_*శ్రీరమణీయం* *-(140)*_
🕉🌞🌎🌙🌟🚩
_*"నిద్ర లేవగానే తెలియకుండానే దేహభ్రాంతి అవరిస్తుంది, అదెలా పోతుంది ?"*_
_*అనుభవాలే మనకు జ్ఞాపకాలుగా ఏర్పడుతాయి. జ్ఞాపకాలతో లేని క్షణాల్లో మనసు ఆత్మస్వరూపంగా ఉంటుంది. సాధనలో ఇలాంటి క్షణాలే నిమిషాలుగా గంటలకు పెరిగి తురీయావస్థ అవుతుంది ! అదే జీవన్ముక్తుని చేసే సహజ సమాధి స్థితికి మనని చేరుస్తుంది. తల్లి కొట్టకముందే పిల్లవాడు ఏడవటం, తండ్రి బొమ్మలు తెస్తున్నాడని తెలిసి సంబర పడటం మనకు నవ్వులాటగా అనిపిస్తాయి. కానీ జ్ఞాపకాలు, ఊహలతో మనం చేసే పనులు కూడా అలాగే ఉంటాయి. నిద్ర లేవగానే మనకు కలిగే మొదటి జ్ఞాపకం దేహమే. అదే అప్పటి వరకు నారాయణ స్వరూపంగా ఉన్న మనసుని నరునిగా మారుస్తుంది !*_
_*{ఆధార గ్రంథం : "శ్రీరమణీయం"}*_
_*'ఆత్మవిచారణతో అన్ని మార్గాలు సమన్వయం !'*- *
🕉🌞🌎🌙🌟🚩
_*శ్రీరమణీయం* *-(141)*_
🕉🌞🌎🌙🌟🚩
_*"ఆలోచించి పని చేయాలా, పని చేసి ఆలోచించాలా ఏది ఉత్తమం ?"*_
_*అవసరాన్నిబట్టి తత్ క్షణమే స్ఫురించేదే నిజమైన ఆలోచన ! 'పని చేసేముందే ఫలితాన్ని ఊహించటం, పని పూర్తయ్యాక దాని గురించి చింతించటం' ఆ పని చేసేందుకు ఉపయోగపడే ఆలోచనలు కావు. ఆశ, భయాలు మన ఊహలకు, జ్ఞాపకాలకూ కారణాలు. వాటినే మనం ఆలోచనలు అనుకుంటున్నాం. కానీ అవసరానికి అనుగుణంగా స్ఫురించే ఆలోచనతో మనంచేసే పనులు కౌశలమై 'కర్మయోగాన్ని' సిద్ధింపచేస్తాయి !*_
_*{ఆధార గ్రంథం : "శ్రీరమణీయం"}*_
_*'ఆత్మవిచారణతో అన్ని మార్గాలు సమన్వయం !'*-
🕉🌞🌎🌙🌟🚩
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి