ॐ भज गोविन्दं
భజగోవిందం
(మోహముద్గరః)
BHAJA GOVNDAM
(श्रीमच्छंकरभगवतः कृतौ
శ్రీమచ్ఛంకరభగవత్పాద కృతం
BY SRI ADI SANKARA)
శ్లోకం :16/31
SLOKAM :16/31
శ్రీ హస్తామలకుడు
अग्रे वह्निः पृष्ठेभानुः,
रात्रौ चुबुकसमर्पितजानुः।
करतलभिक्षस्तरुतलवासः,
तदपि न मुञ्चत्याशापाशः॥१६॥
॥भज गोविन्दं॥
అగ్రే వహ్నిః పృష్ఠేభానుః
రాత్రౌ చుబుకసమర్పితజానుః |
కరతలభిక్షస్తరుతలవాసః
తదపి న ముంచత్యాశాపాసః ||16||
॥భజ గోవిందం॥
ఎదురుగా చలిమంట పెట్టుకొని,
వీపుపై సూర్యుని కిరణాలు పడేలా కూర్చొని,
రాత్రిళ్ళు మోకాళ్ళకి గడ్డాన్ని ఆనించుకుని కూర్చుంటాడు;
తిండి తినడానికి రెండు చేతులూ దొప్పలుగా చేసుకొని అందులో తింటాడు.
చెట్టు నీడన ఉంటాడు. ఐనా ఆశలు మాత్రం వదలడు.
అనువాదం
దినకరాగ్నుల నాశ్రయించి పగలు,
దేహము
ముడుచుకొనుచు నిశిన,
వడలిన దేహంపు చలి
గాచుకొనుచు, నిరాశ్రయుడై
తరుల నీడన
చేతులు పాత్రగ భిక్షగొనుచు
నాశ విడడు.
सूर्यास्त के बाद,
रात्रि में आग जला कर और
घुटनों में सर छिपाकर सर्दी बचाने वाला ,
हाथ में भिक्षा का अन्न खाने वाला,
पेड़ के नीचे रहने वाला भी अपनी इच्छाओं के बंधन को छोड़ नहीं पाता है॥१६॥
One who warms his body by fire after sunset,
curls his body to his knees to avoid cold;
eats the begged food and sleeps beneath the tree,
he is also bound by desires, even in these difficult situations.
https://youtu.be/ImWKhB_PMiw
కొనసాగింపు
=x=x=x=
— రామాయణం శర్మ
భద్రాచలం
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి