*1804*
*కం*
పోగాలము పొంచినపుడు
భోగంబులనున్నగాని భువివీడదగున్.
రోగంబుల వెతలబడిన
పోగాలము దరికిరాక పోవెటు సుజనా.
*భావం*:-- ఓ సుజనా! పోయేకాలం వచ్చినప్పుడు ఏ సౌఖ్యాలలో ఉన్న నూ ఈ భూలోకాన్ని విడిచిపెట్టవలసినదే. రోగాలు, కష్టాల బారిన పడియున్ననూ పోయేకాలం రాకపోతే ఎక్కడ కూ పోవు(మరణించవు).
*** *కొంపెల్ల శ్రీనివాస శర్మ*
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి