🙏గణపతి ఉపనిషత్తు 🙏
మొదటి భాగం
ముందు గణపతి ఉపనిషత్తు వ్రాసి తరువాత అర్ధం ఇచ్చాను గమనించగలరు.
ఓం భద్రం కర్ణేభిః శృణుయామ దేవాః! భద్రం పశ్యేమాక్షభిర్యజత్రాః!
స్థిరైరంగైస్తుష్ఠువాగ్ం సస్తనూభిః! వ్యశేమ దేవహితం యదాయుః!
స్వస్తి న ఇంద్రో వృద్ధశ్రవాః! స్వస్తి నః పూషా విశ్వవేదాః !
స్వస్తి నస్తార్క్ష్యో అరిష్టనేమిః! స్వస్తి నో బృహస్పతిర్దధాతు !
ఓం శాంతిః శాంతిః శాంతిః
అర్థం:
1: ఓం , ఓ దేవా నీ దయవల్ల , శుభకరమైనవి మన చెవులతో విందుము గాక , 2: మనం
ఏది శుభప్రదమైనదో మరియు ఆరాధనీయమైనదో అది మన కళ్లతో చూద్దాం ,
3: మన మనస్సుశరీరాలతో స్థిరత్వంతో మనం ప్రార్థిద్దాం , 4: దేవతలు (దేవుని సేవ కోసం) మనకిచ్చిన మన ఆయుష్షును అందిస్తాము . ఇన్ద్రో వృద్ధశ్రవాః । స్వస్తి నః పూషా విశ్వవేదః । స్వస్తి నస్తార్క్ష్యో అరిష్టనేమిః । స్వస్తి నో బృహస్పతిర్దధాతు
మహిమ గల ఇంద్రుడుమనకు క్షేమమును ప్రసాదించుగాక, సర్వజ్ఞుడైనపూషణుడుమనకు క్షేమమును ప్రసాదించుగాక, : రక్షణ వలయుడైన తార్క్షయుడు క్షేమమును ప్రసాదించు గాక . మాపై బృహస్పతి మాకు క్షేమాన్ని ప్రసాదించుగాక , : ఓం , శాంతి , శాంతి , శాంతి
ఓం నమస్తే గణపతయే త్వమేవ ప్రత్యక్షం తత్త్వమసి! త్వమేవ కేవలం కర్తాఽసి ! త్వమేవ కేవలం ధర్తాఽసి! త్వమేవ కేవలం హర్తాఽసి! త్వమేవ సర్వం ఖల్విదం బ్రహ్మాసి! త్వం సాక్షాదాత్మాఽసి నిత్యమ్!1
ఋతం వచ్మి సత్యం వచ్మి 2
అవ త్వం మామ్, అవ వక్తారమ్, అవ శ్రోతారమ్, అవ దాతారమ్, అవ ధాతారమ్,
అవానూచానమవ శిష్యమ్, అవ పశ్చాత్తాత్, అవ పురస్తాత్, అవోత్తరాత్తాత్, అవ దక్షిణాత్తాత్,
అవ చోర్ధ్వాత్తాత్, అవాధరాత్తాత్, సర్వతో మాం పాహి పాహి సమంతాత్! 3
త్వం వాఙ్మయస్త్వం చిన్మయః! త్వమానందమయస్త్వం బ్రహ్మమయః!
త్వం సచ్చిదానందాఽద్వితీయోఽసి! త్వం ప్రత్యక్షం బ్రహ్మాసి! త్వం జ్ఞానమయో విజ్ఞానమయోఽసి! 4
సర్వం జగదిదం త్వత్తో జాయతే! సర్వం జగదిదం త్వత్తస్తిష్ఠతి! సర్వం జగదిదం త్వయి లయమేష్యతి! సర్వం జగదిదం త్వయి ప్రత్యేతి! త్వం భూమిరాపోఽనలోఽనిలో నభః త్వం చత్వారి వాక్పదాని! 5
త్వం గుణత్రయాతీతః! త్వం దేహత్రయాతీతః! త్వం కాలత్రయాతీతః! త్వం అవస్థాత్రయాతీతః!
త్వం మూలాధారస్థితోఽసి నిత్యమ్! త్వం శక్తిత్రయాత్మకః! త్వాం యోగినో ధ్యాయంతి నిత్యమ్!
త్వం బ్రహ్మా త్వం విష్ణుస్త్వం రుద్రస్త్వమింద్రస్త్వమగ్నిస్త్వం వాయుస్త్వం సూర్యస్త్వం చంద్రమాస్త్వం బ్రహ్మ భూర్భువః స్వరోమ్! 6
గణాదిం పూర్వముచ్చార్య! వర్ణాదీం స్తదనంతరమ్! అనుస్వారః పరతరః! అర్ధేందులసితమ్!
తారేణ ఋద్ధమ్! ఏతత్తవ మనుస్వరూపమ్! గకారః పూర్వరూపమ్ అకారో మధ్యమరూపమ్ అనుస్వారశ్చాంత్యరూపమ్! బిందురుత్తరరూపమ్! నాదః సంధానమ్! సంహితా సంధిః!
సైషా గణేశవిద్యా! గణక ఋషిః! నిచృద్గాయత్రీచ్ఛందః! శ్రీ మహాగణపతిర్దేవతా ఓం గం గణపతయే నమః!7
ఏకదంతాయ విద్మహే వక్రతుండాయ ధీమహి
తన్నో దంతిః ప్రచోదయాత్ 8
ఏకదంతం చతుర్ హస్తం పాశమంకుశధారిణమ్
రదం చ వరదం హస్తైర్బిభ్రాణం మూషకధ్వజమ్!
రక్తం లంబోదరం శూర్పకర్ణకం రక్తవాససమ్
రక్తగంధానులిప్తాంగం రక్తపుష్పైః సుపూజితమ్!
భక్తానుకంపినం దేవం జగత్కారణమచ్యుతమ్
ఆవిర్భూతం చ సృష్ట్యాదౌ ప్రకృతేః పురుషాత్పరమ్!
ఏవం ధ్యాయతి యో నిత్యం స యోగీ యోగినాం వరః 9
నమో వ్రాతపతయే నమో గణపతయే నమః ప్రమథపతయే నమస్తేఽస్తు
లంబోదరాయైకదంతాయ విఘ్నవినాశినే శివసుతాయ శ్రీవరదమూర్తయే నమః 10
ఏతదథర్వశీర్షం యోఽధీతే స బ్రహ్మభూయాయ కల్పతే
స సర్వవిఘ్నైర్న బాధ్యతే స సర్వతః సుఖమేధతే
స పంచమహాపాపాత్ ప్రముచ్యతే !
సాయమధీయానో దివసకృతం పాపం నాశయతి
ప్రాతరధీయానో రాత్రికృతం పాపం నాశయతి
సాయం ప్రాతః ప్రయుంజానోఽపాపో భవతి
సర్వత్రాధీయానోపవిఘ్నో భవతి! ధర్మార్థకామమోక్షం చ విందతి
ఇదమథర్వశీర్షమశిష్యాయ న దేయమ్
యో యది మోహాద్ దాస్యతి స పాపీయాన్ భవతి
సహస్రావర్తనాద్యం యం కామమధీతే తం తమనేన సాధయేత్ 11
అనేన గణపతిమభిషించతి స వాగ్మీ భవతి చతుర్థ్యామనశ్నన్ జపతి స విద్యావాన్ భవతి ఇత్యథర్వణవాక్యమ్ బ్రహ్మాద్యాచరణం విద్యాన్నబిభేతి కదాచనేతి 12
యో దూర్వాంకురైర్యజతి స వైశ్రవణోపమో భవతి
యో లాజైర్యజతి స యశోవాన్ భవతి స మేధావాన్ భవతి
యో మోదకసహస్రేణ యజతి స వాంఛితఫలమవాప్నోతి
యః సాజ్య సమిద్భిర్యజతి స సర్వం లభతే స సర్వం లభతే 13
అష్టౌ బ్రాహ్మణాన్ సమ్యగ్ గ్రాహయిత్వా సూర్యవర్చస్వీ భవతి
సూర్యగ్రహే మహానద్యాం ప్రతిమాసన్నిధౌ వా జప్త్వా స సిద్ధమంత్రో భవతి
మహావిఘ్నాత్ ప్రముచ్యతే మహాదోషాత్ ప్రముచ్యతే మహాపాపాత్ ప్రముచ్యతే
మహాప్రత్యవాయాత్ ప్రముచ్యతే స సర్వవిద్భవతి స సర్వవిద్భవతి
య ఏవం వేద ఇత్యుపనిషత్ 14
ఓం భద్రం కర్ణేభిః శృణుయామ దేవాః భద్రం పశ్యేమాక్షభిర్యజత్రాః స్థిరైరంగైస్తుష్ఠువాగ్ం సస్తనూభిః వ్యశేమ దేవహితం యదాయుః స్వస్తి న ఇంద్రో వృద్ధశ్రవాః స్వస్తి నః పూషా విశ్వవేదాః స్వస్తి నస్తార్క్ష్యో అరిష్టనేమిః స్వస్తి నో బృహస్పతిర్దధాతు!
ఓం శాంతిః శాంతిః శాంతిః
ఓం నమస్తే గణపతయే త్వమేవ ప్రత్యక్షం తత్త్వమసి! త్వమేవ కేవలం కర్తాఽసి ! త్వమేవ కేవలం ధర్తాఽసి! త్వమేవ కేవలం హర్తాఽసి! త్వమేవ సర్వం ఖల్విదం బ్రహ్మాసి! త్వం సాక్షాదాత్మాఽసి నిత్యమ్!1
ఋతం వచ్మి సత్యం వచ్మి 2
హరిః ఓం! గం ! గణపతి బీజం.గణపతి రూపం కూడా ఎల్లాగంటే సంస్కృతంలోని "గ " చూడండి పరిశీలించండి రెండు నిలువు గీతలు ఉంటాయి. ఒక గీత క్రింద వంపు తిరుగుతుంది j ఇల్లాగ అది తొండము. l ప్రక్కగీత దంతం ఇప్పుడు రెండు గీతలు గణపతి యొక్క తొండము,దంతం కాబట్టి గకారమే గణపతి.
నమస్తే గణపతయే... ఓ గణములకు పతియైన వాడా! - నమః తే...నీకు నమస్కారం. (నీ ముందు అహంకార రహితమైన నా మనస్సును సమర్పిస్తున్నాను.)
త్వమేవ ప్రత్యక్షం తత్త్వమసి
త్వమేవ - నీవు మాత్రమే ప్రత్యక్షంగా, "తత్" .. అది ఏదైతే సనాతనమో, ఏదైతే ఆది అంత్యములు లేనిదో, అనిర్వచనీయమో, భావానికీ శబ్దానికీ అతీతమైనదో "అది (అట్టి పరమాత్మ )" నీవు (త్వం) అయి ఉన్నావు (అసి).
త్వమేవ కేవలం కర్తాసి... అన్నింటికీ నీవే కర్తవు,
త్వమేవ కేవలం ధర్తాఽసి!
నీవే ధరించే వానివి (ధర్త)
త్వమేవ కేవలం హర్తాఽసి! నీవే లయం చేసుకునే వానివి (హర్త).
