Kartika Puranam - 5
*అథ పంచమాధ్యాయ ప్రారంభః*
వశిష్ఠుడు తిరిగి ఇట్లు చెప్పెను. ఓ జనకమహారాజా! వినుము. కార్తీకమాసమందు పాపక్షయము కొరకు పుణ్యమును చేయవలయును. పుణ్యముచేత పాపము నశించుటయేగాక పుణ్యమధికమగును. కార్తీకమందు హరిసన్నిధిలో భగవద్గీతా పారాయణమును చేయువాడు పాము కుబుసము విడచినట్లుగా పాపములను విడుచును. ఈమాసమందు తులసీ దళములతోను, తెల్లనివి, నల్లనివి అయిన అవిశపూలతో కరవీర(గన్నేరు) పూలతో హరిని పూజించినయెడల వైకుంఠమునకు బోయి హరితో గూడా సుఖించును.భగవద్గీతయందు విభూతి, విశ్వరూప సందర్శన అధ్యాయములను హరి సన్నిధిలో పారాయణ చేయువాడు వైకుంఠలోకమునకు అధిపతియగును.
హరిసన్నిధిలో శ్లోకముగాని, శ్లోక పాదముగాని, పురాణము చెప్పిన వారును, విన్నవారును కర్మబంధ విముక్తులగుదురు. కార్తీకమాసమందు శుక్లపక్షమందు వనభోజనము చేయువారికి సమస్త పాపములు నశించును.
ఇతర కాలములలో జపకాలమందు, హోమకాలమందు, పూజాకాలమందు, భోజనకాలమందు, తర్పణకాలమందు, చండాలురయొక్కయు, పాపాత్ములయొక్కయు, శూద్రులయొక్కయు, అశౌచవంతులయొక్కయు సంభాషణలను వినినచో దోషపరిహారము కొరకు కార్తీకమాసమునందు వనభోజనము ఆచరించవలయును.
అనేక జాతి వృక్షములతో గూడిన వనమందు ఆమలక(ఉసిరిక) వృక్షము వద్ద సాలగ్రామము నుంచి గంధ పుష్పాక్షతాదులతో పూజించి శక్తి కొలది బ్రాహ్మణులను పూజించి భోజనము చేయవలెను.ఇట్లు కార్తీకమాసమందు వనభోజనము చేసినయెడల ఆయాకాలమునందు చేసిన సమస్త పాపములు నశించి విష్ణులోకమునందు సుఖముగా నుండును.కాబట్టి తప్పక ఈమాసమందు వనభోజనమాచరించ వలయును.కార్తీకమహాత్మ్యమును భక్తితో విని బ్రాహ్మణుని కుమారుడు నీచ జన్మనుండి విముక్తుడయిన కథ చెపుతాను వినుమని వశిష్ఠుడు జనకమహారాజుకు ఈ విధంగా చెప్పెను.
కావేరీ తీరమందు దేవశర్మయను బ్రాహ్మణుడు వేదవేదాంగ పారంగతుడు గలడు. ఆ దేవశర్మకు దురాచారవంతుడగు ఒక కుమారుడు గలడు. అతని దుర్మార్గమును జూచి తండ్రి, “నాయనా! నీకు పాపములు నశించెడి ఒక మాటను చెప్పెదను.కార్తీకమాసమందు ప్రాతః స్నానము చేయుము.సాయంకాలమునందు హరిసన్నిధిలో దీపములను సమర్పించుమ” అని చెప్పెను.
ఇలా తండ్రిచెప్పిన మాటలను విని కుమారుడు, “కార్తీకమాస ధర్మమనగా ఏమి? ఇట్టి కార్యము నాచే ఎన్నటికీ చేయతగదు”అని సమాధానమిచ్చెను. ఆమాట విని తండ్రి, “ఓరి దుర్మార్గుడా! ఎంతమాట అన్నావు!నీవు అరణ్యమందు చెట్టుతొర్రలో ఎలుకవై పుట్టి ఉండుమని” శపించెను.
తండ్రి శాపమును విని కుమారుడు పశ్చాత్తాప పడి, “దురాచారుడనైన నాకు శాపవిముక్తి ఎట్లు కలుగును?” అని తండ్రిని అడిగెను. ఆ తండ్రి ఇట్లనెను. “కుమారా! ఎప్పుడు నీవు కార్తీక మహాత్మ్యమును వినెదవో అప్పుడు నీకు మూషకత్వ విముక్తి గలుగునని” చెప్పెను.
తండ్రి ఇట్లు చెప్పి ఊరకున్నంతలో, కుమారుడు అరణ్యమందు ఎలుక అయ్యెను.చెట్టుతొర్రలో నివసించెను.అది అనేక జంతువులకు ఆధారమైనది.ఇట్లు కొంతకాలము గడచిన తరువాత ఒకప్పుడు విశ్వామిత్ర మునీశ్వరుడు శిష్యులతో సహా కార్తీకస్నానమాచరించి ఆ వృక్షముయొక్క మొదట కార్తీకమహాత్మ్యమును భక్తితో చెప్పుచుండెను.
అంతలో దురాచారుడును, హింసకుడును అగు ఒక కిరాతుడును వేటనిమిత్తము అచ్చటికి వచ్చి బ్రాహ్మణులను జూచి పాపాత్ముడు గనుక దయాశూన్యుడై వారిని జంప నిశ్చయించెను. అంతలో విశ్వామిత్రాది ముని సందర్శనము వలన వానికి జ్ఞానము కలిగి సంతోషించి, “అయ్యా! ఏమిటి? ఈపనివల్ల ఏమిఫలము?” అని అడిగెను. “కిరాతా! వినుము చెప్పెదను. నీబుద్ధి మంచిదైనది. ఇది కార్తీకధర్మము.ఈధర్మము మనుష్యులకు కీర్తి పెంపొందించును. కార్తీకమాసమందు మోహము చేతనైనను స్నాన,దానాదికమును చేసినవాడు పాపవిముక్తుడై వైకుంఠమును చేరును.ఈమాసమందు భక్తిశ్రద్ధలతో కూడినవాడై స్నాన దానాదివ్రతము ఆచరించువాడు జీవన్ముక్తుడగును”.
విశ్వామిత్రుడు ఇటుల కిరాతుని గురించి చెప్పిన కార్తీక ధర్మమును వృక్షము మీదనున్న ఎలుక విని అప్పుడే నీచ దేహమును విడిచి విప్రుడయ్యెను.
విశ్వామిత్రుడది చూచి ఆశ్చర్యమునొందెను.తరువాత బ్రాహ్మణ కుమారుడు తన వృత్తాంతమునంతను విశ్వామిత్రునికి దెల్పి అనుజ్ఞ తీసుకొని తన ఇంటికిబోయెను.
కిరాతుడును మూషిక దేహత్యాగమును బట్టి కార్తీకవ్రత ఫలమును, తరువాత మునివలన సకల ధర్మములను విని వైకుంఠము చేరెను.
సుగతిని కోరువాడు కార్తీకమహాత్మ్యమును వినవలెను.విన్నంతనే పుణ్యవంతులై పరమపదము పొందెదరు.విద్వాంసుడు తెలిసి కార్తీక ధర్మమును విని అభ్యసించవలెను.కాబట్టి కార్తీకవ్రతము తప్పక ఆచరించదగినది.ఇది నిజము. నాకు బ్రహ్మ చెప్పినాడు. రాజా! నీవును పురాణములందు బుద్ధినుంచుము.అట్లయిన యెడల పుణ్యగతికి పోవుదువు. ఈ విషయమై విచారణతో పనిలేదు నిశ్చయము.
*ఇతి స్కాంద పురాణే కార్తీకమహాత్మ్యే పంచమోధ్యాయస్సమాప్తః*
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి