39. " మహాదర్శనము "--ముప్పై తొమ్మిదవ భాగము-- సర్వజ్ఞుడు 2
39. సర్వజ్ఞుడు 2
ఆచార్యాణితో నడచిన సంభాషణ వలన యాజ్ఞవల్క్యునికి జ్ఞానోదయమైనది . తనలో తాను మాట్లాడుకుంటున్నట్లు అన్నాడు ." అలాగయితే , ఈ చిన్నదీ , పెద్దదీ అనుకుంటూన్న భేదమంతా పరిమాణములోనే కానీ , జాతిలో కాదు ! "
దానిని ఒప్పుకున్నట్లు అన్నాడు , " అలాగయితే ప్రకృతి చేతికి దొరకువరకూ ఈ చిన్నతనము . దీని గుర్తుగా శోక మోహములు . ప్రకృతినుండీ ముక్తుడైతే ఇవి లేవు . అప్పటి స్థితి ఏమిటి తల్లీ ? "
" ప్రకృతి బయట ఉన్నవాడిని శృతీ భగవతి కూడా వర్ణించలేక , ’ మహాన్ ’ అనీ , ’ బ్రహ్మ ’ అనీ ఊరకుండి పోయింది . ఇంకొక చోట బ్రహ్మను గురించి , ’ సత్యం జ్ఞానమనంతం బ్రహ్మ ’ అన్నది . ఈ వాక్యములో నున్న జ్ఞానము బయటి వస్తువుల విషయమును సంగ్రహించుకొను భాండారము కాదు , యాజ్ఞవల్క్యా , అనుకూల కాలములో మఠములో కనిపించు చిగురు వలెనే ఇదీ ! . అదీకాక , సంగ్రహ భాండారమైన జ్ఞానము , మనోవృత్తి . దానిని వదిలితే , అనగా మనసు నుండీ బయటికి పోతే బుద్ధివృత్తి . అక్కడినుండీ కూడా బయటికి పోతే అక్కడ జ్ఞానమే తానై యున్న బ్రహ్మ . అక్కడికి పోవచ్చును . అయితే , చక్కెరను నోట్లో వేసుకుంటే ఎలాగుంది అంటే ’ తియ్యగా ఉంది ’ అనవచ్చు , తీపిని వర్ణించుటకగునా ? అటులనే , దానిని చెప్పుటెలాగో తోచక , ’ అది జ్ఞానము ’ అంటాము , తెలిసిందా ? "
" తెలిసింది "
" ఇప్పుడు నీ ప్రశ్నను తీసుకుందాము . జ్ఞాన రూపియైన బ్రహ్మ పంచభూతములలోనూ , గుణత్రయములోనూ అనగా , ప్రకృతిలో చేరినందువలన , ఇలాగ చిన్నవాడై యున్నాడు . ఇలాగ ప్రకృతికి చిక్కి , చిన్నవాడయిననూ , తన గుణములను పోగొట్టుకోలేదు కదా ? కాబట్టి అతని సర్వజ్ఞత్వము ఎక్కడికి పోయింది ? "
" తల్లీ , ఇది నిజంగా ప్రౌఢ వాదము . మాట యొక్క బలము చేత నా నోటిని మూయించినారు , కదా ? . "
" కాదు యాజ్ఞవల్క్యా , నీ నోరు మూయించే అవసరము నాకు లేదు . నువ్వు నా కడుపున పుట్టిన కొడుకు లాంటి వాడవు . నిజంగా నీకు చెప్పవలెనంటే , ఇంత సేపూ మాట్లాడినది నేను కాదు . నీ ఉపాస్య దేవత యైన అగ్ని దేవుడు . ఔనో కాదో చూడు . "
యాజ్ఞవల్క్యుడు కన్నులు మూసి అనుసంధానము చేసినాడు . ఇంతవరకూ తన దేహములో , తాను కోరిన చోట దర్శనమిస్తున్న అగ్నిదేవుడు ఇప్పుడు ఆచార్యాణిలో కూర్చొని పలుకుతున్నాడు . దేవుడికి నమస్కారాదులు చెల్లించి , " ఇదేమి విచిత్రము ? ఇందుకేనేమి , ఈ రోజు నాతో జపము చేయించ నియ్యకుండా ఇక్కడికి పిలుచుకు వచ్చినది ? " అని అడిగినాడు .
అగ్ని దేవుడు ప్రసన్నుడై , " ఔను , ఇక నీకు దేహ తత్త్వ , మనస్తత్త్వములను బోధించవలెను . ఇప్పుడు చెప్పినది జీవ తత్త్వము మాత్రమే . ఈ దినము నీకు సర్వజ్ఞ బీజపు యోచన వచ్చినపుడు , నువ్వు అడిగి ఉంటే అప్పుడే అక్కడే చెప్పేవాడిని . నువ్వు అడుగలేదు . అందుకని ఇక్కడికి పిలుచుకొచ్చి , ఈ ముఖముగా చెప్పినాను . ఇదంతా మా దేవతల ఆట. ఇప్పటికి ఇంత తెలుసుకో, చాలు " అన్నాడు .
అగ్ని దేవుని మాట ముగిసిన తర్వాత ఆలాపిని అడిగినది . " నమ్మకము కుదిరిందా? యాజ్ఞవల్క్యా ? "
" సరే , మరి దేహతత్త్వ , మనస్తత్త్వముల గురించి ఎప్పుడు చెప్పెదరు ? "
" అది ఇంతవరకూ మాట్లాడినవారి ఇష్టము . నేను ఒకటి మాత్రము చెపుతాను , వినియుండు . వారు తిరిగి వచ్చిన తర్వాత , వారి దగ్గర , ఛాందోగ్యములోని , ఇంద్ర విరోచనోపాఖ్యానమును , తైత్తిరీయపు పంచాత్మ సంక్రమణ విద్యనూ అడుగు . "
యాజ్ఞవల్క్యుడు సరేనన్నాడు . నమస్కార పూర్వకముగా వీడ్కొని , తన గుడిసెకు వెళ్ళినాడు . దారిలో తనకు కలిగిన అనుభవమును గురించే ఆలోచనలు .
Janardhana Sharma
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి