శ్లేష తో చమత్కారం !*

 *తెలుగు భాషాభిమానులకోసం…*

          *శ్లేష తో చమత్కారం !*

            

*కవుల మాటలేకాదు. కవిత్వభాష వంటబట్టినవారు కూడా చమత్కార భాసురంగా మాటలాడగలరు.* 

*ఆమాటలలోని చమత్కారం ఆభాష తెలిసినవారికే అర్థమవుతుంది!*

*ఈ కింద కంద పద్యం చిన్నదే కానీ చమత్కార రంజితమై, సరసుల హృదయరంజకంగా మారింది.*

*క: చవిగొని ఫలములుఁ గొననా?*

*చవిజూచిన పండ్లురాలు; చక్కగ బొమ్మా!!*

*కవినేను, కనులఁ గనవా?*

*కవి వైనచొ, చంకనాకు, ఘంటంబేదీ?*

*పూర్వం కవులకు సంఘంలో మంచి గౌరవముండేది. వారెక్కడికి వెళ్ళినా అందరూ వారిని గౌరవించి అడిగినవి సమర్పించేవారు.*

*ఒక కవిగారు అరటిపండ్ల కోసం బజారుకు వచ్చారు. కొట్టు దగ్గర నిలబడ్డారు. పాపం వచ్చేటప్పుడు ‘ఘంటం, తాటియాకులు’ మరచారు.(అవి వారు కవులని సూచించే గుర్తులు. ’బొడ్డు దగ్గర ఘంటం, చంకలో నాలుగు తాటాకులు’ ఇదీవారి ఆహార్యం).*

*కవిగారు దుకాణదారునితో, "చవిగొని ఫలములుఁ గొననా?" అన్నారు.* 

*”రుచిచూచి నచ్చితే పండ్లు కొంటానయ్యా! రుచికి పండ్లు తీసికోనా?”అన్నారు.*

*దానికాదుకాణదారు, "చవిజూచిన పండ్లురాలు, చక్కగబొమ్మా?" అన్నాడు.*

*”రుచి కోసం చేతులేస్తే పళ్ళు రాలుతాయి, చక్కగా పో!” అన్నాడు.*

*ఒక అర్ధం ‘పళ్ళురాలుతాయి!’ అని తిట్టినట్టు. మరొకఅర్ధం ‘గెలకున్న పళ్ళు రాలిపోతాయి కెలకవద్దు!’ అని.*

*కవిగారికికోపంవచ్చింది. "కవి నేను కనుల గనవా?" అన్నారు.*

*”ఓ ఆసామీ యెవరనుకుంటున్నావు నన్ను, నేను కవిని, ఆమాత్రం మర్యాద తెలియదా?” అని.*

*దుకాణదారుకూడా తక్కువవాడు కాదు మరి, "కవివైనచొ చంకనాకు", అన్నాడు.*

*అదిపెద్ద తిట్టు మరి! వెంటనే నాలిక కఱచుకొని, "ఘంటంబేదీ?" అన్నాడు.*

*”పోవయ్యా! ‘నీవు కవివైతే ఏమి గొప్ప చంకనాకవయ్యా?’ అని దూషించినట్టు ఒకఅర్ధం. ‘తమరు కవియైతే చంకలో ఆకులు, ఘంటమూ కనబడవేం?’ అని మరో అర్ధం.*

*చూశారా? శ్లేష సాయంతో కవి తన మాటలలో రెండర్ధాలను జోడించాడు. ఇదీ ఈ కందం లోని చమత్కారం!*

*తెలుగు భాషను ఆదరించండి,