మానవీయ లక్షణం

 మనిషి శారీరకంగా ఆర్ధికంగా బలహీనమైనపుడు.. ఆ మనిషి ఎన్ని తప్పులు చేసినా అంతకుముందు మన మననును బాధ పెట్టినా అవన్నీ పరిగణనలోకి తీసుకోకుండా.. వారిని ఆదరించి నీకు మేమున్నాం అని భరోసా కల్గించడం మానవీయ లక్షణం. రోగాన్ని రోగ గ్రస్త శరీరాన్ని మనం నయంచేయలేకపోయినా అప్పటి వారి మానసిక స్థితి శరీర దౌర్భల్యానికి ఆదరణతో కూడిన సేవ సాంత్వన కల్గించే మాటలను తప్పకుండా అందించాలి. మనుషుల హృదయాలు రాతి హృదయాలు కరగనివయితే కాదు.. కదా!

మంచిమనుషులకు కోపం తాటాకు మంటలాంటిదంటారు.. కదా.. అలా వుండగల్గాలి. ఎవరూ తప్పులు చేయనివారు లోపాలు లేని వారు వుండరు. క్షమ మనిషిని మహోన్నత శిఖరాల మీద కూర్చుండబెడుతుంది అంటారు కదా.. నిజానికి చాలామంది డబ్బు లేక సరైన వైద్యం లేక పోరాడి అలసి అలసి నిస్సహాయస్థితిలో మరణిస్తారు. కొంతమంది అహంకారంతో అన్నీ వుండి కూడా ఆత్మీయులు లేక అలమటిస్తారు.

మనం భగవంతుని ముందు క్షమసత్వం చెప్పుకున్నట్టే మనవారి ముందు చెప్పుకోవాల్సిన పనిలేదు. ప్రేమ వాత్సల్యం ఎరిగినవారు వారే గ్రహిస్తారు. ఎన్ని కన్నీళ్ళు కుమ్మరించిన మాట చేసిన గాయం మానదు.. అయినా వారినీ క్షమించాలి.

ఉమర్ ఖయ్యామ్ రుబాయీ కి చలం తెలుగు అనువాదం చూడండి. 

“భరించే నీక్షమ నాకండగా వుండగా

నా పాపభారాన్ని చూసి నాకేం భయంలేదు.

నా చరిత్ర ఎంత నల్లనిదైనా

నీ కరుణ నన్ను కడిగి శుభ్రంచేస్తే

నీ సమక్షంలో నిలవడానికి నేను జంకను”.

ఇలా అని మనం భగవంతుని ముందే కాదు మన వారి వద్ద అన్నాము అనిపించుకోవడానికి అభిజాత్యం ప్రదర్శించవద్దు. గంగ లాగ పొంగి వచ్చి యమునలా సంగమించేదే ప్రేమ. ప్రేమించడానికి ఒక సాప్ట్ కార్నర్ వుంటుంది ప్రతి ఒక్కరిలో. దాన్ని వాడండి శత్రువుల హృదయాన్ని కుడా గెలుచుకొండి. ఎందుకంటే ఈ భూమి మీద ఇంకా ఎంతకాలం ఉంటామో మరలా మానవులు గా ఈ విచక్షణతో పుడతామో లేదో తెలియదు. కాబట్టి ఈ చిన్ని జన్మలో ఇన్ని కల్మషాలు మనకు ఎందుకు? ఆలోచించండి? *కుదిరితే ఒక పులకరింపు... లేకపోతే ఒక పలకరింపు* ....🙏