తెలుగు పండిత కవులు

ప్రపంచ కవులకు స్వగతం. మీ కవితలను ఇక్కడ పబ్లిష్ చేయవచ్చు. మీరు ముందుగా follow by Email బాక్సులో మీ మెయిల్ అడ్రసుని నింపి submit చేయండి. తరువాత followers ని click చేసి follower అవ్వండి. తరువాత మీ రచనను కొత్త కవులు పేజీలో అక్కడ సూచించిన విధంగా పంపండి. .

24, జనవరి 2021, ఆదివారం

ఎవరి వల్ల

నీవు ఒక హోటల్కి వెళ్లావనుకో అక్కడ నీవు భోజనం చేస్తే నీకు ఆ భోజనంలో వడ్డించిన పదార్ధాలు అన్ని చాల రుచికరంగా వున్నాయి నీవు తృప్తిగా భుజిం చావనుకో అప్పుడు నీకు ఒక అభిప్రాయం కలిగింది అదేమిటంటే ఇంత రుచిగా వంటచేసిన ఆ వంట వాడు ఎవరు. అతనిని చూసి అభినందించాలి అని నీకు అనిపించి మేనేజర్ దగ్గరకు వెళ్లి భోజన వంటకాలు చేసింది ఎవరు అని విచారిస్తే ఫలానా రామా రావు అని చెప్పి ఆతను ఇప్పుడు ఇక్కడ ఉండడు పొద్దున్నే వండి వెళతాడు అన్నాడు . అప్పుడు నీకు ఆ రామా రావుని చూడాలని బాగా అనిపిస్తుంది. తరువాత కూడా నీవు ఆక్కడ భోజనం చేసి సదరు రామా రావుని చూడాలని అనుకుంటావు. కానీ చూడలేకపోతావు. .

ఇప్పుడు నీకు ఒక విషయం జోతకం అయ్యింది అంత రుచిగా వండిన వంటవాడు రామా రావు అని. కానీ నీవు ఆ రామా రావుని ఇంత వరకు చూడలేదు. ఐనప్పటికి ఆ రామారావు యొక్క ఉనికి అతని పనితనాన్ని నీవు గుర్తించావు. . మనకు కనపడుతున్న పనితనాన్ని కార్యం అని సదరు పనితనానికి కారణం అయిన దానిని కారణం అని మన మహర్షులు తెలిపారు.

మహా మేధావులైన మన మహర్షులు ఈ జగత్తుని చూసి విశ్లేషణ చేశారు. ఈ జగత్తుకు మూలా కారణం ఎవరు అనే పరిశోధన చేశారు. ఆ పరిశోధనల ఫలితమే మన ఉపనిషత్తులు అందులో ఒకటి " కేనోపనిషత్" కేనా అనే సంస్కృత పదానికి అర్ధం ఎవరివల్ల ఆ సరళిలో ఈ ఉపనిషత్తు పయనిస్తుంది. ఈ ఉపనిషత్తుతో మన మహర్షులు మనకు ఈ సృష్టి రహస్యాన్ని ఛేదించే క్రమంలో కృషి చేశారు. మోక్షార్ధులైన ప్రతి వారు చదవ వలసిన ఉపనిషత్తులలో ఈ కేనోపనిషత్ ఒకటి.

ప్రతి ఉపనిషత్తు ఒక శాంతి మంత్రంతో మొదలు అవుతుంది. ఈ ఉపనిషత్తు శాంతి మంత్రాన్ని ఇప్పుడు చూద్దాము.

శాంతిమంత్రి :

ఓం ఆప్యాయన్తు మమాంగాని వాక్ ప్రాణశ్చక్షు:

శ్రోతమథో బలమింద్రియాణిచ సర్వాణి !

సర్వం బ్రహ్మౌపనిషదం మాఁహం బ్రహ్మనిరాకుర్యాం

మామా బ్రహ్మి నిరాకరోదనిరాకరణ మస్త్వనిరాకరణం మేఁ స్తు !

తదాత్మని నిరతే య ఉపనిషత్తు ధర్మాస్తేమయిసస్తు తేజమయిసస్తు !!

ఓం శాంతి: శాంతి: శాంతి:

మమ = నా; అంగాని = అవయవాలు; అప్యాయన్తు = శక్తివంతములగు గాక; ఆథో = ఇంకనూ; వాక్ = వాక్కు; ప్రాణ: = ప్రాణం; చక్షు: = కన్ను; శ్రోత్రమ్ = చెవి; బలమ్ = శక్తి; సర్వాణి = అన్ని; ఇంద్రియాణి = ఇంద్రియాలు; చ = కూడా; ఔపనిషదం = ఉపనిషత్తులో చెప్పబడిన; బ్రహ్మ = బ్రహ్మం; సర్వం = సమస్తం; అహం = నేను; బ్రహ్మ = బ్రహ్మాని; మానిరాకుర్యాం = నిరాకరింపకుందును గాక; బ్రహ్మ = బ్రహ్మం; మా = నన్ను; మాని రాకరోత్ = నిరాకరింపకుండుగాక; అనిరాకరణం = నిరాకరించుకుండటం; మే = నాయెడల; అస్తు = ఉండుగాక; ఉపనిషత్తు = ఉపనిషత్తులతో; యే = ఏఏ; ధర్మా: = ఉత్తమ గుణాలు (ఉన్నవో); తే = అవన్నీ; తదాత్మనివిరతే = ఆ ఆత్మలో శ్రద్ధగల; మయి = నాయందు; సన్తు = ఉండుగాక.

నా అవయవాలు శక్తివంతాలగుగాక. నా వాక్కు, ప్రాణాలు, కళ్లు, చెవి మరియు అన్ని ఇంద్రియాలు శక్తివంతాలగుగాక. ఈ సకలబ్రహ్మాండము వేదాంతవేద్యమైన బ్రహ్మమే. ఎన్నడూ నేను బ్రహ్మాన్ని నిరాకరించకుందునుగాక. బ్రహ్మం నన్ను నిరాకరింపకుండుగాక (అనగా నేను ఆ బ్రహ్మమే కదా!). నా నిరాకరణం బ్రహ్మంలో లేకుండుగాక. బ్రహ్మనిరాకరణం కనీసం నాలో లేకుండుగాక. ఉపనిషత్తుల్లో చెప్పబడిన ఉత్తమగుణాలు ఆత్మనిరతుడైన నాయందు నిలుచుగాక. నాయందు ఆ సకలధర్మములు నెలకొనుగాక!

ఓం శాంతి: శాంతి: శాంతి:

మన హిందూ ధర్మంలో మన మహర్షులు మనకు అన్నీ ధనాత్మకపు (పాజిటివ్ థింకింగ్ ) ఆలోచనలనే మనకు ఉపదేశించారు. రుణాత్మకత (నెగెటివ్ థింకింగ్) కు ఏమాత్రము చోటు లేదు. మనం ఎల్లప్పుడు ఆశా వాదులుగానే మన విద్యను అభ్యసించాలన్నది మన మహర్షుల అభిమతం.

ఇప్పుడు మొదటి మంత్రాన్ని చూద్దాము.

1. కేనేషితం పతతి ప్రేషితం మన:

కేనప్రాణ: ప్రథమ: ప్రైతియుక్త: !

కేనేషితాం వాచమిమాం వదన్తి

చక్షు: శ్రోత్రం క ఉ దేవోయునక్తి !!

మన: = మనస్సు; కేన = దేనిచేత; ప్రేషితం = పంపబడి; పతతి = తన పనులుచేయ దుముకుచున్నది; కేన = ఎవనిచేత; యుక్త: = నియోగింపబడి; ప్రథమ: = ముఖ్యమైన; ప్రాణ: = ప్రాణం; ప్రైతి = తన పనులపై సంచరిస్తుంది; కేన = దేనిచేత; ఇషితామ్ = ఇష్టాన్ని అనుసరించి; ఇమామ్ = ఈ; వాచమ్ = మాటలు; వదన్తి = మానవులు పలుకుతారు; చక్షు: = కన్ను; శ్రోత్రం = చెవి; ఉ = నిజానికి; క: = ఏ; దేవ: = తేజోవంతుడు; యునక్తి = నియమించుతాడు..

శిష్యుడు : మనస్సుని దాని విషయాలపైకి పడేటట్లు ఏది ప్రేరేపిస్తుంది? దేనిచేత ప్రయోగింపబడి ప్రాణం తన పనులను కొనసాగిస్తుంది? దేని ఇష్టాన్ని అనుసరించి మానవులు మాటలు మాట్లాడుతారు? నిజంగా ఏ బుద్ధి కళ్లను, చెవులను నియమిస్తుంది?

యెంత అద్భుతమైన ఆలోచనో చుడండి. మన కళ్ళు చూస్తున్నాయి,మన చెవులు వింటున్నాయి ఈ విషయాలు ప్రతి వారికి తెలుసు. కానీ కళ్ళు చూడటానికి,చెవులు వినటానికి కారణం ఎవరు???

2. శ్రోత్తస్య శ్రోత్రం మనసో మనో యద్

వాచో హ వాచం స ఉ ప్రాణస్య ప్రాణ: !

చక్షుషశ్చక్షురతి ముచ్యధీరా:

ప్రేత్యాస్మాల్లోకా దమృతాభవన్తి !!

యత్ = ఏదైతే; శ్రోత్రస్య = చెవియొక్క; శ్రోత్రమ్ = చెవియో; మనస: = మనస్సుయొక్క; మన: = మనస్సో; వాచ: = వాక్కుయొక్క; హ = నిజంగా; వాచమ్ = వాక్కు; స: = అదే; ఉ = మరియు; ప్రాణస్య = ప్రాణంయొక్క; ప్రాణ: = ప్రాణమో; చక్షుష: = కన్నుయొక్క; చక్షు: = కన్నో(ఈ విధంగా తెలుసుకుని ఆత్మ ఈ ఇంద్రియాలూ మొదలైనవే అన్న భ్రాంతి); అతి ముచ్య = వదిలించుకుని; ధీరా: = బుద్ధిమంతులు; అస్మాత్ = ఈ; లోకాత్ = ఇంద్రియ జీవనం నుండి; ప్రేత్య = తప్పుకొని; అమృతా: = అమరులు; భవన్తి = అవుతారు.

ఆచార్యుడు : ఆత్మ శక్తి వలననే చెవి వుంటుంది. కన్ను చూస్తుంది. జిహ్వ మాట్లాడుతుంది. మనస్సు గ్రహిస్తుంది. ప్రాణాలు పనిచేస్తాయి. బుద్దిమంతుడు ఆత్మను ఈ ఇంద్రియ వ్యాపారాలనుండి వివక్షిస్తాడు. ఇంద్రియబద్ధమైన జీవితాన్ని దాటి అమరత్వాన్ని పొందుతాడు.

3. నతత్ర చక్షుర్గచ్చి నవాగ్ గచ్చతి నోమున: !

న విద్మో న విజానీమో యథైత దనుశిష్వాత్ !!

తత్ర = ఆ బ్రహ్మ విషయములో; చక్షు: = కన్ను; నగచ్చతి = పోజాలదు; నవాక్ = మాటలు (పోజాలవు); న ఉ మన: = మనస్సుకూడా (పోజాలదు); తత్ = అది; న విద్య: = మాకు తెలియదు; యథా = ఎలాగ; ఏతత్ = దీనిని; అనుశిష్యాత్ = నేర్పించవచ్చునో; తత్ = అదికూడా; న విజానీమ: = మాకు తెలియదు.

ఆ బ్రహ్మ విషయంలో కన్ను పోజాలదు... మాటలుగాని, మనస్సుగాని పోలేవు. కాబట్టి మాకు దాని గురించి తెలియదు. దాన్ని ఏవిధంగా నేర్పించవచ్చునో ఆ పద్ధతి కూడా మాకు తెలియదు.

మన మహర్షుల గొప్పతనం, నిరాడంబరత ఇక్కడ మనకు స్పష్టంగా కనపడుతుంది. మనం కాంతితో ప్రపంచాన్ని చూస్తాము కాంతిని మాత్రము చూడలేము. కాంతి లేకుండా చూడలేము. అదేవిధంగా మనం ఆత్మకలిగి ఉన్నందున అన్ని తెలుసుకోగలం. కానీ ఆత్మను మాత్రము తెలుసుకోలేము. ఎందుకంటె తెలుసుకోవలసినది తెలుసుకుంటున్నది ఒకటే కనుక. మీకు ఇంకా స్పష్టంగా చెప్పటానికి ప్రయత్నిస్తాను. మనం కళ్ళతో చూస్తున్నాము కానీ మన కళ్ళను మన కళ్ళు చూడలేవు. కానీ కళ్ళు ఉన్నాయని మనకు తెలుసు. అదే ఆత్మకు కూడా అనువర్తిస్తుంది.

4. అన్యదేవ తద్విదితాదథో అవిదితాదథి !

ఇది శుశ్రుమ పూర్వేషాం యేనస్తద్ వ్యాచచక్షిరే !!

తత్ = అది; విదితాత్ = తెలిసిన దానికంటే; ఏవ = నిశ్చయంగా; అన్యత్ = భిన్నమైనది; అథో = ఆపైన; అవిదితాత్ = తెలియని దానికంటే; అధి = అతీతమైనది; యే = ఎవరైతే; స: = మాకు; వ్యాచచక్షిరే = వివరించారో; పూర్వేషాం = పూర్వీకులనుండి; ఇతి = ఇలా; శుశ్రుమ = మేం విన్నాం....

నిశ్చయంగా అది తెలిసిన దానికంటే భిన్నమైనది. ఆ తరువాత అది తెలియనిదానికంటే అతీతమైంది. దానిని మాకు వివరించిన పూర్వీకులనుండి మేం ఈ విధంగా విన్నాం.

5. యత్ వాచా సభ్యుదితం యేన వాగభ్యుద్యతే !