సుందరకాండము
ముప్పది ఏడవ సర్గము
శ్రీరామచంద్రుని శీఘ్రముగా తీసికొని రమ్మని
సీత హనుమంతుని కోరుట
తే.
అనిలనందను డైనట్టి హనుమ వలన
విభుడురాముని కుశలముల్ వినిన సీత
సంతసిల్లియు మిక్కిలి స్వాంతమందు
మారు తా బల్కె నీరీతి మధురముగను 866*
తే.
"రామచంద్రుండు నిరతమ్ము ప్రేమతోడ
మదిని నిను దల్చుచున్నాడు మఱపులేక"
యనెడి మధురపు వచనముల్ హనుమ ! యిప్పు
డయ్యె నమృతపు సదృశము లరయ వినగ. 867*
తే.
"విభుడు నిరతమ్ము తా కూడి విరహమందు
శోకమున నున్నవాడదె శూరుడయ్యు"
ననెడి మాటలు ములుకులై యంతరమున
బాధ కల్గించు చుండెను బహువిధముల. 868*
ఆ.
అంతులేని విరివి యైశ్వర్యమున గాని
మహితమైన దుఃఖమందు గాని
ధరను రజ్జుపగిది దైవమ్ము బంధించి
లాగుచుండు నరుని వేగముగను 869*
తే.
అరయ విధివల్ల నాపదలందు బడిన
నన్ను లక్ష్మణు మరియు నా నాథు గనుమ
ప్రాణి విధి దాటజాలడు బ్రతుకునందు
విధిని దప్పింప లేడుగా వేధ యైన 870*
తే.
భయద తోయధి నన్నావ బ్రద్ద లవగ
నీదుచున్ డస్సిపోయిన జోదు వంటి
రామచంద్రుండు శోక నీరధిని నుండి
పరమ శాంతిని యెపుడు తా బయట పడునొ ? 871*
ఆ.
రామచంద్రు డెపుడు రక్కసులను జంపి
యసురు లంకపతిని హత మొనర్చి
దనుజపట్టణమును ధరపాలు గావించి
చేరు నెపుడు నన్ను చీరు టకును? 872*
ఆ.
దానవుండు గడువు ద్వాదశమాసముల్
నిర్ణయించ పదియునెలలు గడచె
చివరి రెండునెలలె జీవించి నే యుందు
విన్నవించు హనుమ ! విభున కిపుడు. 873*
మం.ద్వి.
“సీత నర్పించుమా శ్రీరామునకును
వైరమ్ము వానితో వలదునీ కంచు”
శ్రీవిభీషణుడెంత చెప్పినన్ వినక
కడు మూఢతన్నుండె ఖలుడు రావణుడు
ఆయువు మూడిన యా దైత్యపతిని
కబళించ మృత్యువు కడునుత్సుకతను
నెదురు చూచుచు నుండె కదనరంగమున 874*
✍️గోపాలుని మధుసూదనరావు 🙏
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి