలన అందరికీ తగు పాఠం చెప్పడానికి దివ్యదంపతులిద్దరూ కలిసి ఆడిన నాటకం ఇది. శక్తి లేకపోతే స్థూల శరీరం ఉండి లాభం లేదు. ఎవరైనా శక్తి హీనుడు అంటారు కానీ విష్ణుహీనుడు, శివహీనుడు అని అనరు. శరీరం లేని శక్తి నిరర్ధకం. శక్తి ఉన్న శరీరం శివం లేకపోతే శవం. కాబట్టి రెండూ సమపాళ్లలో ఉంటేనే మనుగడ అని చాటి చెప్పడానికి ఇద్దరిగా ఉన్న ఒక్కరు ఆడిన నాటకం.*

*అన్నపూర్ణ అమ్మ మహిమ గురించి మరొక రెండు సంఘటనలు చెప్పుకుని ముగిద్దాం.*

*ఒకసారి ఆది శంకరాచార్యులవారు శిష్యులతో కూడి భిక్షాటనకు వెళ్ళినా వారికి ఆహారం దొరకలేదు. శిష్యుల క్షుద్బాధ చూడలేక ఆచార్యులు అమ్మవారిని శరణు వేడారు. అప్పుడు ఆయన గానం చేసినదే అన్నపూర్ణాష్టకం.*

*అమ్మవారు ఎంతో ప్రేమగా అందరికీ వండి వడ్డించింది. అమ్మవారి అనుగ్రహంతో ఆవిడ చెప్పిన బోధవలన ఆయన ప్రస్థానత్రయానికి భాష్యం రాయడం మొదలుపెట్టారు. ఆవిడ పెట్టిన జ్ఞానభిక్ష స్వీకరించిన ఆదిశంకరులు అత్యద్భుతమైన రచనలు చేసారు. ఇక్కడ అమ్మవారు అన్నం అంటే కేవలం భౌతికమైన ఆకలిని మాత్రం తీర్చేది కాదు జ్ఞాన పిపాసను తీర్చే అమృతతుల్యమైన జ్ఞానాన్ని భిక్షగా వేస్తుంది. ఎలాగైతే ఆకలి తీరి శరీరానికి పటుత్వం వస్తుందో, అమ్మవారు పెట్టిన జ్ఞానభిక్ష ద్వారా ఆధ్యాత్మిక అభ్యుదయం కలుగుతుంది. జీవనం పరిపుష్టమవుతుంది.*

*ఒకసారి వ్యాస మహర్షి తన శిష్యకోటితో కాశీ సంచారం చేస్తూ అమ్మవారి లీల వలన వరుసగా రెండు మూడు రోజులు భిక్ష దొరకక చాలా క్లేశాలకు గురవుతారు. తనకు భోజనం పెట్టలేని కాశీని శపించబోతే అమ్మవారు ఒక ముసలి ముత్తైదువులా అక్కడకు వచ్చి గంగా తీరాన వేదవ్యాసునికి, అతని శిష్యబృందానికి షడ్రసోపేతమైన విందు వడ్డిస్తుంది. అటువంటి భిక్ష కేవలం అన్నపూర్ణ అమ్మ మాత్రమె ఇవ్వగలదని గుర్తించి తన అజ్ఞానానికి చింతించి అమ్మవారి పాదాలపై పడతాడు. అప్పుడు తనకెంతో ఆప్తమైన కాశీని శపించబోయిన వ్యాసుని శివుడు కోపగించి ఇక కాశీలో అతనికి ప్రవేశం లేదని శాపవాక్కు ఇస్తారు. అందుకే నేటికీ కూడా గంగకు ఆవలి ఒడ్డున వ్యాసకాశీ వుంటుంది. కాశీలో అమ్మవారు నిలిచి అందరికీ భోజనం పెడుతూ వుంటుంది. అక్కడ అమ్మవారి విగ్రహాన్ని చూస్తె ఒళ్ళు గుగుర్పాటుకు గురవుతుంది. సాక్షాత్తు అమ్మవారు నిలిచి ప్రాణులందరికీ ఆహారం అందిస్తున్న క్షేత్రం అది.*

*ఓం శ్రీ అన్నపూర్ణా దేవ్యే నమః।*

*ఓం శ్రీ అన్నపూర్ణా దేవ్యే నమః।*

*ఓం శ్రీ అన్నపూర్ణా దేవ్యే నమః।*

పూర్తి శ్లోకాలు*

 🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐

*వాడుకలోని సంస్కృత వాక్యాలు*

      *వాటి పూర్తి శ్లోకాలు*

🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐              

 *ఆలస్యం అమృతం విషమ్*

🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐

*పూర్తి శ్లోకం :~*

*సిద్ధ మన్నం ఫలం పక్వం*

*నారీ ప్రథమ యౌవ్వనం।*

*కాలక్షేపం నకర్తవ్యం*

*ఆలస్యం అమృతం విషమ్॥*

*భావము:~*

*వండిన అన్నాన్ని భుజించడానికీ, పండిన పండును కొరుక్కు తినడానికీ, యౌవ్వన వతి పొందును స్వీకరించడానికీ ఆలస్యం చేయ రాదు సుమా ! ఆలస్యం చేస్తే అమృతం కూడా విషమై పోతుంది.*

*ఆలస్యం చేయడం వల్ల అన్నం చల్లారి పోవడం, పండు కుళ్ళి పోవడం, యౌవ్వనం తరగి పోవడం జరుగుతాయి. ఆలస్యం చేయడం వల్ల అమృతం కూడా విషతుల్యమవుతుంది.*

*శ్రీ గురుభ్యో నమః।*

🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐

*ఓం శాంతిః శాంతిః శాంతిః!*

*సర్వేజనా సుఖినోభవంతు!!*

*ఓం తత్సత్!!*

*సర్వం శ్రీ కృష్ణార్పణమస్తు!!*

*ఓం నమః శివాయ!!!*

🛐🛐🛐🛐🛐🕉️🛐🛐🛐

*(సంకలనం భగవంతుని కృపతో మీ ఆత్రేయపురపు వెంకట రమణమూర్తి)*

🛐🛐🛐🛐🛐🛐🕉️🕉️🛐

దక్షిణ దిక్కుకి

 🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️

*దక్షిణ దిక్కుకి తిరిగి నమస్కరించకూడదు.........!!*

🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️

*దక్షిణ దిక్కుకి తిరిగి నమస్కరించకూడదు. ఎందుకంటే దక్షిణ దిక్కున యమధర్మరాజు గారు ఉంటారు. ఎవరైనా మనకి నమస్కరిస్తే దానిని ఊరికే పుచ్చుకోకూడదు. వారిని ఆశీర్వదించి వారిని మనం ఏ రకంగా అనుగ్రహించగలమో ఆ విధంగా కాపాడాలి.*

*ఇప్పుడు యమధర్మరాజు గారికి నమస్కరిస్తే? ఆయన శక్తి అనుసారంగా ఆయన ఎలా అనుగ్రహించగలరో అలా అనుగ్రహిస్తారు.*

*తప్ప నమస్కారాన్ని ఊరికే పుచ్చుకోరు ఎవరు. తప్పనిసరిగా ఆశీర్వదించి తీరాలి. ఎంత మేరకు వీలైతే అంత వరకు. ఒహో వీడికి పాపం ఈ శరీరం బాధాకరంగా ఉన్నట్టుంది అందుకని నన్ను శరణు వేడుతున్నాడు అని శరీరంతో ఉన్న బంధనాన్ని తీసి వేస్తారు.*

*లేదా, రోగాలు ప్రబలడానికి కారణం యమధర్మ రాజు గారి ఆగ్రహం అంటారు. ఒహో। నాకు నమస్కరించావు కదా, సరేరా అబ్బాయి, నువ్వు చేస్కున్న పాపాలన్ని ఈ రోగం రూపంలో అనుభవించేయి, అప్పుడు ఇక నీకు వాటితో ఒక గొడవ వదిలిపోతుంది అని ఒక రోగాన్ని ప్రసాదిస్తారు చేస్కున్న పాపాలు అన్ని పోయేలాగ.*

*ఆయన చేతుల్లో పనులేంటో అవి కటాక్షించగలరు. కానీ ఈ రెండూ కూడా సహజంగా ఎవరూ కోరుకునే కోరికలు కాదు కాబట్టి దక్షిణ దిక్కుకి తిరిగి నమస్కరించకూడదు.*

*ఓం నమఃశివాయ॥*

🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐

*గో మాత వైభవం

 

🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐

          *గో మాత వైభవం*

🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐

*జగన్మాత "శ్రీ ఆది పరా శక్తి" అయిన "శ్రీ లలితాంబికా దేవి" ఈ లోకంలో 4 రూపాలతో ఉంటుంది. వారు:-*

*1. జనక మాత - మనకు జన్మ ఇచ్చిన అమ్మ (కన్న తల్లి)*

*2. గో మాత - గోవు (ఆవు)*

*3. భూ మాత - భూదేవి (భూమి)*

*4. శ్రీ మాత - దేవాలయాలలోని అమ్మవారు (సరస్వతి, లక్ష్మి, పార్వతి, గాయత్రి, దుర్గా దేవి, కాళికా దేవి, చౌడేశ్వరి దేవి, etc మరియు గ్రామ దేవతలు - గంగమ్మ, ముత్యాలమ్మ, పోలేరమ్మ, సుంకాలమ్మ, నూకాలమ్మ, పుట్టాలమ్మ, అంజేరమ్మ, ఆరేటమ్మ, చెంగాళమ్మ, etc)*

*మనకు కష్టాలు, బాధలు వచ్చినపుడు వాటిని తొలగించడానికి అమ్మవారు ఈ 4 రూపాలలో మనతో పాటు మన మధ్యనే ఉండి మనలను కాపాడుతుంది.*

*గో మాత:-*

*జగన్మాత "శ్రీ ఆది పరా శక్తి" అయిన "శ్రీ లలితాంబికా దేవి" యొక్క 1000 నామాలలో (శ్రీ లలితా సహస్ర నామ స్తోత్రం లో) "గోమాతా" అనే పేరు ఒకటి. అంటే "గో మాత" సాక్షాత్తూ పరదేవత యే (శ్రీ ఆదిపరాశక్తి యే). కనుక గోమాత "శ్రీ లలితాంబికా దేవి" యొక్క స్వరూపం. గోవులో 33 కోట్ల మంది దేవతలు ఉంటారు.*

*1. గోవుకు ప్రదక్షిణం చేస్తే సాక్షాత్తూ పరదేవతకు మరియు 33 కోట్ల మంది దేవతలకు ప్రదక్షిణం చేసినట్లే.*

*2. గోవుకు పచ్చగడ్డి తినిపిస్తే సాక్షాత్తూ పరదేవతకు నైవేద్యం పెట్టినట్లే.*

*3. గోవుకు పూజ చేస్తే సాక్షాత్తూ పరదేవతకు పూజ చేసినట్లే.*

*4. గర్బగుడిలో దేవుని విగ్రహాన్ని తాకి, మన చేతులతో అలంకరణ చేయడానికి అనుమతించరు. కానీ మనం గోవుకు అలంకరణ చేస్తే సాక్షాత్తూ పరదేవతకు అలంకరణ చేసినట్లే.*

*5. గోవులు, దూడలు నేల మీద నడిచి వెళుతుంటే, వాటి వెనుకన మనం నడిచినపుడు వాటి కాళ్ళ నుండి లేచిన మట్టి, దుమ్ము మన మీద పడుతుంది. అప్పుడు మనం ఒక పవిత్ర గంగా స్నానం చేసినట్లు. ఇటువంటి పవిత్రత ఒక్క ఆవులకు మాత్రమే ఈ భూమిపై ఉంది.*

*6. గోవులకు సేవ చేయడం వలన ఎన్నో జన్మలలోని పాపాలు నశిస్తాయి, మంచి సంతానం కలుగుతుంది, సులభంగా దైవ అనుగ్రహం లభిస్తుంది, అష్టైశ్వర్యాలు కలుగుతాయి, ఎల్లపుడూ శుభమే జరుగుతుంది.*

*గోవులకు హాని చేస్తే మొదట ఆగ్రహించువాడు "గోవిందుడు" (గోవులను రక్షించువాడు - శ్రీ మహా విష్ణువు). గోవులకు హాని చేసి, తర్వాత దేవతలను ఎంత ప్రార్థించినా దేవతా అనుగ్రహం లభించదు.*

*"గో" అనగా గోవులు, పశువులు, ధర్మం, భూమి, జలం, ఆకాశం, వేదం, వాక్కు అని అర్థం. వీటినన్నింటినీ రక్షించువాడు "గోవిందుడు".*

*గోవు నందు చతుర్దశ భువనాలున్నాయని వేదం చెబుతుంది. అంటే గోవు పృథ్వీ రూపమని అర్థం.*

*క్షీర సాగరమధన సమయంలో నంది, శుభద్ర, సురభి, సుశీల, బహుళ అనే అయిదు గోవులు ఉద్భవించాయని భవిష్యపురాణం తెలియజేస్తుంది. వీటినే కామధేనువులు అంటారు.*

*ఓం శ్రీ మాత్రే నమః।*

🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐🛐

*శ్రీ ఆది శంకరాచార్య చరిత్రము33

 *శ్రీ ఆది శంకరాచార్య చరిత్రము33 వ భాగము* 

🦃🦃🦃🦃🦃🦃🦃🦃🦃🦃🦃🦃

*గాణాపత్యులు:*

సుబ్రహ్మణ్యక్షేత్రమున అద్వైతమత ప్రచారముచేసి బహుమతములలో నుండిన లోపములను తెలియ జేసి వారల నందరిని సంతుష్టులను జేసి అద్వైత మతమును అవలంబింప జేసిన తరువాత ప్రసిద్ధి కెక్కిన గణవరపురము ప్రవేశించారు శంకరా చార్యస్వామి. 

ఆ పురమందున్న గణపతి ఆశ్రమంలో బసచేశారు.

అచ్చట కౌముదియను పేరు గల నది పారుచు న్నది. అందు వారందరు స్నానాదు లాచరించి విఘ్నేశ్వరాల యమునకు జని గణపతిని దర్శించి షోడశోప చారములతో అర్చించారు. అచట వారందరూ ఒక నెల దినము లుండి ఆ ప్రాంతంలో ఆచరణలో నుండిన మతవిధాన ములను తెలిసికొని అందుగల లోపముల ప్రేమతో తెలియజేసి సవరించుచు నిజ తత్త్వమును బోధించు చు అద్వైతమతస్థాపన చేసారు. 

పద్మపాదాదులందరు పంచా యతన పూజా పరాయణులైరి. శిష్య బృందమంతటికిని ఆహారపదార్థములు తయారు చేయుటకు శంకర శిష్యులలో నొకడైన హరలబలు డను వాడు ఏర్పాటు గావింపబడ్డాడు. పద్మ పాదుడు గురువులను యథా విధిగా పూజించు చు భిక్ష నొసగువాడు. ఏ లోపము లేకుండ శిష్యులందరు మృష్టాన్న భోజనముతో తృప్తి చెందెడివారు. 

సాయంకాలమందు ప్రతి శిష్యుడు ద్వాదశ సాష్టాంగవందనములను అర్పించేవారు. శిష్యులు జగద్గురు వులను వేయి విధాల స్తుతించుచు ఢక్కా మొదలయిన మంగళ వాద్యములు మ్రోగించు చు, కరతాళధ్వనులు సల్పుచు లయానుకూలముగా నృత్యములు చేయుచుండెడి వారు. ఆవిధముగ శ్రీశంకరా వతారమూర్తిని శ్రద్ధతో, భక్తితో, ఆనందపరవశులై కొలుచుచుండే వారు. 

'సకలలోకములకు కారణ భూతుడు, త్రిగుణాతీతుడు, చిదానందుడు, అగమ్యుడు, సత్యస్వరూపుడు, (ప్రపూర్ణాహం, బ్రహ్మాహం) పరిపూర్ణ బ్రహ్మను నేనే, అట్టివాడు సంసార లంపటములో పడిపోక శాశ్వతానందమును పొందుచున్నాడు'ఇట్టి వాక్యములు ఉచ్చరిస్తూ మహానందమును పొందేవారు శిష్యులు. ఆ విధానము నంతను గణవరపుర వాసులు చూచి వింత పడేవారు, కొందరి కది శంకరుల మీద అనుమానము కలిగించినది.

గణవరంలోనున్న గణపతి మతస్థులు శంకరులశిష్యులు చేయుచున్న నృత్య ములు మొదలైనవి చూడగా ఆచార్య పాదులు ప్రబోధచేయు చున్న అద్వైతమతం వారికి నచ్చలేదు. వారందరు శంకరులతోసంభాషించ దలచి యొకనాడు శంకరు లను కలిసికొన్నారు. అందొకడు,

'శంకరాచార్యస్వామీవందనములు! మీరందరు అద్వైత మతము నవలంబించి ఈలాటి కోలాహలం లో మునిగి యుండ చూడగా తెలివైన వాళ్ళు మీ మతమును గౌరవించెదరా? 

వాక్కునకు, మనస్సునకు అందరాని పరమాత్మను ద్వైతం కాదని, అద్వైతమని మీరింక లోకానికెట్లు నచ్చచెప్ప గలరు? కనుక వెంటనే మీ మతమును విడనాడి మా మతమును అవ లంబించుడు. మాది గాణాపత్య మతం. ఇది వేదములకు గౌరవకర మైనది. ఇందు పరమ శాంతి లభించును. స్థిరమైన మోక్షము నిచ్చునది. దీనిని ఆచరించుటకు అవరోధము లెందునా కానరావు. గణపతి మహాదేవుని అనన్య చింతన జేయుచు, గణపతి మహామంత్ర మును జపించుకొను చుండిన, తప్పక మోక్షము లభించును, ఆయన గొప్పతనం

అనంతమైనది'. 

గాణాపత్య మతపద్ధతి శ్రీశంకరపాదులు విని అందుగల లోపాలను ఈవిధంగా చూపించారు:‘గాణాపత్యులారా! మీ మతమందుగల లోప మును గ్రహించ లేకుండుట విచార కరము. విఘ్నేశ్వరుడు ఈశ్వరునికి కుమారుడు అని లోకానికి సువిది తమే గదా! అప్పట్టున కుమారుడు కారకు డెట్లగును? మీ విధానం నిరాధారము. ఎన్ని వాక్యములు పలికినా ఎన్నినామము లున్నా అవన్నియు పరబ్రహ్మకే చెందు చున్నవి’ అని వివరించారు.

పిమ్మట హరిద్రా గణపతి మతస్థులు క్రోధంతో తమ మత ధర్మాలను ఏకరువు పెట్టసాగారు.

గాణాపత్యులలో హరిద్రాగణపతి మతస్థులు ఒక అంతశ్శాఖ. శ్రీ శంకరులు గాణాపత్యులను కాదనడం, వాళ్ళందరు శంకరుల మతంలో లీనమై పోవడం కండ్లార గాంచి సహించ లేకపోయారు హరిద్రా గణపతి మతస్థులు. తమ శాఖకు అది యొక గొడ్డలిపెట్టుగా భావించి బాధపడి, గణకుమారు డను నాతడు ఆవేశంతో లేచి చరచర నడచి శ్రీ శంకర పాదులను చేరి, "యతివరా! ఏ కార్యమును తలపెట్టినా ముందుగా గణపతినే పూజించాలి గదా! దేవతలకు గురువైన బృహస్పతి మొదలైన వాళ్ళను ఆదేశిస్తూం టాడు. బ్రహ్మ మొదలైన దేవతలకు ప్రభువై బ్రహ్మను రక్షించు చుండును. కనుక అతడే జ్యేష్ఠుడు. అట్టి వానిని ఉపాసించ వలెనని వేదములు పలుకుచున్నవి. ఆతడే పూజింప దగినవాడు. అందువలన సమస్త మైన దేవతలు, త్రిమూర్తులు, గణపతి దేవుని పూజిస్తూన్నారు.

యతీశ్వరా! గణపతి దేవుని ఏవిధంగా థ్యానించవలెనో స్కాంద పురాణమందు వివరించబడి యున్నది' 

కరుణా మయుడగు శ్రీజగద్గురువులు గణ కుమారునితో అన్నారు. ‘గణకుమారుడా! నీవాడిన మాటలను అట్లుంచు. పరమేశ్వరు డు అనంతకోటి పేర్లతోపిలువబడు చున్నాడు. గణాధిపతి యనునది సమస్త లోకాలను సృష్టించు పరమాత్మకే చెందవచ్చును. పరమాత్మ కంటె బ్రహ్మాది దేవతలు వేరు గాదు. వారందరు పరమాత్మ యొక్క అంశ గలవారలే! రుద్రుని కంటె గణపతియు వేరుగాదు. సర్వవిఘ్నము లను నిర్విఘ్నంచేసే సర్వాంతర్యామి గణపతి రూపంలో నున్న పరమాత్మను ఉపాసించ వలసినదే!

బాహ్మణులందరు గణపతి మొదలయిన పంచదేవతలను యథావిధిగా నుపాసించ వలసినదే! ఇంక గణపతి చిహ్నము లైన తుండం, దంతం మొదలైన చిహ్నము లను శరీరములను కాల్చి అంకితములు చేసికోవడం పాషండ లక్షణ మగును. కనుక అద్దానిని విడనాడి పంచాయతన పూజలు సల్పు కొనుచు అద్వైత తత్త్వజ్ఞానమును ఆర్జించుకొందురేని ముక్తి తప్పక లభించును.' అని వివరముగ బోధించారు.

అంతట గణకుమారుడు మొదలైన వారందరు శ్రీశంకర పాదుల కరుణా రసపూరిత రహస్య బోధలను విని, తమ మతములోని లోపాలను గ్రహించి, శ్రీశంకరులకు జోహారు లర్పించి సాష్టాంగ వందనము చేసి శిష్యులై ధన్యులయ్యారు. 

పిమ్మట ఉచ్ఛిష్టగణపతి మతస్థుల వంతు అయ్యింది. గణపతి మతములో ఇంకా నాలుగు అంతశ్శాఖలు గలవు. అందు ఉచ్ఛిష్టగణపతి మతము ఒకటి. వారిలో నొకడు లేచి శంకరుల నుద్దేశించి, ‘ఆచార్యస్వామీ! వందనములు! శైవాగమరహస్య మందు ఆరు విధములైన మతములున్నాయి. మహాగణపతి మతము హరిద్రా గణపతి మతము ఉచ్ఛిష్టగణపతి మతము నవనీత గణపతి మతము స్వర్ణగణపతిమతము, సంతాన గణపతి మతము అను నారింట మాది ఉచ్ఛిష్టగణపతి శాఖ పేరెన్నిక గన్నది. మాలో తిరిగి వామ, వామేతర మతము లున్నవి. వామమార్గ మునే ఉచ్ఛిష్టమార్గ మంటారు',

శ్రీశంకరాచార్యస్వామి ఆ కుమారుడు వ్యక్తం చేసిన భావాలను విని, వారికి కూడ హితబోధ చేసారు. పిమ్మట మిగిలిన గణపతి మత శాఖలవారు (నవీన, స్వర్ణ, సంతాన శాఖలు) శ్రీశంకర పాదులతో ముచ్చటించి దోషము లను తెలిసికొని తరించారు.

కాంచీపురము: గణవరపురము నుండి శ్రీ శంకరపాదుల తరువాతి మజిలీ కాంచీపురము చేరు కొన్నారు. “అయోధ్యా మధురా మాయా కాశీ కాంచీ అవంతికా పురీ ద్వారావతీచైవ సప్తైతే మోక్షదాయికాః”

భూమి ఏనాడు పుట్టినదో ఆనాట నుండీ కంచి పేరొందిన పురం. కంచిమోక్షపురం. భారతభూమి యందు సప్తమోక్ష పట్టణాలు ఉన్నాయి. ఇవి కీలకస్థానాలుగా వన్నెకె క్కాయి. పురంపేరు స్మరించి నంత మాత్రాన క్షేత్ర మహిమతో సర్వపాపములు హరించి పోవును. ఏనాడు పరాత్పరుడు ఏ విశ్వాసం తో, ఎవరి ప్రేరణతో సప్తపురము లకు పునాదులు వేసి యుండెనో ఎవరి కెఱుక? మోక్షపురమును దర్శించ నెంచి ప్రవేశించారు. తీరా కంచిలో కాలుపెట్టుసరికి ఆనందం మఱుగై ఆవేదన చోటు చేసికొన్నది. కాంచీ పురము ఆ నాడు వామాచారులతోను తంత్రవిద్యలతోను మునిగి అడుగిడిన ఏమి కీడు మూడునో యను భయము యాత్రికులకు కలుగు చుండెడిది. కొంతకాలం కంచిలో కానవచ్చే భయానక దృశ్యాలకు వెఱగొంది దర్శించడం మానుకొన్నారు. అట్టి మోక్షపురి శంకరపాదు లకు యమపురిగా గోచరించుటచే ఆయనలో జనించిన ఆవేదన పోవు మార్గము ఆలోచించిరి. కరుణామయుడు తలంచిన ఏకార్యము కాకుండును! కంచిలో నున్న వామమార్గాన్ని అనుసరించిన తంత్ర జ్ఞులకు శక్తి లేకుండ జేయడమే వారు ఎంచిన ఉపాయము. అందులకై శ్రీదేవీ దేవాలయమును కట్టించిరి. బహు రమణీయమగు ఆ ఆలయములో శ్రీదేవిని ప్రతిష్ఠించి కామాక్షి యను నామ మిడి అర్చనాది పూజలు, సమస్త ఉపచారములు ఏర్పాటుచేసి నిత్య ధూపదీప నైవేద్యములు కలుగ జేసిరి. శక్తివంత మైన ప్రతిష్ఠయగుటచే తంత్రాది విద్యలకు ఆ ప్రాంతమున ప్రభావం లేకుండపోయెను.

ఆ మహాపవిత్ర మైన కంచిపుర మందే ఒక శివాలయమును నిర్మించి, అచ్చట ఒక పట్టణమును కట్టించి దానికి శివకంచి యను పేరుపెట్టినారు. అచ్చోటనే యున్న శ్రీవరదరాజ స్వామి వారిని ఆశ్రయించి మరి యొక పట్టణము నిర్మించి దానికి విష్ణుకంచి యను నామకరణము జేసిరి. నూతన శివాలయ మందున్న శివునకు, విష్ణ్వాలయమందున్న విష్ణువునకు సర్వోప చారములు గావించు టకు బ్రాహ్మణులను, భక్తులను నియమించి నారు. శంకరపాదులు కాంచీపురమందొక నెల దినము లుండి వేదాంత విజ్ఞాన ప్రబోధము చేయుచుండెడి వారు. వేలాది జనులు వచ్చి వారి బోధలను విని వారలలో కరుడుగట్టు కొని యున్న లోపాలను సవరించు కొనుచు పుణ్యమూర్తులై సుఖముగా నుండెడి వారు. అసహ్యకరమైన కాంచీపురం కన్నుల పండువుగా తయారై మరల స్వస్థానమైన మోక్షపుర అర్హతను సంపాదించు కొన్నది. 

అచ్చోటు వీడి శ్రీశంకరాచార స్వామి శిష్య సమేతముగ తామ్రపర్ణీ నదీ తీరమునకు ప్రయాణమైనారు.

*తామ్రపర్ణీ తీరస్థులు:*

శ్రీ శంకరాచార్యస్వామి కాంచీపురము నుండి తామ్రపర్జీ నదీ తీరమును జేరుకొనిరి. తత్తీరవాసులందరు శ్రీశంకర పాదులు వచ్చారనిన వార్త విని తమకున్న సంశయము లను నివారణ చేసికొన వచ్చునని తలంచి శ్రీశంకరచార్యస్వామిని దర్శించి వందనము లర్పించి, 'యతీశ్వరా! ప్రతి వాని యందును భేద మనునది విధిగా అంటి యున్నది. మన శరీరమందేభేద మున్నది. ఈ భేదము ఈ లోక మందే కాదు, ఇతర లోకములలో కూడ స్పష్టముగ కావచ్చు చున్నది. మానవులు చేసికొనిన కర్మల ననుసరించి పుణ్యలోక ములు, పాపలోక ములుపొందుచున్నారు. ఈ విధముగ ఇహలోక పరలోక ముల యందు భేద మను నది సత్యముగ నున్నది. ఇంత స్పష్టముగ నున్నది వేరొకటి కానరాదు.' అని శ్రీశంకర పాదులకు తామ్రపర్ణి తీరస్థులు తమ సంశయములను నివేదించుకొనిరి.

శ్రీశంకరాచార్యస్వామి 'బ్రాహ్మణోత్త ములారా! నిజమైన విషయములు తెలియక తికమకలు పడు చున్నారు. అజ్ఞాని కి సదా భేదమే యుండును. ఇదంతా బ్రహ్మ మయమని కంటికి కనుపించున వన్నియు నశించునని యు, చూచేవాడు, చూడ బడునది కూడ నాశనమగునని జ్ఞాని దృఢంగా నమ్ముచు న్నాడు. అట్టి జ్ఞానికి భేద మనునది లేదు. భేద భావననశించడమే జ్ఞానోదయం. శ్రీ పరాత్పరుడు లోకము లను సృష్టించి అందే ప్రవేశించును. అనగా జీవాత్మరూపంలో ప్రాణులయందున్నాడు. కనుక ప్రాణులన్నీ పరమాత్మే యగు చున్నవి గదా! దేవత లెందరని ప్రశ్నించి, అనేకమంది దేవతలలో పరమాత్మ ఇమిడి ఉన్నాడని తేల్చింది వేదమే. కడకు భగవంతు డొక్కడే యని నిర్ణయం చేసింది. ప్రాణ మనినా పరబ్రహ్మ మనినా ఆ దేవాదిదేవు నకే చెందు చున్నది. ఆయనే అనేకముగ ఉంటున్నాడు. ఇంక ఆయన కంటె మరి యొకడు లేనే లేడు. పరమాత్మ తత్త్వం తెలిసికొనిన వానికి భేద మనునది యుండదు. అట్టి జ్ఞానమును సముపార్జించవలెనన్న పరబ్రహ్మను ఉపాసించ వలెను.’ అని వివరించి వారల ఆనుమానము ను నిర్మూలించారు.

తామ్రపర్ణి తీరస్థులు శంకరుల ఉపదేశా మృతపానం చేసి సంతుష్టులైనారు. వారందరు శ్రీ ఆచార్యస్వామికి శిష్యులై అద్వైత తత్త్వజ్ఞానమును ఆర్జించు కొనుచు బ్రహ్మానందమును పొందుచుండిరి. 

శ్రీ ఆచార్యస్వామి తామ్రపర్ణి నదీతీరము నుండి ఆంధ్రదేశ సంచారమునకై పయన మయ్యారు.  

*కాలడి శంకర కైలాస శంకర*

*శ్రీ ఆది శంకరాచార్య చరిత్రము 33 వ భాగము సమాప్తము*

🌺🌺🌺🌹🌹🌹🌺🌺🌺🌺🌺🌺

*శ్రీ ఆది శంకరాచార్య చరితము32

 _*శ్రీ ఆది శంకరాచార్య చరితము32 వ భాగము*_

🐄🐄🐄🐄🐄🐄🐄🐄🐄🐄🐄🐄

*హిరణ్యగర్భమతము*:

అనంతశయన క్షేత్రము నుండి శ్రీ ఆచార్య స్వామి శిష్య పరివార సహితంగా బయలుదేరి అయిదు దినములకు సుబ్రహ్మణ్యక్షేత్రం చేరు కొన్నారు. 

ఆ క్షేత్రమందు గల కుమార ధారా నది మిగుల పవిత్రమై ప్రసిద్ధి కెక్కి యున్నది. అచట షణ్ముఖస్వామివారి ఆలయ మున్నది. అది గొప్ప యాత్రా స్థలము.

శ్రీశంకరావతారమూర్తి, కుమారధారానదిలో స్నానమాచరించి విభూతి నలంకరించు కొని కాషాయాంబర ములు ధరించి దండకమండల ధారియై దివ్యమైన తేజస్సుతో బయలుదేరి షణ్ముఖ స్వామివారిని దర్శించు టకు వెడలుచున్నారు. ఆ మహాతేజస్సం పన్నుని జూచి కైలాస వాసుని వలె భావించి అబ్బురపడి వారితో ముచ్చటించు భాగ్యము పొందుటకై పరితపిం చారు. తమ మత ప్రభావమును వారికి నివేదించుటకు ఆయత్త పడ్డారు. యాత్రీకులలో నొకడు పట్టజాలక శంకరపాదుల కడకు వచ్చి,

'యతివర్యా! మేమందరం బ్రాహ్మణ కులంబున జన్మించి ద్విజులమై మనుధర్మ శాస్త్రానుసారం కర్మల ను చేయుచున్నాము. ఆది పురుషుడైన హిరణ్యగర్భుని మనసార సేవిస్తూ నిర్మల హృదయం గల వారలమై ఆ దేవదేవుని అనుగ్రహం వలన ఏచింతా చీకూ లేకుండ సుఖముగ నుంటున్నా రము. స్వామీ! సమస్త ప్రాణి కోటి పుట్టుటకు ముందుగ హిరణ్యగర్భు డు ఉద్భవించాడు. అర్హుడగుటచే ఆయనకే హవిస్సునిస్తున్నారు. వేదవాక్యము లందుకు పరమ ప్రమాణములుగ నున్నవి. సృష్టికర్తయై పాలకుడై లయకారకుడై ఉత్తమోత్తముడై పరమానందధాముడై యున్నాడని తెలుప బడుచున్నది. ‘తదైక్షత' ఇత్యాది వాక్యములు ఆయనను స్తుతించు చున్నవిగదా! ఆ ప్రభువు తన భుజము లచే శివకేశవులను సృష్టిస్తున్నాడు. అట్టి సర్వాంతర్యామి అయిన హిరణ్యగర్భుని భక్తులమై యున్నాము. సర్వదా యోగనిష్ఠలో నుండి కూర్చ కమండ లులను ధరించు వారలము. 

మహా యశస్సంపన్ను లైన మిమ్ములను దర్శించుటతో నిశ్చయంగా కృతార్థుల మైతిమి. ఒకించుక మా మాట నాలకించుడు.

'యోగీశ్వరేశ్వరా! జీవేశ్వరాభేద తత్త్వము తో నేమి ప్రయోజ నము గలదు? సర్వ లోకాధిపతియైన హిరణ్యగర్భుని ఉపాసించుడు. ఆ పరాత్పరుని వలన సర్వప్రాణులు పుట్టు చున్నవి. కర్మఫలం వలన దుఃఖ భూయిష్ట మైన సంసార సాగరంలో బడుచున్నారు. హిరణ్యగర్భుడే సర్వ మూలకారణుడై యున్నాడు. ప్రళయ కాల మందు జీవకోటి యావత్తు బ్రహ్మలో లయమగుచున్నది. దీనినే మోక్ష మనుచు న్నారు. వారల వాసనా బలంతో సృష్టి జరుగు నప్పుడు మరల జీవులుపుట్టుచున్నారు. ఇది నిజమైన మోక్షం కాదు. ఒక్క బ్రహ్మజ్ఞాన సంపన్నుడే పరమ పదమగు బ్రహ్మలోక నివాసము నొందు చున్నాడు. వానికి పునర్జన్మ లేదు. కావున హిరణ్యగర్భుడు సేవింపదగినవాడై యున్నందున తాము దండ, కమండలములను ధరించి యతీశ్వరులై జగద్గురువులై బ్రహ్మ జ్ఞానులై యుండుటచే బ్రహ్మలోకమును పొంద తగి యున్నారు. కనుక తామట్లు హిరణ్యగర్భుని ఉపాసించుడు' అని వివరించాడు. 

హిరణ్యగర్భ మతస్థు డు చెప్పుకొన్న దంతా చక్కగా విని,

'భక్తులారా! బ్రహ్మాదు లందరు ఎవరి వలన ఉద్భవించారో తెలిసి కొనవలెను.పరాత్పరుని గురించి క్షుణ్ణంగా తెలిసి కొన్నచో ముక్తి తప్పక లభ్యంకాగలదు. ముక్తి హేతువైన తత్త్వజ్ఞానం కావలెనన్న వేదాంత శ్రవణాదులు చేయాలి. మీరనినట్లు లయకాల ముక్తి శాశ్వతంకాదు. అది ఒక దీర్ఘ నిద్ర వంటిది. బ్రహ్మను ఆశ్రయిస్తే జ్ఞానం రాదు, తత్త్వ జ్ఞానార్జనతోనే బ్రహ్మత్వాన్ని పొందేది. ఈ విధాన మంతయు వివరంగా శ్రుతులు తెల్పుచున్నవి.' అని శ్రీఆచార్యస్వామి తెలియచెప్పారు.

శ్రీశంకరపాదులు తెల్పిన తత్వరహస్య మును గ్రహించి హిరణ్యగర్భమతస్థులు బ్రహ్మానంద భరితులై శ్రీ ఆచార్య స్వామికి శిష్యులయ్యారు. 

పిమ్మట అగ్నిదేవో పాసకులు శంకరులతో ముచ్చటించ నెంచిరి.

*అగ్ని దేవోపాసకులు:*

అగ్నిని ఆరాధించే మతములోని వారొకరు లేచి శంకరులను

సమీపించి, "స్వామీ! నమస్కారములు! మేము అగ్నిహోత్రుని యథావిధిగా పూజించు వారలము. ఆయన మాకు పరమదైవం. సృష్టికి పూర్వం ఒక్క అగ్నిదేవుడే ఉన్నాడు. దేవతలందరు అగ్ని నుండి జనించారు. ఆ దేవగణమందు గల అగ్నిదేవుడే విష్ణుమూర్తి అయ్యాడు. అగ్నియే మొదట హవిస్సును గైకొనుచున్నాడు. పిమ్మట దేవతలకిచ్చు చున్నాడు. వేదము అగ్నికి ప్రముఖస్థానం కల్పించి బ్రాహ్మణులను పూజించ మనుచున్నది. వారు దానిని అత్యంత భక్తితో భద్రపరచు కొనినిత్యము ఉపాసిస్తూ ముక్తులగు చున్నారు. కావున మోక్ష హేతువునకు అగ్నిని పూజించుట మూలకారణము అగుచున్నది.

సర్వపాప హరుడని,ఉపాస్యుడని, అగ్నిదేవుడని వేదము లు తెలియజేయు చున్నవి. తామును మా వలెనే అగ్ని దేవుని ఆరాధించి ముక్తి నొందుడు. మీ మతం వలన ప్రయోజనం శూన్యం.' అని వెల్లడించారు. 

శ్రీ శంకరపాదులు వహ్ని మత పద్ధతిని విని,

‘అగ్ని దేవోపాసకులారా! అగ్ని దేవతలందరి కంటే తక్కువ వాడు. దేవతలు మధ్యమము గను, విష్ణువు అందరి కంటే గొప్పవాడుగను చెప్పబడినది. పైగా అగ్ని దేవతలందరకు హవిస్సు తెచ్చి ఎవరి భాగం వాళ్ళకు అందిం చే వాడుగను కర్మ దేవతగను ఉన్నాడు. అగ్నిదేవుని గురించి చెప్పబడే వాక్యము లన్నియు ఆత్మకు సంబంధించిన వని తెలిసికొనుడు. కావున ఇంతటి నుంచి తత్త్వమును గ్రహించి అగ్నిహోత్రాది సత్కర్మ లుచేస్తూ విష్ణుదేవుని ఉపాసించుడు. అప్పుడు జ్ఞానార్జనకు అవకాశం లభించి తద్వారా ముక్తిని బడయగలరు.’ అని నిజస్థితిని తెలిపిరి.

అంతట అగ్నిమత స్థులు శ్రీశంకరుల సుభాషితముల ఆంత ర్యం గృహించి అద్వైత మతము నవలంబించి శ్రీ ఆచార్య స్వామివారికి శిష్యులయ్యారు. 

పిమ్మట సౌరమతస్థులు శంకరులకు తమ మతప్రభావమును వ్యక్తం చేయ నుద్యుక్తు లయ్యారు.

సౌరమతస్థులు:

సూర్యుని ఉపాసించు వారిని సౌరమతస్థు లందురు. సూర్యునకు ప్రీతికరమైన రక్త పుష్ప మాలికలను ధరించు కొని భాస్కరచక్రాంకిత ములను వేసికొన్నవారు వచ్చియున్నారు. అందు భాస్కరుడను పేరు గలవాడు లేచి, “ఆచార్యస్వామీ! నమస్కారములు! అన్ని మతముల కంటె బహు శ్రేష్ఠమైన మా మత మెట్టిదో వినండి. ఎవరి మట్టుకు వారు, వారి మతమే గొప్పదని చెప్పుకొన్నను,అందున్న రహస్యమును తెలిసి కొనినగాని నిజం తేలదు. శ్రుతిలో సర్వలోకములకు సూర్యుడు నేత్రమై ప్రకాశించుచున్నాడని తెలుపబడి యున్నది కదా. ఆతడే తిమూర్త్యా త్మకమై సృష్టి స్థితి లయములకు కారకుడై యున్నాడు. ఆదిత్యుడే పరబ్రహ్మమని వేదము లు పల్కుచున్నాయి.

సూర్యోపాసకు లందరు వేదమందున్న సూర్య మహా మంత్రాన్ని (శ్రీఘృణి సూర్య ఆదిత్య) జపిస్తూ ఉంటారు. రక్తచందనం తిలకముగ ధరించి, ఎఱ్ఱటి పుష్పమాలిక లను అలంకరించు కొనెదము. మా సూర్య ఉపాసకులు ఆరు రకములుగా నున్నారు. (1) ఉదయభాస్కరుని బ్రహ్మగా భావించి ఉపాసించువారు, 

(2) మిట్టమధ్యాహ్నపు సూర్యుని ఈశ్వరుని గను లయకారునిగను, భావించి పూజించువారు

(3) సూర్యాస్తమయ భాస్కరుని సర్వరక్షకు డైన విష్ణుమూర్తిగ ఉపాసించువారు, 

(4) త్రిసంధ్యల యందున్న భానుని త్రిమూర్తిగా భావించి అర్చించువారు,

(5) సూర్యుని గగన మండలంలో ఎచ్చోట నైనను చూచుటే ప్రధానంగా గలవారు, వీరలు సూర్యదర్శనం చేయకుండ భోజనం చేయరు. ఎప్పుడు కన్పించిన అప్పుడే భుజించువారు. కన్పించు వరకు ఉపవసించెదరు, 

(6) నుదుటను భుజములయందు వక్షస్థలమందు, సూర్య మండల చిహ్నములను అంకితంచేసికొన్నవారు, అను ఆరు శాఖలవారు అనుక్షణము సూర్య మంత్రమును జపించు కొందురు. ఇది మావిధి విధానము, ఇందులకు శ్రుతి ప్రమాణము లనేకము లున్నవి. పురుష సూక్తమందు భానుని గురించియే స్తుతించబడి యున్నది. 'పురుషంకృష్ణపింగళమ్' అని రుద్రమంత్ర మందు ఆదిత్యుని తెలియజేయుచున్నది. 

ఇట్లనేక ప్రకారముల శ్రీసూర్యదేవుని తెలియ జేయుచున్నందున మా కారాధ్యదైవమయ్యాడు. 

అరుణ, సూర్య, భాను, చంద్ర, తపన, మిత్ర, హిరణ్యరేత, రవి, అర్యమ, గభస్తి, విష్ణు, దివాకర అను పండ్రెండు పదములతో విరాజిల్లుచుండుటచే ద్వాదశాదిత్యుడను బిరుదు పొంది యున్నాడు. ఆ నామ ములలో విష్ణునామ ముండుటచే సూర్యుడే విష్ణువై యున్నాడనుట నిర్వివాదము. శ్రీకృష్ణపరమాత్మ పండ్రెండుగురు ఆదిత్యులలో విష్ణువును నేనే యని యనుటకు కారణ మైనది. జ్యోతులలోకెల్ల కిరణా (దాతా, అర్యమా, మిత్ర: వరుణః ఇన్ద్ర: వివస్వాన్, పూషా, పర్జన్యః అంశుః భగః త్వష్టా, విష్ణుః అనునది మరియొక పాఠము) లతో కూడిన రవిని నేనే (ఆదిత్యానామ హం విష్ణుర్జ్యోతిషాం రవి రంశుమాన్) అని యుండుటచే రవిని శ్రీకృష్ణపరమాత్మగా తెలిపియున్నారు. కనుక బ్రహ్మాది దేవత లందరు రవినుండి ఉద్భవించారు. సమస్త విషయములకు కారణ భూతుడగుట వలన మోక్షకాము లందరు సూర్య భగవానుని ఆరాధించి తీరవలెను' అని వ్యక్తం అవు తున్నది. శ్రీశంకరాచార్యస్వామి సౌరమత భావములను పూర్తిగా విన్నారు. సౌరమతమందు గల లోపాలను సవరించ నెంచి,

దివాకరా! మీ రందరు ఒక చిన్న విషయము తెలిసికొనలేక చిక్కు లలో పడియున్నారు. 'చంద్రమా మనసో జాతః చక్షో స్సూర్యః' అని యున్నది గదా! అనగా పరాత్పరుని మనస్సునుండి చందురుడును నేత్రమునుండి సూర్యుడును పుట్టి యున్నారు అని వేదమే ప్రమాణమై యున్నది. 

‘యజ్జ న్యం తన్నశ్యమ్' పుట్టినది నశించునదే గదా! సూర్యుడు పుట్టిన వాడాయెను. కనుక ఆతడును నశించువాడే. నశించు వాని యందు బ్రహ్మత్వ మెట్లుండును?

మరియొక విషయము నాలకించుడు. గాలి వీచుచున్నది.సూర్యుడు నిత్యము ఉదయించు చున్నాడు. అగ్ని వెలుగుచున్నది. దేవేంద్రుడు స్వర్గమును పరిపాలిస్తున్నాడు. మృత్యువు పరుగులు వారుచున్నది. వీళ్ళం దరు పరాత్పరుని ఆజ్ఞకు బద్ధులై వాళ్ళ వాళ్ళకు నియమింప బడిన పనులు నెరవేర్చుచున్నారు. అట్టి పరిస్థితులలో సూర్యుణ్ని భగవంతు డని అనడం మూఢత్వం కాక మరేమున్నది! పరమాత్మకు అపార మైన ప్రకాశమున్నది.

ఆ ప్రకాశములో ఇతరు లెట్లు ప్రకాశింప గలరు. పరమాత్మను అనుస రించి మిగిలినవన్నియు ప్రకాశించుచున్నవి. అప్పుడు సూర్యుడు పరబ్రహ్మ ఎట్లగును? జ్యోతిష శాస్త్రమందు సూర్యుడు మొదలైన వారికి నిత్యత్వము లేదని చెప్పబడినది. బ్రహ్మ ఉదయకాల మందు దేవతలందరు పుట్టుచున్నారు. బ్రహ్మ దినాంతమందు వారందరు లయమగు చున్నారు. ఈ రెండు కల్పముల కాలము బ్రహ్మకు ఒక దిన మగుచున్నది. అట్టితరి అందరికీ మూలకారణ త్వం సూర్యునకు అంట కట్టడం న్యాయం కానరాదు. కావున పరమాత్మనే ఉపాసిం చుడు. మీ పాషండ చిహ్నాలను విడనాడి సదాచారములను,

అలవరచుకొనండి. పరమ పవిత్రమైన ఆత్మ తత్త్వ మును తెలిసికొనండి. జ్ఞానము నార్జించుకొని ముక్తిని పొందుడు.' అని ఉపదేశించారు. ఆచార్యపాదులు.

శ్రీ శంకరాచార్యస్వామి సౌరమత లోపాలను ఏరివేయుటతో దివాకరాదులందరు సంతోషించిరి. నాటితో సౌరమతమునకు నీళ్ళువదిలి అద్వైత మతము నవలంబించి శ్రీ శంకర పాదులకు శిష్యులై బహుభంగుల కీర్తించారు.

శ్రీ శంకరపాదులకు అప్పటికి మూడు వేలమంది శిష్యులు ఉన్నారు. జగద్గురువులయెడ గాఢమైన భక్తి కలుగ కొందరు శంఖములు పూరించిరి. మరికొందరు దివ్యమంగళ ధ్వనులు గావించారు. కొందరు ఏకకంఠంతో స్వస్తి వాచకములు పలికారు. మరికొందరు కరతాళ ధ్వనులు చేసారు. శంకరులకు ఇరు పార్శ్వములందుండి వింజామరలతో వీచుచున్నారు. మిగిలినవారు నెమలి పింఛములు ధరించారు ఆనందం పెల్లుబుకు నట్లు సకలోపచారము లర్పించేవారు. అట్లు శిష్యకోటి అర్చించు చున్నను కించిత్తెనను భోగములను అనుభ వించక తామరాకు మీది నీటిబిందువు పగిది యుండెడివారు

 శ్రీ ఆచార్యస్వామి. నెలరోజులయినతోడనే సుబ్రహ్మణ్యక్షేత్రం వీడి శిష్యకోటితో గణవర పురమునకు ప్రయాణ మైనారు.

*కాలడి శంకర కైలాస శంకర* 

*శ్రీ ఆది శంకరాచార్య చరిత్రము 32 వ భాగము సమాప్తము*

🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴

పరాశక్తి, లక్ష్మీ దేవి

 

శ్రీభారత్ వీక్షకులకు శరన్నవరాత్రి శుభాకాంక్షలు 🌹 ఆశ్వయుజం అటు దుర్గా దేవి కి, ఇటు లక్ష్మీ దేవికి కూడా ఎంతో ప్రీతికరమైన మాసం.  పరాశక్తి, లక్ష్మీ దేవి ఇద్దరూ పూజలందుకొంటారు. అయితే ఆ పరాశక్తి అంశలతో లక్ష్మీ దేవి ఎన్ని రూపాలు ధరించింది, ఏ పేరుతో ఎలా ప్రాముఖ్యత సాధించింది, దేవీ భాగవతం లో ఆ వివరాలు ఏం తెలుస్తున్నాయో ఈ ఎపిసోడ్ లో వినిపించారు ప్రముఖ ఆధ్యాత్మిక వేత్త డా. తిరుమల నీరజ గారు. లక్ష్మీదేవి క్షీర సాగరం నుండి ఎలా ఉద్భవించింది, కనకధారా స్తోత్రం చదివితే కలిగే ప్రయోజనమేమిటో వినండి. ఇటువంటి విశిష్టమైన ఎపిసోడ్స్ ఉచితంగా వీక్షించడానికి వెంటనే చానల్ ను subscribe చేయండి, శ్రీభారత్ కుటుంబ సభ్యులు కండి.🙏

Kalla Jodu కళ్ల జోడు

 కళ్ళజోడు 

కళ్ళజోడు అంటే తెలియనివారు వుండరు. దృష్టి దోషం ఉన్నవారు కళ్ళజోడు పెట్టుకోక తప్పదు. కానీ ఈ ఆధునిక కాలంలో చాలామంది రంగు రంగుల కళ్లజోళ్లు, సన్ గ్లాస్, అని ఫోటో గ్రే అని ఇలా అనేక రకాల కళ్ళ జోళ్ళు వాడటం కూడా పరిపాటి. స్థూలంగా చెప్పాలంటే సాదారణంగా కళ్ళు సరిగా కనపడని వారు అంటే చేత్వారం వచ్చిన వాళ్ళు లేక దూర దృష్టి సరిగా లేనివారు ముఖ్యంగా (చిన్న పిల్లలు ఈ కోవకు చెబుతారు.) కళ్ళ జోడులు వాడతారు. నిజానికి కళ్ళ జోడు లేకపోయినా మనిషికి కనపడుతుంది కానీ స్పష్టంగా కనపడదు. సాధారణ మనుషులకు 6/6 దృష్టి (sight ) వుండాలని వైద్యులు అంటారు. 5/5 దృష్టి (sight ) ఉంటే వారి చూపు పరిపూర్ణంగా ఉన్నట్లు లెక్క. దృష్టిలో వున్న దోషాలకు తగిన కళ్ళ జోడు ఇచ్చి వైద్యులు దృష్టిని 6/6 వచ్చేటట్లు సవరిస్తారు. అట్లా చేయటం వలన సాధారణంగా చూడగలరు. నిజానికి కళ్ళజోడు ద్రుష్టి దోషాన్ని సవరిస్తుంది కానీ అంధులకు దృష్టిని ఇవ్వదు. ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే కళ్లజోడుతో ఒక మనిషి తన దృష్టిని పెంచుకుంటాడు కానీ చూడలేనివాడు వైద్యుడు ఇచ్చే కళ్ళజోడు పెట్టుకున్నంత మాత్రాన చూడలేడు. ఇది బౌతికంగా ప్రతి మనిషికి తెలిసిన విషయం. ఇక అసలు విషయానికి వస్తే ఒక సాధకుడు మోక్షాన్ని పొందటానికి ఒక గురువు వస్తాడు అని అతని వలన తనకు మోక్షం సిద్ధిస్తుందని మనలో చాలామంది సాధకులు ఒక అభిప్రాయాన్ని కలిగి వుంటారు. కానీ అది ఎంతమాత్రమూ నిజాము కాదు. ఒక సాధకునిని ఒక గురువు ఎట్టి పరిస్థితిలోను మోక్షాన్ని ప్రసాదించలేడు. గురువు సాధకునికి కొంతవరకు మాత్రమే మోక్షమార్గానికి దోశదపడతాడు. అందునికి కళ్ళజోడు పెట్టుకున్నా ఏరకంగా కనపడదో అదే విధంగా ఆధ్యాత్మిక మార్గంలో లేనివారికి గురువు చేసే ఉపదేశాలు చెవిటి ముందు ఊదిన శంఖం లాగ ఏరకంగాను దోహదపడవు. కాబట్టి ముందుగా ప్రతి సాధకుడు గుర్తించాల్సిన విషయం ఏమిటంటే ముందుగా తనకు తానుగా తానూ ఎంతవరకు ఆధ్యాత్మిక సాధనలో ముందుకు సాగాను అని పరిశీలనచేసుకోవాలి, తరువాత తనకు తన మార్గంలో అవరోధంగా వున్నవి ఏమిటి అన్నవి గుర్తించాలి. కొందరికి అరిషడ్వార్గం మొత్తంగా లేక ఏదోఒకటి లేక ఒకటికన్నా ఎక్కువ అవరోధంగా ఉండవచ్చు. ఉదాహరణకు ఒక సాధకుడు కామ క్రోధాదులను జయించిన కూడా జిహ్వ చాపల్యానిని త్యజించక పోవచ్చు. నాకు ఫలానా వంటలే కావలి ఫలానా తినుబండారాలే కావలి అని అనుకున్నాడనుకోండి. తానూ కోరిన తినుబండారం దొరికితే సరే లేకపోతె మనస్సు తాను కోరుకున్న వస్తువు (వంటకం) మీదకు పరిపరి విధాలుగా వెళ్లి దానిని సాదించటానికి ప్రయత్నం చేస్తుంది. మనకు తెలుసు సాధకుని మనస్సు స్వాధీనంలో లేకపోతె సాధన కుదరదు. మనందరకు తెలిసిన సాధారణ ఆధ్యాత్మిక నియమం " మనః ఏవ కారణః మనుష్యాణాం బంధః ఏవ మోక్షహ" కాబట్టి తాను కోరుకున్న వంటకం మీదకు మనస్సు మళ్లినప్పుడు సాధకుడు సాధనలో ముందుకు సాగలేడు . నేను చాలా చిన్న ఉదాహారణ ఇచ్చాను. సాధకుడిని కామ క్రోధ, మొహా, మద మాత్సర్యాలు పరిగెట్టే గుర్రాలుగా వచ్చి దాడి చేస్తాయి. సాధకుడు కొంత మేరకు సాధనలో ముందుకు సాగితే తనకు తెలియకుండానే కొన్ని అద్భుత శక్తులు వస్తాయి. ఉదాహరణకు సంకల్ప సిద్ది. అంటే సాధకుడు తాను తన మనస్సులో ఏది అనుకుంటే అది సిద్దించటం అనుమాట. అలాగే సాధకునికి వాక్సుద్ధి కలుగుతుంది. ప్రారంభంలో ఇలాటివి సంక్రమిస్తాయి. వాటికి తాను ఉప్పొంగిపోయి తాను ఏదో సాదించాననే భావన మదిలో కలిగిందా ఇక ఇంతే కొండమీద నుండి జారీ క్రిందపడ్డ వాడి గతే మరల తాను సాధనలో ముందుకు వెళ్ళటానికి చాలా సమయం పట్టవచ్చు లేక చాలా జన్మలు పట్టవచ్చు. ఇక్కడ ఒక విషయం చెప్పాలి 84 లక్షల జీవరాసులలో మనుష్య జన్మ ఒకటి. తాను ఈ దేహం వదలిన తరువాత తిరిగి మనుష్య జన్మ సిద్దిస్తుందనటానికి నమ్మకం లేదు. ఈ జీవన మరణ భ్రమణలో ఎప్పటికో తిరిగి తన పుణ్య ఫలం కొద్దీ తిరిగి మనుష్య జనమ లభించ వచ్చు. అది ఏంటో దుర్లభామ్. కాబట్టి ఈ జన్మను సార్ధకత చేసుకోవటానికే సదా సాధకుడు కృషి చేస్తే మంచిది. . సాధకుడు సదా తన మనస్సును నిర్మలంగా నిర్వికల్పంగా ఉంచుకోవాలి. నిరంతరం ద్రుష్టి భగవంతుని మీదనే లగ్నాత చేయాలి. తన చుట్టూ ప్రక్కల అనేక విషయాలు తనని మాయలో పడేసేవి ఉంటాయి. అవి సుందరమైన స్త్రీలే కావచ్చు, ధన కనక వస్తు వాహనాదివి అయినా కావచ్చు. వేటికికూడా సాధకుని మనస్సు చెలించనీయకుండా చూసుకోవాలి. అప్పుడే సాధకుని సాధన ముందుకు వెళుతుంది. 

సాధకుడు ఎంతో శ్రమదమాలకు ఓర్చి నిరంతర కృషిచేస్తేనో సాధన చతుష్టయాన్ని సాధించగలరు. నిరంతర సాధనతో ముముక్షత్వన్ని సాధిస్తే అప్పుడు గురువు తనకు మార్గదర్శనం చేస్తాడు. ఇక్కడ అసలు ప్రశ్న ఉదయిస్తుంది. ముముక్షత్వస్థితిని చేరిన సాధకునికి ఇంకా గురువు ఆవశ్యకత ఏముంది అని అనుకుంటాము. ఎప్పుడైతే సాధకుడు నిరంతరం సాధన చేస్తూ భగవంతునివైపు పయనం అవుతుంటాడో అప్పుడు అనుకోకుండా ఎన్నో అడ్డంకులు వస్తూవుంటాయి. కొన్ని అవరోధాలు ఎలా ఉంటాయి అంటే తాను సరైన మార్గంలో లేడు అని అనిపించేవిధంగా ఉంటాయి. కొన్ని సందర్భాలలో తాను సాధనలో విఫలమైనాను అని తలచేవిధంగా కూడా భావనలు మదిలో మెలగవచ్చు. అట్టి తరి ఒక సద్గురువు తారసపడి తనను సరైన మార్గంలో పెట్టి తన జన్మకు సార్ధకతను కలుగ చేస్తాడు. ఏరకంగా అయితే వివేకానందస్వామికి రామకృష్ణ పరమహంస దొరికారో అలాగ.  

ఇక్కడ ప్రతి సాధకుడు తెలుసుకోవలసింది ఏమిటంటే ముందుగా సాధకుని ద్రుష్టి సంపూర్ణంగా భగవంతుని మీద మాత్రమే కేంద్రీకరించబడి ఉండాలి తరువాత తాను సరిగా చూడ లేకపోతే కళ్ళ డాక్టారు ద్రుష్టి దోషాన్ని సవరించి కళ్ళజోడు ఇచ్చి దృష్టిని మెరుగు పరుస్తాడో అదే విధంగా సద్గురువు సాధకుని దృష్టిని పూర్తిగా భగవంతుని వైపే మళ్ళేటట్లు తన బోధనల వలన చేస్తాడు. భగవంతుని దర్శించుకునే పని మాత్రం సాధకునిదే. సాధకుడు నిరంతర సాధన చేస్తే మాత్రమే భగవత్సాక్షాత్కారం కాదు. అది మరవ వలదు. కాబట్టి సాధక మిత్రమా నిన్ను ఎవరో వచ్చి ఉద్ధరిస్తారని కాలయాపన చేయక ఈ క్షణమే మోక్షార్థివి కమ్ము సాధన మొదలుపెట్టు. ఆత్మసాక్షాత్కారాన్ని పొందటానికి కృషి చేయి. నిరంతర సాధన తప్పకుండ మోక్షాన్ని సిద్ధిస్తుంది. అందులో అనుమానమే లేదు. 

ఓం తత్సత్ 

ఓం శాంతి శాంతి శాంతిః 

ఇట్లు 

మీ భార్గవ శర్మ 

*శ్రీ అమ్మవారి స్ధల పురాణం:*

 

           *శ్రీ అమ్మవారి స్ధల పురాణం:*

                       ➖➖➖✍️

విజయవాడ పట్టణంలో దుర్గాదేవి వెలసిన పర్వతం పేరు ‘ఇంద్రకీలాద్రి,’ పర్వత రూపుడైన కీలుడు దుర్గాదేవి ఉపాసకుడు. ఆ దుర్గాదేవిని తన హృదయ కుహరంలో (గుహలో) నివశించమని అపార తపస్సు చేశాడు.   కీలుని భక్తికి కరుణారస ప్రపూర్ణ అయిన జగదంబ దుర్గ కనకదుర్గగా  వాని హృదయ కుహరంలో  స్వయంభువుగా వెలసింది. స్వర్ణ మణిమయ కాంతులతో ప్రకాశిస్తున్న ఆ కనకదుర్గను ఇంద్రాది దేవతలు వచ్చి,  శ్రీ కృష్ణ రూపిణి అయిన కృష్ణవేణీ నదిలో స్నానమాడి కనక దుర్గను పూజించి ప్రణమిల్లారు. నాటి నుండి కీలాద్రి ఇంద్రకీలాద్రిగా ప్రసిద్ధి చెందింది. దుర్గమాసురుని సంహరించిన దుర్గ కీలాద్రిన నిలచిపోగా ఈశ్వరుడు జ్యోతిర్లింగ రూపముతో స్వయంభువుడుగా ఈ ఇంద్రకీలాద్రి మీద వెలశాడు. బ్రహ్మాది దేవతలు ఆ లింగమును మల్లికా కదంబ పుష్ఫాలతో పూజించగా అప్పటి నుండి మల్లేశ్వరుడుగా పిలువబడుతున్నాడు.

అర్జునుడు ఈ కీలాద్రి మీద తపస్సు చేసి శివుని మెప్పించి పాశుపతాస్త్రాన్ని పొంది విజయడైనాడు. కనుక ఈ క్షేత్రానికి ఫల్గున క్షేత్రమని, విజయపురి అనే పేర్లు పురాణ ప్రసిద్ధాలైనాయి. 

దుర్గాదేవి శుంభ నిశుంభులను వధించి జయం పొందటం చేత జయవాడ అని పేరున్నదని ఒక ఇతిహాసమున్నది. ఆ కాలములోనే కనకవాడ అని కూడా పిలువబడేదని కూడా కొన్నిచోట్ల చెప్పబడినది.

పూర్వమెన్నడో సృష్టికర్త అయిన బ్రహ్మ శ్రీ మహావిష్ణువు వద్దకు వెళ్ళి ‘హరీ! కలియుగము లో జనులు అనేక పాప చింతనలతో ధర్మమార్గం తప్పి చరిస్తారు. కనుక వారికి తరించే మార్గం ఏదైనా చెప్పు’మని కోరాడు. బ్రహ్మ మాటను మన్నించి హరి తన అంశతో కృష్ణను సృజించాడు. ఆమె రూపలావణ్యాలకు ఆశ్చర్యపడిన బ్రహ్మ ఆమెను తన కూతురిగా ఇమ్మని అడిగాడు. కృష్ణను విష్ణువు బ్రహ్మకు ఇవ్వగా కృష్ణ బ్రహ్మపుత్రి అని పిలువ బడుతున్నది.

కొంతకాలనికి కలియుగం పాప భూయిష్టం కాగా ఆ పాప పరిహారార్ధం విష్ణువు మరల కృష్ణను తనకిమ్మని బ్రహ్మను అడిగాడు. విష్ణు స్వాధీన అయిన కృష్ణను ఎక్కడ వుంచాలని ఇంద్రాది దేవతలను హారి అడిగాడు. అప్పుడు వారు భూమినంతా పరిశీలించాడు. అప్పుడు శ్రీహరిని కోరి ఒకచోట పర్వత రూపంలో ఘోర తపస్సు చేస్తున్న సహ్యమునిని చూపించారు. దేవతలు వెంటనే సహ్యముని వద్దకు వెళ్ళి ‘సహ్యమునీ నీవు ఏ కోరికతో పర్వత రూపం ధరించి ఘోర తపస్సు చేస్తున్నావో ఆ విఘ్ణవే భూమిని ఉద్భవించటానికి విష్ణురూపిణి అయిన కృష్ణతో సహా వచ్చి ఉన్నాడు. కృష్ణ సకలాభీష్ట ప్రదాయిని అని చెప్పారు. పరమానందభరితుడైన సహ్యముని విష్ణువును విష్ణు స్వరూపిణి అయిన కృష్ణను షోఢశోపచారాలతో పూజించాడు. దేవతలారా! నేను శ్రీ మహా విఘ్ణవు కోరి తపస్సు చేస్తున్నాను. మీరు సమస్త ఫలదాయిని అయిన కృష్ణతోపాటుగా విష్ణువును ఇక్కడకు తీసుకొని వచ్చారు. నా జన్మతరించింది. నేను కృష్ణా నదీమ తల్లిని సేవించి నిశ్చల భక్తిని జ్జానాలను పొందుతాను. హే విష్ణూ! కృష్ణతో కూడి దయతో నా మీద నిలచి నన్ను కృతార్ధుడిని చేయమని వేడుకున్నాడు. అతని ఆత్మ నివేదనను కృష్ణ అనుగ్రహించింది. సహ్యమునీంద్రా నేను నా అంశతో ఈ సహ్యాద్రి మీద నివశిస్తాను. నీ తపస్సు ఫలించి లోకోపకారం అయింది. నీ ఉపకారం వల్ల లోకాలు పునీతం అవుతాయని వరమిచ్చింది. విష్ణువు కూడా సంప్రీతుడై పర్వత రూపంలో వున్న నీమీద (సహ్యాద్రి మీద) నిత్య నివాసం ఏర్పరచుకుంటానని ఇద్దరూ ఆ సహ్యాద్రి మీద పాదం మోపారు. సహ్యముని వారిని రత్నాలతోనూ పరిమళ పుష్ఫాలతోనూ అర్చించాడు.

శ్రీ మహ విష్ణువు శ్వేతాశ్వత్ధ వృక్షంగా (తెల్ల రావి చెట్టుగా) సహ్యాద్రి మీద ఆవిర్భవించాడు. ఆ రావిచెట్టు అంతర్భాగాన రెండు వైపుల ధవళాకృతిలో నదీమ తల్లిగా కృష్ణ ఆవిర్భవించింది. పడమటి కనుమలలో బ్రహ్మగిరి, వేదగిరి అని రెండు శిఖరాలున్నాయి. బ్రహ్మ ఒకప్పుడు బ్రహ్మ గిరి మీద నారాయణుని గురించి తపస్సు చేయగా నారాయణుడు తెల్ల రావిచెట్టు రూపంలో ప్రత్యక్షం అయినాడు. తరువాత విధాత వేదగిరి మీద తపస్సు చేయగా పరమేశ్వరుడు ఆమ్ల(ఉసిరి) చెట్టుగా ప్రత్యక్షం అయినాడు. శ్వేతాశ్వత్థ వృక్షం (నారాయణుడు) కృష్ణ గానూ ఆమలక వృక్షం (ఈశ్వరుడు) వేణి గానూ ఒకదానితో ఒకటి కలసి కృష్ణవేణి నదిగా ప్రభవించినట్లు విష్ణు పురాణంలో చెప్పబడినది. ఈ జలాలు సహ్యాద్రి నుండి శ్రీశైలం వరకూ గంగతో సమానమనీ, భగవత్ నిలయమైన సశ్య  శ్యామల క్షేత్రమని, ఆధ్యాత్మిక సంపదలకు ఆలవాలమనీ ప్రసిద్ధి చెందినది. అటువంటి క్షేత్రాలలో విజయవాడ ఎన్నదగినది.

సహ్యాద్రి పర్వతం మీద పుట్టిన ఓషధాలను బీజాలను తన ప్రవాహములో తరలించుకొని పోవుచుండగా కీలాద్రి అడ్డుపడి అక్కడే నిలచిపోగా ఆ బీజాలు మొలకెత్తి ఆ ప్రదేశము సస్యశ్యామలమైనది. సాగర సంగమాభిలాషతో ఉరకలుగా వచ్చిన కృష్ణవేణీ నది తనకు దారి ఇమ్మని కీలుని కోరినది. కీలుడు అంగీకరించలేదు. దేవతలు వచ్చి కీలునికి నచ్చ చెప్పగా సొరంగ మార్గం మాత్రం ఇవ్వడానికి అంగీకరించాడు. ఆ ప్రవాహ వేగానికి కీలాద్రి నుండి ఒక ముక్క విరిగి ప్రవాహ వేగములో రెండు క్రోసుల దూరము కొట్టుకుపోయి నిలచినది. ఈ రెండు క్రోసులదూరమును ఫల్గున తీర్ధమనీ, ఆ కొండ ముక్కకు తేలుకొండ (తేలిన కొండ) అని పేర్లు అని సహ్యాద్రి ఖండంలో చెప్పబడినది. అది యనమలకుదురు అని విజయవాడకు ప్రక్క గ్రామము ఈ ఇంద్రకీలాద్రి పర్వతము మంగళాచలము (మంగళగిరి) వరకు వ్యాపించివున్నది.

దుర్గా దేవి కుడికన్ను సూర్యుడు. ఎడమ కన్ను చంద్రుడు. కనకవర్ణంతో ప్రకాశించే పొలము రాత్రింబవళ్ళకు నడిమీ సంధ్య. దుర్గాదేవి తన చూపులతో శత్రువులను క్షోభ పెట్టిన చోట్లన్నిటికీ ఒక్కొక్క దృష్టి. ఆయా నామాలతో నేటికి ప్రసిద్ధాలై ఉన్నవి. కార్వేటి వంశ పల్లవ కేతు భూపాల శాసనానుసారము దుర్గా మల్లేశ్వరుల మహాత్యము, అనుగ్రహము మనకు తెలుస్తున్నవి. విజయవాడ మాధవ శర్మ పాలనలో వున్నప్పటి ఒక ఉదంతం కనకదుర్గా మల్లేశ్వరుల అనుగ్రహానికి నిదర్శనంగా చెప్పబడినది. మాధవ శర్మ కుమారుడు ఒకనాడు రథం మీద వెళ్ళుచుండగా ఆ రథము క్రింద చింత చిగురు అమ్ముకునే ఒక అభాగ్యురాలి కొడుకు పడి మరణించాడట. ధర్మ సంరక్షణా నిరతుడైన మాధవ వర్మ తన కుమారుని హత్యా నేరస్తునిగా ఉరిశిక్ష విధించినాడట. మాధవ శర్మ ధర్మ దీక్షకు కనకదుర్గా మల్లేశ్వరులు సంతసించి ఆ మరణించిన బాలురిద్దరి మీద కనక వర్షము కురిపించి ప్రాణదాన మొనరించగా కనకదుర్గా పండితుని ప్రభావాన్ని కూడా వెల్లడించినది. అప్పుడు విజయవాడ వేంగ రాజుల పాలనలో ఉన్నది.

