గోకులాష్టమీ

      గోకులాష్టమీ శుభాభినందనములు!

గోవర్ధనోధ్ధారము!

బాలుండాడుచు నాతపత్రమని సంభావించి పూగుత్తి

కెం

గేలన్ దాల్చినలీల లేనగవుతోఁ గృష్ణుండు దా నమ్మహా

శైలంబున్ వలకేలఁదాల్చి విపులథ్ఛత్రంబుగాఁబట్టె నా

భీలాభ్రచ్యుత దుశ్శిలాచకిత గోపీగోప

గోపంక్తిన్,.

       భాగ-దశ-స్కం. 915పద్యం.

       గోపకులు దేవేంద్రని పూజింపనుపేక్షించుటను సహింపలేక సురాధిపుడు ప్రచండమైన శిలావర్షమును గురిపించగా

శ్రీకృష్ణపరమాత్మ తనవారిని రక్షించుటకు గోవర్ధనపర్వతమునెత్తి దానికి క్రిందికి గో గోపాలక గోపికా బృందములను జేర్చి రక్షించుట కృష్ణలీలలో అత్యద్భుతమైన ఘట్టము.

దానిని అంతే ఆశ్చర్యభాజనముగా తనభాగవతమున చిత్రించిన పోతనకవి ధన్యుడు.

      మహత్తరమైన ఆసన్ని వేశమును వర్ణించు పద్యరత్నమిది.

      పసి బాలుడాడుకొనుచు పూలచండును(బంతిని) సునాయాసముగా పైకి ఎత్తినట్లు కృష్ణుడు గోవర్ధనపర్వతమును గొడుగుగా నెత్తిపట్టి

చిటికెన వ్రేల నిలిపి ,రాళ్ళవానకు వెరచి పరుగెత్తు గోపబాలురను గోపికలను,గోగణములను  పర్వతము క్రిందకుచేర్చి కాపాడిన యద్భుత ఘట్టమునకు అద్దముబట్టిన ఈపద్యము అనవద్యము హృద్యము.