త్వమేవ సర్వం ఖల్విదం బ్రహ్మాసి
నీవు మాత్రమే సర్వమూ, బ్రహ్మమూ అయి ఉన్నావు కదా (ఖల్విదం)
ఋతం వచ్మి సత్యం వచ్మి
ఋతం-- ఇతః పూర్వం ఋజువు చేయబడిన వాడివి నీవే, సత్యానివీ నీవే. అవ అంటే రక్షించు, కాపాడు ఋతం - సత్యం రెండింటికి తేడా ఏమిటంటే మన అనుభవంతో చెప్పేది సత్యం.మన అనుభవంతో కాకుండా పెద్దలు చెప్పిన విషయం ఋతం. మామ్ -- నన్ను, వక్తారం ... ప్రవచించే వక్తను గురువును , శ్రోతారమ్... జాగ్రత్తగా వినే శ్రోతలను శిష్యులను , దాతారమ్ ... దానం చేసే దాతలను, ధాతారమ్.... బ్రహ్మాదులను, అనూచానంగా(తరతరాలు వస్తున్న ఆచారం) దానిని కాపాడు. అవ శిష్యమ్... శిష్యులను కాపాడు. అర్హత ప్రాతిపదికగా విజ్ఞానాన్ని ఇచ్చేవాడు గురువు. ఆ గురువును భక్తి పూర్వకంగా భావిస్తూ, అతనిచ్చిన అభిగమ్యమైన (పొందదగిన) విజ్ఞానాన్ని పవిత్రంగా, జిజ్ఞాసతో, అభిలాషతో అధ్యయనం చేసే వాడు శిష్యుడు. ఇరువురికీ సామాన్యంగా ఉండవలసిన లక్షణం "అర్హత".
అవ త్వం మామ్, అవ వక్తారమ్, అవ శ్రోతారమ్, అవ దాతారమ్, అవ ధాతారమ్,
అవానూచానమవ శిష్యమ్, అవ పశ్చాత్తాత్, అవ పురస్తాత్, అవోత్తరాత్తాత్, అవ దక్షిణాత్తాత్,
అవ చోర్ధ్వాత్తాత్, అవాధరాత్తాత్, సర్వతో మాం పాహి పాహి సమంతాత్! 3
జగత్తును ఆవరించిన ఈ ఆరు దిక్కులను (పూర్వ, దక్షిణ, పశ్చిమ, ఉత్తర, ఊర్ధ్వ, అధో దిశలు) కాపాడు. సర్వతో మాం పాహి.... ఈ ఆరు దిక్కులచే చక్కగా చుట్టబడిన (సమంతాత్) సర్వమును కాపాడు.
త్వం వాఙ్మయస్త్వం చిన్మయః! త్వమానందమయస్త్వం బ్రహ్మమయః!
త్వం సచ్చిదానందాఽద్వితీయోఽసి! త్వం ప్రత్యక్షం బ్రహ్మాసి! త్వం జ్ఞానమయో విజ్ఞానమయోఽసి! 4
త్వం వాజ్ఞ్మయః .. నీవే సకల వాక్సంబంధిత శక్తివి, నీవే (చిత్ మయః) జ్ఞాన మూర్తివి, నీవే ఆనంద మయునివి, నీవే పరబ్రహ్మము. నీవే సత్ చిత్ ఆనందమవు. శాశ్వతమైన వానివి నీవే, నీకన్న రెండవది లేదు. ప్రత్యక్షంగా పర బ్రహ్మమవు నీవే. నీవే జ్ఞానానివి, నీవే విజ్ఞానానివి. (పంచేంద్రియాలచే తెలుసుకునేది లేదా గ్రహించేది జ్ఞానం కాగా వీటికి అతీతంగా పొదగలిగినది విజ్ఞానం. భౌతికంగా విజ్ఞానం అంటే... ఆచరించి దాని మంచి చెడ్డలను అనుభవ పూర్వకంగా తెలుసుకున్నది విజ్ఞానం.)
సశేషం
సమర్పణ
మారేపల్లి ఉదయ భాస్కర శర్మ
