*దారం తెగిన గాలిపటం*

 

తండ్రీ కొడుకులు మేడపైకి ఎక్కి గాలిపటం ఎగరేస్తున్నారు. 

గాలిపటాన్ని ఎలా ఎగరేయాలో తండ్రి పిల్లవాడికి నేర్పిస్తున్నాడు. గాలిపటం బాగా ఎత్తుకు వెళ్లాక, దారాన్ని కొడుకు చేతికి అందించాడు తండ్రి. 

కొడుకు ముఖం సంతోషంతో వెలిగిపోయింది. ఆ వెలుగులో తండ్రి మనసు ఉప్పాంగి పోయింది. కొంతసేపు దారాన్ని చేత్తో పట్టుకున్నాక కొడుకు తండ్రిని అడిగాడు.

*నాన్నా దారంతో పట్టి ఉంచితేనే గాలిపటం అంత ఎత్తుకి ఎగిరిందే! దారాన్ని తెంపేస్తే ఇంకా ఎత్తుకు ఎగిరిపోతుంది కదా* అన్నాడు.

తండ్రి నవ్వాడు. "దారాన్ని తెంపేద్దామా మరి?" అని అడిగాడు.

 "తెంపేద్దాం నాన్నా" అన్నాడు కొడుకు ఎంతో ఉత్సాహంగా.

ఇద్దరూ కలిసి దారాన్ని తెంపేసారు.

"టప్' మని దారం తెగిపోగానే గాలిపటం ఇంకా పైకి ఎగిరిపోయింది. 

*అంతలోనే దారి తప్పి అటూ ఇటూ కొట్టుకుంటూ కిందికి పడిపోవడం మొదలుపెట్టింది! చివరికి ఎవరి మేడ మీదనో కూలిపోయింది.*

"ఇలా జరిగింది ఏంటి నాన్నా" అన్నాడు కొడుకు విచారంగా. దారం తెంపేస్తే గాలిపటం ఇంకా ఇంకా పైకి పోతుందనుకుంటే, కిందికొచ్చి పడిపోవడం ఆపిల్లాడికి నిరుత్సాహం కలిగించింది. తండ్రివైపు బిక్కమొహం వేసుకుని చూశాడు.

కొడుకును దగ్గరికి తీసుకున్నాడు తండ్రి. *గాలిపటానికి దారం ఉండేది. దానిని ఎగిరిపోనీయకుండా పట్టి ఉంచేందుకు కాదు. గాలి ఎక్కువైనా తక్కువైనా గాలిపటం తట్టుకుని నిలబడి, ఇంకా ఇంకా పైపైకి ఎగిరేలా చేసేందుకే అని చెప్పాడు.*

మరో గాలిపటానికి దారం కట్టి ఎగరేసి కొడుకు చేతికి దారం అందించాడు.

జీవితంలో కూడా మనకు కొన్నిసార్లు అనిపిస్తుంటుంది. ‘కుటుంబం అనే బంధం లేకపోయి ఉంటే మనం ఇంకా ఏదో సాధించి ఉండేవాళ్లం అని!’

 నిజానికి కుటుంబం అందించిన ప్రేమ, సేవ, సౌకర్యాల వల్లనే మనం ఈ మాత్రమైనా నిలబడి ఉన్నామని గ్రహించాలి.

గాలిపటానికి దారం ఆధారం 

ఆ దారం తెగిన గాలిపటం ఏ దారిన వెళ్లాలో తెలియక, సక్రమంగా గాలి లో నిలబడలేక కుప్పకూలిపోతుంది.

అలాగే తెరచాపలు తెగిన నావ ఎటు వెళ్ళాలో దిక్కు తెలియక 

నడి సముద్రంలో కొట్టుమిట్టాడుతూ మునిగిపోయే ప్రమాదం ఉంది.

అలాగే మనలో చాలామంది చాలాసార్లు ఈ కుటుంబంతో ఉన్న భవబంధాలు బంధి

వల్ల నేను జీవితంలో నేను 

పైకి ఎదగ లేకుండా ఉన్నాను. వీటిని తెంపుకుంటే నేను స్వేచ్ఛా, హాయిగా వ్యవహరించవచ్చు అనే భ్రమలో ఉంటారు.

 *విలువ తెలియని మూర్ఖుడికి వజ్రాన్ని ఇస్తే విసరి సముద్రంలో పారవేశాడు అటా!* ఆ వజ్రం విలువ తెలిసేసరికి అది అందనంత,అందుకోలేనంత లోతులో పడిపోయిందిని తెలుస్తుంది. మనం కూడా అంతే భగవంతుడు చక్కని బంధాలను ఇస్తే వాటిని బందిఖానా గా భావించి దూరం చేసుకుంటే వాటి విలువ తెలిసిన తర్వాత మనం వారిని కలుసుకోవాలి అనుకునేసరికి మనకు కనిపించనంత,మవ మాట వినిపించనంత దూరంగా వారు వెళ్ళిపోయి ఉంటారు.అప్పుడు మనం వారి విలువ తెలుసుకున్నాను ఏం ప్రయోజనం లేదు.

కుటుంబ బంధాలు అనేవి మన ఆలాన, పాలన చూస్తూ, బాంధవ్యాల మాధుర్యాన్ని మనకు అందించి మనలను బాధ్యతాయుతమైన వ్యక్తులుగా తీర్చిదిద్దుతూ గొప్ప గొప్ప విజయాలు సాధించడానికి ప్రేరణ కల్పిస్తూ మహోన్నతమైన వ్యక్తిగా మనం మారుతువుంటే,మనం సాధించిన విజయాలు చూసి ఉప్పొంగిపోతూ ఉంటారు.

 పొరపాటుగా వాటిని తెంచుకుంటే జీవితంలో అశాంతి మొదలై ఎటు వెళ్ళాలో తెలియక మానసిక చికాకులతో, సమస్యల సుడిగుండము లో చిక్కుకుని,

దారం తెగిన గాలిపటం వలె తెరచాపలు లేని నావ వలే 

మన జీవితం కూలిపోయే ప్రమాదం ఉంది. కాబట్టి దీపం ఉండగానే ఇళ్లు చక్కదిద్దు కుందాం.