కనకదుర్గా మల్లేశ్వరుల పరభక్త శిఖామణి ఆరాధ్య పండితుడు శ్రీ పతి పండితయ్య. ఆయన తాను కాంశీపుర వాసిననీ అయిననూ విజయవాడ మల్లిఖార్జున పాదపద్మారాధకుడననీ చెప్పుకున్నావాడు. శివ తత్వసారమనే మహా గ్రంధకర్త. శివుడు గాక వేరు దైవము లేడను పరమ భక్తుడు. అందుచేత ఊరి ప్రజలు అతని మీద అసూయ ద్వేషాలు పెంచుకున్నారు. యజ్ఞయాగాది క్రతువులకు పిలవటం మానివేశారు. ఆయనకు ఊరిలో నిప్పు కూడా పుట్టకుండా కట్టడి చేశారు.

అయినా శ్రీపతి పండితయ్య ఏ మాత్రమూ చింతించలేదు. తన ముక్కంటి దొరను ( త్రినేత్రుడైన శివుని) ప్రార్థించి అగ్నిని తన ఉత్తరీయములో మూటకట్టి ఒక జమ్మి చెట్టు కొమ్మకు వ్రేలాడ కట్టి, నగరంలో అగ్నిహోత్రుడు వెలగరాదని శపించాడు. తాను మాత్రము నియమము తప్పక అగ్నికార్యమును కొనసాగించుకొంటూనే ఉన్నాడు. ఆ కాలంలో వేంగీ రాజు అనంతపాలుని పాలనలో ఉన్నది నగరం. అంతట ప్రజలు అందరూ ప్రభువును ముందుంచుకొని శ్రీపతి పండితయ్యను అగ్నికి విడువుమని ప్రార్థించాడు. పండితయ్య అనుగ్రహించాడు. ఈ నాటికీ జమ్మిదొడ్డిగా పిలువబడుతున్న ప్రాంతమే ఆ నాడు పండితయ్య నిప్పును వ్రేలాడదీసిన శమీ వృక్షమున్న చోటు ఈ శాసనము కూడా అక్కడే లభించినది.

వేప చెట్టు మహాలక్ష్మీ. రావి చెట్టు విఘ్ణవు. శమీ వృక్షం (జమ్మిచెట్టు) శివ శకైక్య స్వరూపం. ఆ శమీ వృక్షం ఆదిపారాశక్తి అంశ వనదుర్గ. ఆమే రూపుదాల్చిన కుండలీని శక్తి. వివిధ శాఖావృతమైన శమీవృక్ష శిరోభాగమే భయంకర భుజంగ (సర్ప)రూపము. అనంతంగా విస్తరించిన వృక్షాగ్రం పగటిని సైతం రాత్రిగా చేయగల కాల స్వరూపం. శమీ వృక్షం వనదేవత. శుభకర తరువు. సంతాన ప్రదాయిని. సర్వశత్రు వినాశిని.

పుత్రదం సర్వ పాపఘ్నం సర్వ శత్రు వినాశకం అని శమీ వృక్షం చెప్పబడినది. బ్రహ్మ విఘ్ణవు మొదలైన దేవతల చేత ఆవరించబడి, ఢాకినీ మొదలైన భూత గణాలచే రక్షించబడుతూ ఉంటుంది. వనదుర్గ స్థలదుర్గ జలదుర్గ అని దేవికి పేర్లు. అన్నింటిలోకి వనదుర్గ సుఖప్రద. వనదుర్గా రూపంలో ప్రభవించి ప్రకాశించే శమీవృక్షం అనేక దేవతా నిలయం మహా మాయా సంపద కలది. అందుకే పాండవాగ్రజుడైన ధర్మరాజు వారి అజ్ఞాతవాసం ప్రారంభించే ముందు వారి ఆయుధాలను శమీ వృక్షం మీద దాచిపెట్టి వనదేవతారూపిణి అయిన వనదుర్గనిలా ప్రార్థించాడు. విషస్ఫురిత భుజంగ భంగి భయంకర రూపంతో మా ఆయుధాలను కనుపింప చేయమని కోరాడు.

చిత్త క్షోభం కలిగించే దీని ఆకృతి దేవీ స్వరూప స్వభావాలకు ప్రతీక. సమస్త ప్రాణులలోనూ వ్యాపించి చిత్త వికారాలను కలిగించే భ్రమరాంబ అష్టాదశ పీఠాలలో ఒకటైన శ్రీశైలపీఠశక్తి. శాకినీ, ఢాకినీ మొదలైన యోగినీ గణాలతో ఆవృతమై అరణ్య మధ్యంలో నెలకొన్న వనదుర్గా రూపమీ శమీ తరువు. కనుకనే ధర్మరాజు అజ్ఞాత వాసంలో భీముని ఆ గ్రహ ప్రవృత్తిని నిగ్రహించుకొనే విధంగా శాశించు తల్లీ అని వన దేవతా రూపిణి అయిన శమీ వృక్షాన్ని ప్రార్థించి తగిన నివేదనలు సమర్పించాడు. శత్రువులు ఎవరూ ఆ శమీ వృక్షాన్ని దాటి రాకుండా చూడుమని అర్థించాడు. శమీ వృక్షం శివ శకైక స్వరూపం కనుకనే మహా దేవ శక్తి పాశు పతాస్త్రాన్ని ధరించి భరించింది.

నాటికీ, నేటికీ శమీ పూజ పార్వేట వాడ వాడలా నవరాత్ర ఉత్సవాల ముగింపుగా జరుగుతూనే వున్నది. ఎందుకనగా గ్రామ దేవతా మూర్తులు లేని మరుమూల గ్రామాలలో కూడా రావి, వేప, శమీ వంటి వృక్షాలే వనదేవతలుగా గ్రామాలను కాపాడుతాయి అనే ప్రగాఢ విశ్వాసమే యుగయుగాలుగా చాటిన సత్యం.

దేవీ దుర్గ మహిషాసురుని వధించి మహోగ్రంగా కనిపిస్తుండగా దేవతలందరూ అమ్మా నీవు లోకాలను రక్షించే తల్లివి. ఇంతటి మహోగ్రరూపం మహిషాసురుని వంటి రాక్షస వధకే గాని మేమెట్లు భరించగలం? మూల ప్రకృతినైన నిన్నెట్లు సమీపించగలం? తల్లీ నీవు శాంతి రూపిణివై లోకాలను కాపాడుమని వేడుకున్నారు. ఆ తల్లి కరుణారస సంపూర్ణ అయిన రాజ రాజేశ్వరిగా అవతరించింది. కాలాంతములో జగద్గురువు ఆదిశంకరాచార్యుల వారు మహోగ్ర శక్తులను శ్రీ చక్రము నందు నిక్షిప్తం చేసి, శ్రీ అమ్మవారి పాదాల చెంత 

శ్రీ చక్రరాజమును స్థాపన చేయటమైనది.

ప్రతి సంవత్సరము ఆశ్వయుజ శుద్ధ పాఢ్యమి మొదలు నవమి వరకు దుర్గోత్సవం అను పేరుతో దేవీ శరన్నవరాత్రోత్సవములను, సంవత్సరారంభంలో చైత్ర శుద్ధ పాఢ్యమినుండి నవమి వరకు వసంత నవరాత్రోత్సవములను పేరుతో నన్ను ఆరాధించినా నా చరిత్రను వినినా ఇహలోకాన ఆయురారోగ్య, ఐశ్వర్యాలతో, పుత్ర పౌత్రాభి వృద్ధితో సమస్త సుఖశాంతులు పొందగలరని వరమిచ్చింది.

నాటి నుండి దుర్గమ్మ రాజరాజేశ్వరిగా లోకాలను పాలిస్తూ, బాలా త్రిపురసుందరిగా కోరికలీడేరుస్తూ, అన్నపూర్ణగా ఆకలి తీరుస్తూ, లలితగా లాలిస్తూ, సరస్వతిగా సకల విద్యలూ ప్రసాదిస్తూ అనేక అంశలతో అర్భామూర్తిగా ఆరాధించబడుతూ వున్నది. ‘ద’ కారం దైత్యనాశకం. ‘ఉ’ కారం విఘ్న నాశకం. ‘ర్’ కారం రోగ నాశకం. ‘గ’ కారం పాప నాశకం. ఆ భయనాశక వాచకం. కనుకనే అమ్మవారికి పర్యయపదమైన దుర్గా నామమును ఉచ్చరించినా, స్మరించినా పాపాలూ నశిస్తాయని సాక్షాత్తూ పరమ శివుడు చెప్పిన మాట అని సకల లోక పితామహుడు సృష్టి కర్త అయిన బ్రహ్మ మార్కండేయ మహర్షికి చెప్పిన ప్రమాణమున్నది.

ఈ విధంగా మహిషాసుర మర్థినీ బ్రహ్మ తేజస్విని శుద్ధ స్పటిక రూపిణి అయిన కనకదుర్గ కృష్ణా తీరాన వెలసి తూర్పున ఐంద్రి, పడమర వారుణి, ఉత్తరాన కౌమారి, దక్షిణ దిక్కున శ్రేష్ఠ ధర్మ దేవతా స్వరూపిణి అయిన హంసవాహినిగా లోకాలను కాపాడుతూ ఉన్నది. కొలచిన వారికి కొంగు బంగారము, సర్వర్థ ధాత్రి, మూల ప్రకృతి, సౌకుమార్య సౌందర్యలహరి, మల్లేశ్వర హృదయ సామ్రాజ్య పట్ట మహిషి అయిన చల్లని తల్లి అయిన దుర్గమ్మ. దూర దూరాల నుండి వచ్చే నీ బిడ్డలు అయిన భక్తుల మీద కరుణాంతరంగవై సుఖశాంతులను వర్షించుచూ, జ్ఞాన సిద్ధిని ప్రసాదించుమని నిత్యము సేవించుకుందాము.✍️

“ సర్వమంగళ మాంగళ్యే శివే సర్వార్థ సాధికే

శరణ్యే త్రయంబకే దేవీ నారాయణి నమోస్తుతే”🙏

.          *సర్వం శ్రీకృష్ణార్పణమస్తు*

                       🌷🙏🌷

 🙏లోకా సమస్తా సుఖినోభవన్తు!🙏

🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀

*రేపటి తరానికి బతుకు, భద్రత లతోపాటు భారతీయత కూడా నేర్పండి.*

                     ➖▪️➖

ఇలాటి మంచి విషయాలకోసం…

*“భగవంతుని విషయాలు గ్రూప్“*  లో చేర్చమని ఈక్రింది నెంబరుకి వాట్సప్ లో మాత్రమే మెసేజ్ పెట్టండి...  944065 2774.

లింక్ పంపుతాము.

దయచేసి ఫోన్ కాల్స్ చేయవద్దు.🙏

హైందవం వర్ధిల్లాలి 21*

 *హైందవం వర్ధిల్లాలి 21*

*ధర్మ ప్రచారకులు, ప్రవచనకారులు, ఆశ్రమాధిపతులు, పీఠాధిపతులు, హిందు నాయకులు హైందవ జాగృతికై ప్రజలలోకి రావాలి*:- 

ii) సుభాషితము

*శ్లో! దేశ రక్షా సమం పుణ్యం, దేశ రక్షా సమం వ్రతం, దేశ రక్షా సమం యోగో, దృష్ట్యా నైవచ నైవచ*. 

అర్థం:- దేశ రక్షణతో సమానమైన పుణ్యం, వ్రతం, యోగము గాని లేదు గాక లేదు. *ఇది పెద్దలు చెప్పిన మంచి మాట*.

మనం  హైందవ ధర్మం, సంస్కృతి ననుసరించి ఏమిచేస్తూలేమా అంటే చేస్తున్నాము. జీవిత పర్యంతం దైనందిన భక్తి నివేదనలతో  బాటు ధర్మ బోధనలు వింటూ, నీతి శాస్త్రాలు చదువుతూ, పెద్దల ప్రవచనాలు ఆలకిస్తూ, శబ్ద, దృశ్య మాధ్యమాలలో భక్తి కార్యక్రమాలు తిలకిస్తూ, పండిత గోష్టులలో పాల్గొంటూ, సత్సంఘ మాధుర్యాలు గ్రోలుతూ, వీలు చిక్కినప్పుడు దేవాలయ సందర్శనలు, తీర్థ యాత్రలు చేస్తూ *చర్మచక్షువులు, కర్ణేంద్రియాల ద్వారా  బాహ్యానందం మరియు ఆత్మానందానికి మాత్రమే పరిమితమవుతున్నాము*. కాని ఏది ఆచరణలోకి తెచ్చుకోము. *అంటే*  సదరు చర్మచక్షువులు మరియు  కర్ణేంద్రియాల ద్వారానే దేశంలో ,  పొరుగు దేశాలలో,  కాశ్మీర్ లో  మరియు మనదేశంలోనే  ఇంకొన్ని  ప్రాంతాల్లో హైందవానికి, హైందవ అనుయాయులకు,  సంస్కృతికి జరుగుచున్న  హాని, కీడు గురించి చూస్తూ , వింటూ గూడా స్పందనారహితులుగా, చైతన్య హీనులుగా మరియు క్రియా శూన్యులుగా అధిక భారతీయులు ఉండడం ఎంత మటుకు  సమంజసం.  *పైద్ధలు చెప్పిన పై సుభాషితం ప్రకారం దేశ హితము, రక్షణ కంటే  అధికమైనది ఏది లేదు కదా*. ఆచరణ  శూన్యులైన వారు ఏమి చదివినా, ఏమి విన్నా, ఏమి చూసినా సార్థకత ఏమిటి. 

మహా భారతంలో చర్మచక్షువుల దృష్టి లేని (అంధత్వము) కురురాజు ధృతరాష్ట్రుడు "ప్రజ్ఞాచక్షువుల" ద్వారా కురుక్షేత్ర యుద్దాన్ని గమనించగలిగాడు, సంజయుడి వివరణతో బాటు. *అన్ని ఉన్న "అధిక భారతీయులు" ప్రస్తుత దేశ పరిస్థితిని ఎందుకు అవలోకించడం లేదు*. హైందవ ధర్మరక్షణ మరియు సంస్కృతి రక్షణ ప్రోత్సాహానికై ఎందుకు అగ్రగాములు కావడం లేదు.

మన దేశంలో ఎన్ని వర్గాల ప్రజలు ఉన్నా అందరిలో నిహితమై ఉన్న , ఏకత్వాన్ని, సమన్వయాన్ని, ఐకమత్యాన్ని  ఆసేతు హిమాచలం మళ్ళీ ఒకసారి పునరుద్ధరించడానికి  ప్రవచనకారులు, ఆశ్రమాధిపతులు, పీఠాధిపతులు, ధర్మ ప్రచారకులు, హిందూ నాయకులు ప్రజల మధ్యకు రావాలి. ఈ సత్సంకల్పానికి రచయితలు, కవులు, గాయకులు, సామాజిక వైతాళికులు తోడు నిలవాలి. *కావున మన హిందూ ధర్మానికి, సంస్కృతికి ఊపిరులూదడానికి ప్రతి పౌరుడు కంకణం కట్టుకోవాలి*. 

ధన్యవాదములు

*(సశేషం)*

అది పరీక్ష. అంతా అయ్యాకే ఫలితం ఇస్తారు.

 ప్రసాదం అపవిత్రం అవుతున్నప్పుడు ఏం చేశాడు మీ దేవుడు అన్నవాళ్ళకు సరియైన సమాధానం.

కర్మలు జరిగేటప్పుడు దేవుడు ఆపడు. నీలో ఉన్న అంతరాత్మకే తప్పు, ఒప్పుల నిర్ణయం వదిలేస్తాడు. 

నీ నిర్ణయం అయ్యాక ఆయన లెక్కలు మొదలవుతాయి. మీరు చెప్పేది ఎలా ఉంది అంటే, పరీక్షలో తప్పులు రాసేప్పుడు *టీచర్ ఊరికే ఎందుకు ఉన్నాడు, అప్పుడే తప్పు రాయకుండా ఆపచ్చుగా?* అన్నట్టుంది. అది పరీక్ష. అంతా అయ్యాకే ఫలితం ఇస్తారు. 

ఇదీ అంతే... 

ఓం నమో నారాయణాయ🙏

*శ్రీ సుబ్రహ్మణ్య స్వామి ఆలయం*

 🕉  *మన గుడి : నెం 460*

⚜ *కేరళ : హరిపాడు : అలెప్పి*

⚜ *శ్రీ సుబ్రహ్మణ్య స్వామి ఆలయం*

💠 కార్తికేయ, మురుగన్ లేదా స్కంద అని కూడా పిలువబడే సుబ్రహ్మణ్య భగవానుడు భారతదేశం, శ్రీలంక, మలేషియా, సింగపూర్ మొదలైన తమిళం మాట్లాడే ప్రాంతాలలో అత్యంత పూజ్యమైన దేవుడు.  

💠 అతను శివుడు మరియు పార్వతికి కుమారుడిగా జన్మించాడు.  

అయ్యప్ప మరియు గణేశుడు అతని సోదరులుగా భావిస్తారు.

💠 హరిపాడ్‌లోని శ్రీ సుబ్రహ్మణ్య స్వామి దేవాలయం కేరళలోని అతి పెద్ద మరియు పురాతన దేవాలయాలలో ఒకటి.

దీనిని " దక్షిణ పళని " అంటారు.  

కలియుగం రాకముందే ఈ ఆలయం స్థాపించబడిందని నమ్ముతారు.

💠 హరిపాడ్‌ను "క్షేత్రాంగాలుడే నగరం" లేదా 'దేవాలయాల పట్టణం' అని కూడా అంటారు.  హరిపాడు మరియు చుట్టుపక్కల 40-50 దేవాలయాలు ఉన్నాయి.

💠 ఇక్కడ సుబ్రహ్మణ్య స్వామి విగ్రహం నాలుగు చేతులతో దర్శనమిస్తుంది.  

వేల్ (ఈటె) ఒక చేతిలో, వజ్రాయుధం మరొక చేతిలో, ఒక చేతిలో అబయహస్తం  మరియు మరొకటి తొడలపై విశ్రమిస్తుంది.  

విగ్రహం దాదాపు 8 అడుగుల ఎత్తు ఉంటుంది.  విగ్రహం తూర్పు ముఖంగా ఉంది.

దీనిని మొదట పరశురాముడు పూజించినట్లు నమ్ముతారు.

💠 ఇది పొడవైన బంగారు ధ్వజస్తంభం (మలయాళంలో కొడిమారం)తో కేరళలోని అతిపెద్ద సుబ్రహ్మణ్య స్వామి ఆలయం.  శివుడు మరియు  విష్ణువు కూడా విగ్రహంలో నివసిస్తారని విస్తృతంగా నమ్ముతారు, అందువలన ఇది అత్యంత శక్తివంతమైనదిగా పరిగణించబడుతుంది.

💠 'మురుగ' అనే పేరు మూడు దైవిక విధులను సూచిస్తుంది - సృష్టి (సృష్టి), స్థితి (రక్షణ), మరియు సంహార (నాశనం).

ఎందుకంటే 'ము' అనేది ముకుంద (విష్ణు), 'రు'రుద్ర (శివుడు),  మరియు కమల కోసం 'కా' (బ్రహ్మ).

🔆 *స్థలపురాణం*

💠 ఆలయంలోని సుబ్రహ్మణ్య స్వామి విగ్రహాన్ని పిల్లలు లేని ధర్మకర్తలలో ఒక

బ్రాహ్మణ దంపతులకి సుబ్రహ్మణ్య విగ్రహాన్ని కనుగొనడం గురించి కల వచ్చిందని నమ్ముతారు.

ఆయన సమీపంలోని కాయంకుళం సరస్సులో కనుగొన్నారు.  

💠 అతను దేవుని ఆదేశాలను అనుసరించి 4 చేతుల విగ్రహాన్ని పతిరమణల్ ద్వీపం సమీపంలోని నదిలో కనుగొని హరిపాడుకు తీసుకువచ్చారు.  

ఈ సంఘటన జ్ఞాపకార్థం 3 రోజుల పాయిప్పాడ్ జలోత్సవం పండుగ సందర్భంగా ఆగస్టు-సెప్టెంబర్లో పాయిప్పాడ్ నదిపై పాము పడవ రేగట్టా నిర్వహిస్తారు.

అప్పటి నుండి ఇది పూజ్య స్థలంగా ఉంది.

 

💠 ఒక హెక్టారు విస్తీర్ణంలో విస్తరించి ఉన్న హరిపాడ్‌లోని శ్రీ సుబ్రహ్మణ్య దేవాలయం అద్భుతమైన చెక్క శిల్పాలతో చక్కటి సాంప్రదాయ కేరళ శైలి నిర్మాణాన్ని కలిగి ఉంది.

💠 ఇక్కడ ప్రధాన దేవతతో పాటు, దక్షిణామూర్తి , గణేష్ , తిరువంబాడి కన్నన్ , నాగ , శాస్తా వంటి అనేక ఇతర దేవతలు కూడా ఉన్నారు .

🔆 ఆలయ వివరణ

💠 హరిపాడు శ్రీ సుబ్రహ్మణ్య స్వామి ఆలయంలో 4 గోపురాలు ఉన్నాయి. ధ్వజస్తంభం  ఆలయానికి తూర్పు వైపున అలంకరించబడి ఉంటుంది . 

💠 ఇది కేరళ దేవాలయాలలో 3వ అతిపెద్దది. ఆలయ ప్రాంగణం మురుగన్ యొక్క వాహనం నెమళ్లకు అభయారణ్యంగా పనిచేస్తుంది .  ముఖ్యంగా, "పెరుంకుళం" అని పిలువబడే ఆలయ చెరువు, సుమారు 5 ఎకరాల విస్తీర్ణంలో ఉన్న కేరళలోని అతిపెద్ద ఆలయ చెరువులలో ఒకటి.

💠 శ్రీ సుబ్రహ్మణ్య స్వామి దేవాలయం ఇతర దేవాలయాల నుండి వేరు చేసే కొన్ని ప్రత్యేకతలను కలిగి ఉంది. 

ఒక ముఖ్యమైన అంశం ఏమిటంటే , ఒక సంవత్సరంలో 3 కోడియెత్తులు ( ధ్వజస్తంభంపై ధ్వజ (జెండా) ఎగురవేయడం ) ఉత్సవాలు . 

ఈ పండుగలు తమిళ క్యాలెండర్‌ను అనుసరిస్తాయి . 

ఉత్సవ త్రయంలో చింగోంలో అవని ఉత్సవం , ధనువులో మర్కళి ఉత్సవం , 

మేదోంలో చితిర ఉత్సవం ఉంటాయి . 

💠 అవనిలో విష్ణువు , మర్కళిలో శివుడు , చితిరలో సుబ్రహ్మణ్యుడు ఇలా ప్రతి ఒక్క ఉత్సవం ఒక్కో దేవతకు అంకితం చేయబడింది . 

ఈ వేడుకలలో, వార్షిక చితిర తిరువుల్సవం పండుగకు ప్రత్యేక ప్రాముఖ్యత ఉంది.

ఉత్సవ త్రయం కాకుండా, ఆలయం వృశ్చికంలో త్రికార్తిక, ఇడవంలో ప్రతిష్టా రోజు , తులంలో స్కంద అష్టమి , కన్నిలో నవరాత్రులు మరియు మకరంలో తైపూయం వంటి ఇతర ముఖ్యమైన పండుగలను కూడా పాటిస్తుంది .

💠 ఈ పండుగలో భక్తులందరూ ఆలయాన్ని చుట్టుముట్టి కార్తీక దీపం  "కర్ప్పొర ఆళి" చేస్తారు.

💠 ఈ ఆలయం "మకర విళక్కు" అని పిలువబడే వార్షిక పండుగకు ప్రసిద్ధి చెందింది, ఇది సాధారణంగా జనవరి మరియు ఫిబ్రవరి నెలల్లో జరుగుతుంది. 

 ఊరేగింపు మరియు ఇతర సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలను చూసేందుకు పెద్ద సంఖ్యలో భక్తులు తరలివస్తారు.

🔆 స్నేక్ బోట్ రేస్: 

💠 ఆలయానికి సంబంధించిన మరొక ముఖ్యమైన సంఘటన పాయిప్పాడ్ జలోత్సవం, ఇది పాయిప్పాడ్ సరస్సులో జరిగే పాము పడవల పోటీ. 

💠 ఈ ఆలయంలో ఇంకో ముఖ్యమైన విశేషం  కావడితో కావడియట్టం నృత్యం.

పసుపు లేదా కుంకుమ దుస్తులు ధరించిన భక్తుల గుంపు, కావడిలను భుజాలపై వేసుకుని కోలాహలంగా నృత్యం చేస్తారు. 

💠 ఈ ఆలయం అలపుజా నుండి 14 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉంది

36. " మహా దర్శనము

 36. " మహా దర్శనము " --ముప్పై ఆరవ భాగము --పూర్ణపు గుర్తు వైరాగ్యము

36. ముప్పై ఆరవ భాగము--  పూర్ణపు గుర్తు వైరాగ్యము 

         కులపతులైన ఉద్ధాలకులు ఏదో యాగమునకని కాశీ పట్టణమునకు వెళ్ళినారు . ఆశ్రమమంతా వారి పత్ని ఆలాపిని ఆధీనములో ఉండినది . ఆయా శాఖలలో జరిగినదంతా  వృద్ధ శిష్యులు వచ్చి ఆమెకు నివేదిక నిచ్చేవారు . యాజ్ఞవల్క్యుడు అవకాశము కలిగినపుడు పాఠములు జరుగుతున్నపుడు ఆయా వర్గములకు వెళ్ళి అక్కడ ఉండి , వచ్చేవాడు . కులపతులుంటే   వారి దగ్గర , లేకుంటే వారి పత్ని దగ్గర ఏదో ఒక విషయము చర్చిస్తూ ఉండేవాడు . అయితే అతడికి అవకాశము బహు తక్కువ. పొద్దుటినుండీ సాయంత్రము వరకూ చాలా మట్టుకు జపములోనే గడిపేవాడు . 

        ఆలాపిని మాత వచ్చి వేత్రాసనములో కూర్చున్నారు . యాజ్ఞవల్క్యుడు సమీపములోనే నేలపై దర్భాసనములో వినయముగా కూర్చున్నాడు . ఆలాపిని మాత అంటున్నారు ,

          " వారు చెప్పినది నిజము , యాజ్ఞవల్క్యా , బ్రహ్మ విద్య తనకు తానే రావలెను . స్వప్రయత్నము చేత మిగిలిన విద్యలన్నీ సాధించవచ్చు , అయితే బ్రహ్మవిద్య అటుల కాదు . పండిపోవలెను . అంటే , కాయ బలిసి ఉండవలెను . చెట్టుపైనే పండితే దాని రుచి చెప్పనవసరము లేదు . లేకున్నా , వాడవేయుటకైనా ( కృత్రిమముగా పండునట్లు చేయుట ) కాయ బలిసియే ఉండవలెను కదా ? అలాగే బ్రహ్మ విద్య కూడా . ప్రాచీనము ( పూర్వ ఫలము ) పక్వము కాకపోతే గురువు దొరకడు . గురువు దొరకని వారికి బ్రహ్మవిద్య లభించదు . "

యాజ్ఞవల్క్యుడు చేతులు జోడించి , నవ్వు ముఖముతో అడిగినాడు , " అది సరే , మరి , గురువు దొరికి కూడా కాదన్న మా వంటి వారి గతి యేమిటి ? "

        " నీదొక విచిత్రము లే , నువ్వొక విలక్షణ ప్రాణివి . నీకు మానవ గురువులు లేరని , దేవతా గురువులు కలుగు యోగము వచ్చినది . వైశంపాయనులు నిన్ను పంపించి వేసినా , నీకేమి తక్కువయినది ? మీ తండ్రి నీకు స్వశాఖను అధ్యయనము చేయించినారు . బుడిలులు నీకు ఋగ్వేదమును పునశ్చరణము చేయించినారు . వీరు నీకు సామమును పునశ్చరణ చేయించినారు . ఇప్పుడు నీకు అగ్ని దేవుడు , ప్రాణ దేవులు ప్రసన్నమైనారు . ఆదిత్యదేవుడిని గురించి తపస్సు చేస్తున్నావు ! ఆదిత్యుడిని ప్రసన్నుడిని చేసుకుంటే ఇక నిన్ను పట్టేవారుండరు . అదలా ఉండనీ , బ్రహ్మ విద్య సంగతి చెబుతుంటిని , దానిని కొనసాగించనా , నిలిపివేయనా ? "

" దయ చేసి కొనసాగించండి " 

         " మీరు శాంతి మంత్రములలో చెప్పుతుంటారు చూడు , ’ ఆ అంగములన్నీ ఆప్యాయనమును పొందనీ ’ అని , అది నిజము . దేహపు అంగములన్నీ తృప్తితో నిండి , సంతోషపడి , దారిని వదలు వరకూ బ్రహ్మవిద్య లభ్యము కాదు , ఎందుకో తెలుసా ? అంగాంగమూ ఒక్కొక్క దేవతా స్థానము . ఏ అంగము తృప్తి తో నిండి యుండదో , అక్కడ తద్విషయకమైన కోరిక నిలచి , అంతమేరకు వైరాగ్యము కొరతయగును . వైరాగ్యమంటే , ’ వద్దని వదలుట కాదు , ఇక చాలని విముఖమగుట ’ కాబట్టి , ఎద్దు బ్రహ్మచర్యమును పాటించినది యన్నట్లు , చేప నీటిలో ఉండి తపస్సు చేసిందన్నట్లు , మృగములు అడవిలో ఉన్నాయి యన్నట్లు , విధిలేక , వేరు దారి లేక చేసినది వైరాగ్యము కాదు . మనము విధి విధించినదాని పరముగా చూచుట అగత్యము , యాజ్ఞవల్క్యా ! అప్పుడు వైరాగ్యము నిషేధము వలన వచ్చునది కాదు , పూర్ణత కోసము , అపూర్ణ మానవుడు పూర్ణుడగుట యొక్క గుర్తుగా వచ్చునది . అలాగయితేనే మార్పు అన్నది తెలిసేది . "

       " ఔను , నిజమే , ఒప్పుకుంటాను . వైరాగ్యము పూర్ణము యొక్క చిహ్నముగా , పూర్ణమువైపు నడిపించు సాధనము కావలెను . సరే , అప్పుడేమవుతుంది , అమ్మా ? "

       " నేను కూడా నీలాగే మనిషిని . నన్నడిగితే నేనెంతవరకూ చెప్పగలను ? కాబట్టి భువన ప్రాణుడైన మాతరిశ్వుడిని అడుగు . అతడయితే సరిగా చెప్పగలడు . " 

" మీ అనుజ్ఞ , ఇక్కడే అడగమనా ? ఏకాంతములో అడగమనా ? " 

        " ఇది మరీ బాగున్నది . అంతటా నిండి  ఉన్న ఆ పూర్ణ పురుషుని అనుసంధానము చేసిన తరువాత ,అంతటా ఏకాంతమే కాదా ? అతడే కదా , లోపలా బయటా ఉండేవాడు ? ఆతడే సర్వమునూ వ్యాపించి యున్నవాడు . కాలమో ? అంటావేమో . అదికూడా అతడినే అడిగితే సరి . " 

" తమరు చెప్పునది సరియైనదే . ఇప్పుడే ఇక్కడే అతడిని అనుసంధానము చేయుదును " 

         యాజ్ఞ వల్క్యుడు అలాగే పద్మాసనములో కూర్చొని , కన్నులు మూసుకొని , ప్రాణ దేవుడిని అనుసంధానము చేసినాడు . ఆతడు దర్శనమిచ్చి , " దేవి వారు చెప్పినది సరియైనది . అంగాంగములూ నా వలన పుట్టిన దేవతల స్థానములు . కాబట్టి అంగాంగములు తృప్తిచెందు వరకూ వాటి కోరికలు తృప్తి పొందవు . హఠము చేసి దేవతలను లొంగదీసుకోవచ్చు.  అప్పుడు వారి ప్రసాదము దొరకదు . చెట్టుకొమ్మ స్వేఛ్చగా పెరిగి ఇవ్వవలసిన ఫలమును , చెట్టుకొమ్మను కొట్టేస్తే దొరుకుతుందా ? హఠము చేసినవాడు విఫలుడౌతాడు . కాబట్టి అంగాంగములూ ప్రసన్నము కావలెను . అవన్నీ ప్రసన్నమైనాక నేను కూడా ప్రసన్నమవుతాను . అప్పుడు బలిసిన బీజము పండును కోరకయే స్వతంత్రమగునట్లు , జీవుడు తృప్తుడై తన జీవత్వము దైవత్వమై , దైవత్వము బ్రహ్మత్వమగుటను ఆత్రముగా నిరీక్షించును.  . జీవత్వము చిన్నది . దైవత్వము దానికన్నా పెద్దది . బ్రహ్మత్వము  అంటే పూర్ణత్వము . అలాగ , అల్పమై , అపూర్ణమై ఉండినది , పూర్ణత్వమును -తనదైన పూర్ణత్వమును పొందుటకు సిద్ధమైనదాని గుర్తే వైరాగ్యము . " 

" సరే , తెలిసింది "

         " ఆ వైరాగ్యము మనసుకు రావలెనంటే దేహములోని దేవతలందరూ అనుగ్రహించ వలెనని రహస్యము . అప్పుడు మనసు అది కావలెను , ఇది కావలెను అని బయటి వస్తువును అపేక్షించు కామనలు లేకుండా పోతాయి . అంటే , వంద మనోరథములతో నిండియున్న మనస్సు , వందలకొద్దీ ఆశలతో కూడిన మనస్సు , ఆశను తన అపూర్ణత యొక్క గుర్తు అని తెలుసుకొని దానిని వదలుట. అప్పుడేమగునో తెలుసా ? ఇంద్రియముల ఉద్దీపనము లేకుండా పోతుంది . ఇంద్రియములకు శక్తి లేక , అవి దుర్బలమై ఉండిపోవును . మనసులో కామనలు బలముగా ఉన్నంతవరకూ ఇంద్రియములు బలముగా ఉంటాయి . కాబట్టి , దుర్బలములైన ఇంద్రియములు , ఓడిపోయి సారథి వశమైన గుర్రముల వలె , చెప్పినట్లు వింటాయి .  ఇదంతా కావలెనంటే పూజ్య వైవస్వతుడికి నచికేతుడు విజ్ఞాపన చేసినట్లు , భోగ భోగమూ ఇంద్రియముల తేజస్సును అపహరించును అనునది తెలుసుకోవలెను . తేజస్సులేని ఇంద్రియములు భోగములను అనుభవించలేవు . భోగమును పొందుట అంటే సంతకు వెళ్ళి వెల ఇచ్చి వస్తువును తెచ్చినట్లే అన్నది మనసుకు అర్థము కావలెను . అప్పుడు మనసు లోకపు వైఫల్యమును చూచి వెనుతిరుగును . అలాగ వెనుతిరుగుట వైరాగ్యము . అర్థమైనదా ? " 

" అర్థమైనది , దేవా. అలాగైతే , మనుష్యుడు భోగములను కోరునది తనకోసమా ?  ఇంకొకరికి కాదా ? "

        " కాదు , కానేకాదు . ఖచ్చితముగా కాదు . మనసు అపరితుష్టమైన దాని గుర్తే భోగాసక్తి . మొదట మనసులో ఆసక్తి పుట్టును . అప్పుడు , ఆ ఆసక్తిని గుర్తించలేని  వాడు ,  అది పెరిగి ఎదురుగా ఉన్న వస్తువు పైన మోహముగా పరిణమించి , అది కాంక్షగా మారినపుడు  , తనను ఆ కాంక్షకు క్షేత్రముగా భావించుకొనును . కాబట్టి , యాజ్ఞవల్క్యా , ఒకసారి నీకు ఉపనయనములో చెప్పిందేమిటో గుర్తు తెచ్చుకో . ధియో యోనః ప్రచోదయాత్ , మన వృత్తులను , బుద్ధులను ప్రచోదనము చేయువారెవరు ? దానిని మొదట చూడవలెను . "

" సరే , ఒక మాట అడుగవచ్చునా ? " 

" అడుగు , అయితే , ఆ మాటను అడగమన్నది ఎవరు ? మొదట అది చూడు . " 

" ఔను , ఒక తేజస్సు మనసును ప్రేరేపించును . అప్పుడు మనసులో ,  తూము వదలితే మరవ పారి వెడలెడు నీటి వలె ,  వృత్తి పారును . " 

         " చక్కగా చెప్పినావు . మనసు అని దేనిని పిలుస్తారో , అదికూడా నాయొక్క భాగమే ! వస్తు వస్తువు నందూ నిలచి , ఒక్కొక్క ప్రత్యేకమైన భావన ఏది ఉందో , అదే మనసు . ప్రత్యేకమన్న తర్వాత , దానికీ దీనికీ ( వస్తువుకూ భావనకూ )  ఒక సంబంధమును కల్పించవలెను కదా ?  ఆ కల్పనకు సాధనమైనది మనసు . సంబంధము ఏర్పడిన తరువాత ఆ సంబంధము సుఖము కావచ్చును , దుఃఖము కావచ్చును . ఈ సుఖదుఃఖాలు మనసుయొక్క ఇఛ్చాద్వేషములను అవలంబించినవి . సంబంధము ఏర్పడినప్పుడు అనుభవము మాత్రము వచ్చును . ఇప్పుడు చెప్పు, నీ సుఖదుఃఖములు , లేదా , నువ్వు సుఖ దుఃఖములు అనునవి నిజమైనవా ? " 

         యాజ్ఞవల్క్యుడు పరిభావించి చూచినాడు . " ఔను , మనసు అనునది ఇంద్రియ ధర్మములనన్నిటినీ కలిగియున్ననూ , దానిని ఇంద్రియము అనుటకు వీలులేని ఏదో ఒక విలక్షణ వస్తువు . ప్రాణపు బలము చేత తనకొక ప్రత్యేకతను సంపాదించుకున్ననూ , నిజానికది ప్రాణముయొక్క ఒక అంగము . అది సుఖ దుఃఖములను ఇంద్రియ మూలకముగా పొందిననూ , అనుభవము దానిని చేరు వరకూ సుఖమూ కాదు , దుఃఖమూ కాదు . మనసులోనున్న ఇఛ్చా ద్వేషములు ఆ అనుభవములపైన , తమకు తోచినట్లు సుఖ దుఃఖపు ముద్ర వేస్తాయి . ఇదంతటినీ పరిభావించి చూచినాడు . అక్కడ ఒక అంశము అతనికి తెలియలేదు , అడిగినాడు, .

" దేవా , అక్కడ నల్లగా , సంచీ వలె నున్నదే , అది ఏమిటి ? "

" బాగా అడిగినావు యాజ్ఞవల్క్యా , అలాగే చూస్తూ ఉండు , అదేమిటన్నది తెలుస్తుంది . "

         యాజ్ఞవల్క్యుడు కళ్ళకే కన్నుగా మారి చూచినాడు . ఏదో ఒక తేజస్సు మనసుపై ప్రకాశిస్తోంది . అప్పుడు ఆ సంచీ వలెనున్న వస్తువు నోరు తెరచింది . దానినుండీ ఏదో ఒక ప్రవాహము వలె వెడలి , మనసు నుండీ ఇంద్రియముల మూలముగా ప్రకటమైనది . 

         ప్రాణదేవుడన్నాడు , " చూడు , అదే కర్మ బీజపు గ్రంధి. వెనుక నిలచి వెలగిన తేజస్సు ఆదిత్య దేవుడిది . ఆతని తేజస్సు ఎండగా నేలపై పడినపుడు , నీటి సహాయముంటే , భూమిలోని బీజములన్నీ మొలకెత్తి పైకి వచ్చునట్లు , ఆతని తేజస్సు మనసుపైన పడగానే మనసు లోనున్న కర్మబీజ గ్రంధి నుండీ కర్మ వాసన వెడలి ఇంద్రియ మూలకముగా వ్యాపించి , లోకములో ప్రకటమై ఫలాఫలములను ప్రతీక్షించును . ఫలము ఎక్కువైనచో జయమంటారు . అఫలము హెచ్చయితే అపజయమంటారు . కాబట్టి , జయమైనా , అపజయమైనా అది ఎదుటివారి మాట. అదే సుఖ దుఃఖాలను ప్రకటముగా ప్రతిబింబించేది . లోపలి సుఖ దుఃఖాలకే అస్తిత్వము లేనపుడు , బయటి జయాపజయములకు అస్తిత్వము ఉంటుందా ?  చెప్పు . " 

        యాజ్ఞవల్క్యునికి ఆశ్చర్యమైనది . అయినా , కనబడుతున్నదానిని లేదనుటెలా ? అన్నాడు , " లేదు దేవా, లేదు . అవి వృత్తి యొక్క ఫలములు . వృత్తి ఆదిత్యునిది . వృత్తి ప్రకటమగు మనసు నీది . వృత్తి యొక్క  ఫలాఫలములను సుఖ దుఃఖములుగా అనుభవించు ఇంద్రియముల గూడైన దేహము అగ్నిది . " 

ప్రాణదేవుడు నవ్వినాడు , " ఈ చివరి మాట ఎవరన్నారో చూడు . " 

        యాజ్ఞవల్క్యుడు చూచినాడు , ;" ఔను , ఆ వాక్యపు కర్త తానుకాదు . వెదకి చూచినాడు . కుడిపక్క ఎవ్వరో నవ్వినట్లైంది . చూడగా , అగ్ని దేవుడు . అతనికి నమస్కారము చేసి , ప్రాణదేవుడికి నివేదించినాడు , " ఔను దేవా, ఆ మాట యొక్క కర్త నేను కాదు , అగ్ని దేవుడు " 

      " సరే , చూచితివా ? దేవతలు తమ స్వరూపములను ప్రకటము చేయకుండానే నీతో కావలసినది పలికించగలరు . అలాగే , కావలసినది చేయించనూ గలరు . ఇప్పుడు చెప్పు , ఇలాగ పరోక్షముగా ఉండి , బొంగరమును ఆడించునట్లు మిమ్మల్ని ఆడించు దేవతలు ప్రసన్నులు కాకుంటే నీకు వైరాగ్యము ఎలా వస్తుంది ? " 

" సరే " 

       " కాబట్టి , దేవీ మాత చెప్పినది సరియైనది . వైరాగ్యము వచ్చుటకు దేవతా ప్రసాదము కారణమగునట్లే , బ్రహ్మ విద్య కలిగితే అంగాంగములు , అంగాంగములలోనున్న దేవతలు ప్రసన్నులవుతారు . ఎందుకనగా  , దానివలన వారికి అమృతాభిషేకము అయినంత తృప్తి కలుగును. "

        ఆలాపినీ దేవి లేచి నిలుచున్నారు . యాజ్ఞవల్క్య , ప్రాణ దేవుల సంభాషణము వారికి వినిపిస్తుండినది ఒక ఆశ్చర్యము !.  అలాగ ప్రాణదేవుడు సాక్షాత్తుగా సంభాషిస్తున్న దానిని విన్నపుడు  వారు  లేవకుండా ఎలా ఉండగలరు ? 

Janardhana Sharma

లాక్షారంజితపాదపద్మయుగళీం

 లాక్షారంజితపాదపద్మయుగళీం సౌవర్ణజంఘద్వయీం 

మౌంజీభూషితసింహమధ్యవిలసద్వాల్లభ్యశాతోదరీం 

రాకాచంద్రముఖాంబుజం ప్రవిమలత్కంజాతపత్రేక్షణాం 

వందే శారదచంద్రికాప్రియమతిం వందే శుభాకారిణీమ్ 

*~శ్రీశర్మద*