*పొరుగువానికి ఉపకారం చేయండి.*
మనుష్యులు రెండు విధాలుగా ఉంటారు. కొంతమంది చాల సుఖంగా
ఉంటారు, ఇంకొంతమంది పుట్టినప్పటినుంచీ కష్టపడుతూ ఉంటారు. రెండు విధాల మనుష్యులను చూస్తున్నప్పుడు మనకు ఎటువంటి భావన ఉండాలో తెలుసుకోవాలి. మన తత్త్వం ఎలా ఉంటుందంటే సుఖంగా ఉన్నవాణ్ణి చూసి అసూయపడడం జరుగుతూ ఉంటుంది.
*परोत्कर्ष असहिष्णुता असूया*
అని ఈ అసూయకు నిర్వచనం చెప్పారు. ఇంకొకడు పైకి రావడాన్ని చూసి ఓర్వలేకపోవడం, వాడు తన స్వంత కృషితో బుద్ధితో మంచితనంతో పైకివస్తే అటువంటి వాణ్ణి చూసి ఓర్వలేకపోవడం మనుష్యులకు స్వభావమైపోయింది. కాని ఇలా ఎన్నడూ ఉండకూడదు. అయితే ఎలా ఉండాలి ? అంటే ఆ వ్యక్తితో చాల స్నేహంగా ఉండాలి. సౌజన్యంతో, సౌహార్దంతో వ్యవహరించాలి. దీన్ని ఎప్పుడూ మనసులో ఊహించుకోవాలి.
అలాగే కష్టంలో ఉన్నవాని విషయంలో కరుణ చూపాలి. కరుణ అంటే
*परदुःख प्रहाणेच्चा.*
జన్మాంతరంలో చేసిన పాపం వల్ల ఇవాళ వాడు కష్టంలో ఉన్నాడు. అయితే భగవంతుడు మనకు కొద్దోగొప్పో శక్తినిచ్చాడు పొరుగువానికి ఉపకారం చెయ్యడానికి. ఈ శక్తి మనకు ఉన్నందుకు మనం ఉపకారం ఎందుకు చేయకూడదు? అలా కష్టం ఉన్నవారికి యథాశక్తి తోచిన సహాయం చేయ్యాలి. వాడు కష్టపడితేనే అని ఉపేక్ష చేయకూడదు. మనం వాడికి సహాయం చేస్తే మనకేమిటి లాభం అంటూ ఆలోచించకుండా ఉపకారం చేస్తూ ఉండాలి.అప్పుడే భగవంతుడు తృప్తి చెందేది.
--- *జగద్గురు శ్రీశ్రీ భారతీతీర్థ మహస్వామివారు*
*ॐ नमः पार्वती पतये हरहरमहदेव*
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి