జ్ఞాపకాల దొంతర

 వందేమాతరం 👌👍🙏🌹

 *ఆనాటి మధుర జ్ఞాపకాలు* 

_యాభై దాటిన మేము ఒక ప్రత్యేక తరానికి చెందిన వాళ్ళం. చాలా సాధారణ స్థాయి బళ్ళో చదువుకున్నా, దాదాపు మా తరం వాళ్ళు అన్ని విషయాలలో నిష్ణాతులుగా కనిపిస్తారు._ 

_ఆంగ్ల మాధ్యమంలో  చదువుకోకున్నా, మాకు ఆ భాష మీద ఉండే పట్టు అమోఘం. ఒక్క ఆంగ్లమే కాదు మేము చదువుకొన్న ప్రతి విషయంలో ఎంతో ప్రతిభ చూపించేవాళ్ళము.  లెక్కలు [విడివిడిగా.. కాంపోజిట్, జనరల్], సామాన్య శాస్త్రం, సాంఘిక శాస్త్రం, ప్రధానంగా తెలుగు ఇంకా అనేక విషయాలు ఎంతో శ్రద్ధతో నేర్చుకునేవాళ్ళము._

_పోటీ చాలా ఎక్కువ ఉన్న ఈ రోజుల్లో అదేమంత గొప్ప విషయంగా కనపడకపోవచ్చు, కానీ ఆనాడు ఉన్న *సామాజిక -ఆర్థిక* పరిస్థితులకు మేము సాధించింది చాలా ఎక్కువ అనే చెప్పుకోవాలి._ 

_దాదాపు ప్రతీ కుటుంబంలో కనీసం ముగ్గురు నుండి ఆరుగురు పైబడిన పిల్లలు ఉండేవాళ్ళు. *ఇంత పెద్ద కుటుంబం కేవలం తండ్రి సంపాదన పైనే ఆధార పడేది...* అంటే అందరికీ కడుపునిండా తిండి దొరకటమే కష్టం అయ్యేది._

_*పొద్దున్నే చద్దన్నం, [టిఫిన్ అనేది లేనేలేదు, ఎప్పుడైనా హోటల్ కు వెళితేతప్ప] మధ్యాహ్నం మామూలు భోజనం ఉండేది. రాత్రికి కూడా అంతే.*_

_పండగ రోజుల్లో మాత్రం కాస్త ప్రత్యేకంగా ఉండేది. బొగ్గుల కుంపటిలోనో, కట్టెల పొయ్యిలోనో, పొట్టు పొయ్యిలోనో వంటలు చేస్తూ, కళ్ళవెంట నీళ్ళు కారుతున్నా వంటలు ఎంతో రుచిగా చేస్తూ, ఇంత మంది పిల్లలను పెంచిన *ఆ నాటి తల్లుల ఋణం ఎంత ఇచ్చినా తీర్చుకోలేము.*_ 

_దాదాపు అందరం ప్రభుత్వ ఉచిత పాఠశాలలో చదువుకొన్న వాళ్ళమే. మాలో చాలా మంది డిగ్రీ చదువులకు వెళ్లేవరకూ చెప్పులు లేకుండా నడిచిన వాళ్ళమే ! కేవలం రెండుజతల బట్టలతో, అవి చిరిగే వరకు వాడినవాళ్ళమే. పదవ తరగతి వరకు నిక్కర్లతో బడికి వెళ్ళినవాళ్ళం. సరిగా చదవక పాఠాలు అప్పగించలేనప్పుడు బెత్తం, చెక్కస్కేళ్ళతో, చెక్కడస్టర్లతో మాష్టర్ల చేతిలో ఎన్నోసార్లు దెబ్బలు తిని, తిరిగి కంఠోపాఠం చేసినవాళ్ళం._  

_ఆ రోజులు చాలా సాధారణంగా ఉండేవి. కరెంట్ లేని ఇళ్ళలో కిరసనాయిల్ దీపాల వెలుగులో చదువుకున్న వాళ్ళం. బడి చదువులు అయిన వెంటనే తల్లి-దండ్రులు తమ బిడ్డలకు ఏదో ఒక ప్రభుత్వ ఉద్యోగం వస్తే చాలు అనుకునేవాళ్ళు._

_ఆ రోజులల్లో ప్రభుత్వ డిగ్రీ చేసి PG చేసిన వాళ్ళు తక్కువే._

_*మా తరం వాళ్లకి సినిమా, రేడియో తప్ప వేరే వినోదం ఉండేది కాదు. మూడు అణాలు, పావులా, ముప్పయి పైసలు, నలభై పైసలు, యాభై పైసలు ఇచ్చి తెరకు దగ్గరగా కూర్చొని [నేలపై కూడా] చూసిన సినిమాలు ఎన్నో.*_

_అదీ కాకుండా, రేడియోలో పాత కొత్త పాటలు వినటం ఎంతో ఇష్టంగా ఉండేది. ఘంటసాల వెంకటేశ్వరరావు, పిఠాపురం నాగేశ్వరరావు, మాధవపెద్ది సత్యం, సుశీల, లీల, జిక్కీ గార్లు పాడిన తెలుగు పాటలు అంటే పడి చచ్చేవాళ్ళం ఇక హిందీ పాటల విషయానికొస్తే, పాటల ట్యూన్ ని బట్టి సంగీత దర్శకులెవరో చెప్పే వాళ్ళం. SD బర్మన్, నౌషాద్, మదన్ మోహన్, శంకర్ జైకిషన్, లక్ష్మీ కాంత్ ప్యారేలాల్, కళ్యాణ్ జీ ఆనంద్ జీ... మహ్మద్ రఫీ ఒకరేమిటి, ఎన్ని పేర్లు చెప్పుకోవాలో తెలియదు. ఈ సంగీత సామ్రాట్టులు అందించిన పాటలు ఈనాటికీ శ్రోతల హృదయాలలో చిరస్థాయిగా నిలిచి ఉన్నాయి._

_మాకు ఉన్న మరో వినోదం పగలు గూటిబైళ్ల గోళీలాట, ఏడుపెంకులాట, కోతి కొమ్మచ్చి, బిళ్ళంగోడు, బచ్చాలాట, సిగరెట్ ఖాళీ పెట్టెలతో పత్తాలాట, ఇసుకతో పిచ్చుక గూళ్ళు కట్టటం, పాడైన సైకిల్ టైర్లు, రిమ్ములతో చక్రాలాట, అష్టాచెమ్మ, పచ్చీస్, దాడి, రాముడు-సీత ఆట, పులీ-మేక రాత్రికి హరికథలు, బుర్ర కథలు, నాటకాలు చూడటం, పురాణాలు వినటం. ఇక మహిళలైతే కొన్ని ఈ ఆటలతోపాటు అచ్చెనగిల్లలు, తొక్కుడుబిళ్ళ, వాన గుంటలు, కాళ్ళాగజ్జ.., ఐస్, దాగుడుమూతలు ఇదే వినోద, విజ్ఞాన కాలక్షేపం.._

_ఈ నాటికీ దాదాపు అందరం 50-57 సంవత్సరాలు పూర్తి చేసుకున్నవాళ్ళమే. జీవితంలో ఉన్నత ఉద్యోగాలు చేసుకున్నవాళ్ళమే. పిల్లలను పైచదువులు చదివించి ప్రయోజకుల్ని చేసినవాళ్ళమే !_

_అయినా ఉత్సాహం ఏమాత్రం తగ్గక ఇంకా యువకుల్లా కనిపిస్తున్నవాళ్ళమే. ఈ వయసులో కూడా మన చిన్నప్పటి స్నేహితులను పేరు పేరునా గుర్తుంచుకొని పిలుస్తున్న వాళ్ళమే !_  

_*ఇక మాకన్నా అదృష్టవంతు లెవరుంటారు ?*_

_*ఆహా ! జ్ఞాపకాల దొంతర అంటే ఇదీ !!*_

_*అచ్చంగా మన బాల్యాన్ని మనమే రాసుకున్నట్టుగానే వుంది కదా !!!*_

🙏🇮🇳😷🥦🌷🌐🤺🥀