*కాళీకాదేవి విగ్రహం అలా ఎందుకు ఉంటుందో తెలిపే కథ*

*ఒకసారి శివపార్వతులు కైలాస పర్వతం మీద కూర్చొని ఉన్నారు. శివునితో ఆమె అన్నదట.... "చాలా ఆకలిగా ఉంది. తినడానికి ఏమైనా కావాలి." శివుడు జాప్యం చేసాడు. మళ్లీ మూడు నాలుగు సార్లు అడిగిందామె. కాని ఆయన మౌనంగానే ఉండిపోయాడు. ఆమెకి ఆకలి భరించలేనంతగా పెరిగిపోయింది. అమాంతంగా మహాదేవుడినే ఎత్తి పట్టుకుని మింగేసింది. ఆమె శరీరం నుండి ధూమరాశి చిమ్ముకుని బయటకి వచ్చింది. లోపల నుండి శివుడు ఇలా అన్నాడు. పార్వతీ! సుందరమైన నీ తెల్లని దేహాన్ని నన్ను మింగి నల్లని పొగలతో కప్పేసుకున్నావు ఇప్పటినుండి ఈ నీ అవతారం ధూమ్ర లేక ధూమావతి అని ప్రసిద్ది కెక్కుతుంది అని చెప్తాడు శంకరుడు.*

*వందలకొలది నక్కలు అరిచినట్లుగా అరిచే ఉగ్రచండికను తన దేహం నుండి పార్వతి ఉత్పత్తి చేసింది. ఆమెను శివదూతగా ఉపయోగించింది. ఈమెకి ఎవరూ పురుషుని స్వామ్యత్వం లేదని చెప్పడానికే శివుణ్ణి ఆమె మింగేసిన్దని ఉగ్గడించడంలోని భావం. ఆమె అంగ భూతాలైన నక్కలు, అసురుల పచ్చిమాంసంతో తృప్తి చెందాయి. ఇదే దేవికి ఆకలి వేసినది అనడంలోని రహస్యం. సప్తసతిలోని ఎనిమిదవ అధ్యాయంలో  ఈ వ్యాఖ్యానం దొరుకుతుంది.*

*ధూమావతి, బగళా, తారా, కాళీ దేవతలు ఘొర కర్మలకై ఉపయుక్తులౌతారని చెప్తారు. ఈమె ధ్యానమూర్తి. వివర్ణ, చంచలా, నల్లని దేహం కలిగి మురికి గుడ్డలు చుట్టుకుని ఉంటుంది. విరబోసుకున్న జుట్టు, కోపిష్టి, విధవ కాకధ్వజం కల రధంమీద కూర్చోడం, చేతిలో చేట, ఆకలిదప్పులతో వ్యాకుల పడుతూ ఉండటం ఇవి ఈమె లక్షణాలు.*

*నిర్మలమైన కళ్లు కలిగిన దేవిగా పిప్పలాద మహర్షి ఈమెని దర్శించిన ఉపాసకుడు. విపత్తి నాశనం, రోగనాశనం కలగడానికి, యుద్దంలో విజయం పొందడానికి, ఉచ్చాటన, మారణ క్రియలకూ, భూత ప్రేత ప్రయోగాలకు ఉపయోగించే దేవత. "మహాపది, మహాఘోరే, మహారోగే, మహారణే, శత్రూచ్ఛాటనే, మారాణాదౌ జాంతూనామ్మోహనే తధా".*

*ఈమె ఉపాసకుల మీద దుష్టాభిచార ప్రభావాలు ఉండవు.*

*ధూమావతి పేలకుండా ఉన్న చీకటి పేలిన తరువాత సూర్యబింబం. సుఖంలోని మాధుర్యంవైపు మన మనస్సులను ఈడ్చుకొనిపొయే విరూప మోహిని ధూమావతి. ఈమె నిత్యానంద ప్రదాయిని. సంసార జంబాలంలో చిక్కుకున్న వాళ్ళ పాలిట ధూమావతి అవిద్యయే కాదు, దుఖదాయిని కూడా. లలితా సహస్రనామాలలో విద్యాయై నమః ప్రక్కనే అవిద్యాయై నమః అని కూడా ఉంది.*

        

*ఆవరణ శక్తి, విక్షేప శక్తి అని మాయలో రెండు భేదాలు ఉన్నాయి. ఉన్నదాన్ని ఆవరించుకొని లేనట్లుగా చూపేది ఆవరణ శక్తి. లేనిదాన్ని ఉన్నట్లుగా ప్రదర్శించి భ్రమింపచేసేది విక్షేప శక్తి. ధూమావతి ఈ రెండు పనులనూ చేస్తుంది. మనజీవితాలలో కాంతిమయమైనది మధ్యదశ ఒక్కటే. పుట్టుకకు ముందు చావుకు పిదప అంతా అవ్యక్తమే. ఈ అవ్యక్త దశే ధూమావతి. దైహిక వ్యాపారాలలోని సౌఖ్యాన్ని మోహాన్ని ఆనందాన్ని అసత్యమనుకున్న మరుక్షణమే దేహాతీత భావాతీత శూన్యత్వం మనముందు ధూమావతిగా ప్రత్యక్షం అవుతుంది.*

*వృద్దకాళియే ధూమావతి, కాలానికి కాలాతీత తత్వానికి, ప్రాణానికి ప్రాణాతీత అనుభవానికి, వ్యక్తానికి ప్రతిబింబమైన అవ్యక్తానికి అగ్నిలక్షణ దౌహృదమైన ధూమావతి ప్రతీక. హృదయంలోని దహరాకాశం ధూమావతికి నివాస స్థానం. కాని ఎక్కడా స్థిరపడి ఉండకుండా అంతటా వ్యాపించి తిరగటమే ఆమె స్వభావం.*

*చేట, తట్ట మనం సుఖాలనుకునే భావాలను చెరిగి జల్లించి యధార్ధాన్ని నిరూపించే ప్రయత్నానికి ప్రతీకలు. వికార రూపానికి ఒక సుందర రూపం దాగి ఉన్నదని చేసే బోధ మాంత్రికురాలి ఆకారం కల ధూమావతి మంత్రోద్దిష్ట నిరూపణం. ఈమె శివుడు లేని నిఖార్సైన శక్తితత్వం. పిప్పలాదుడు అధర్వవేదాన్ని ప్రశ్నోపనిషత్తును దర్శించి సృష్టించిన మహర్షి. ఆయన ఈ మహావిద్యకు ద్రష్ట. ఈ వ్యాసం అకాడమిక్ ఆసక్తితో మాత్రమే ప్రచురించడమైనది.*