భారవి కవి - కధ

*నాన్నను అపార్ధం చేసుకోకండి అని చెప్పే చిన్న‌ యదార్ధ కధ ఇది.*

*అప్పట్లో భారవి అనే కవి ఉండేవాడు. ఇతగాడు చిన్నతనం లోనే మంచి కవి. Best stories and lyrics రాస్తుండేవాడు. ఊర్లో వాళ్ళంతా చాలా మెచ్చుకునేవారు. భారవి తండ్రితో నీకొడుకు చాలా బాగా వ్రాస్తాడయ్యా అనేవారు.*
*ఆయన మాత్రం వాడింకా చిన్నవాడు యింకా నేర్చు కోవలిసింది చాలా వుంది. ఏదో వ్రాస్తాడులే అని తేలికగా మాట్లాడేవాడు.*
*అయితే ఇక్కడ భారవికి తండ్రి తనను మెచ్చుకోవడం లేదని చాలా అసంతృప్తిగా ఉండేది.*
*ఓ రోజు తల్లి దగ్గరకు వెళ్లి నాన్నగారు నన్ను తీసిపారేసినట్టు మాట్లాడుతారు. ఊర్లో వారంతా నన్ను మెచ్చుకుంటూ ఉంటే అతనేమో ఏమున్నదిలే అన్నట్టు మాట్లాడుతారు.*

*ఎన్నాళ్ళయినా తండ్రి ధోరణి మారకపోయే సరికి భారవికి అసహనం ఏ స్థాయికి చేరిందంటే తండ్రిని చంపేద్దామని  నిశ్చయానికి వచ్చాడిక. ఒకరోజు రాత్రి భారవి నాన్న వంటింట్లో భోజనం చేస్తున్నాడు తల్లి వడ్డిస్తూ వుంది.*
*అప్పటికే అసహనంతో రగిలిపోతున్న భారవి వంటింటి అటక మీదకు ఎక్కి బండరాయితో మోదెయ్యాలని సిద్ధంగా వుంటాడు.*
*ఇక్కడే భారవి తల్లి*
*... భర్తతో ‘మీరెందుకు వాడిని అస్తమాను చిన్నబుచ్చినట్లు మాట్లాడుతారు? వాడు చాలా బాధ పడుతున్నాడు. ఊరు ఊరంతా వాడిని మెచ్చుకుంటూ ఉంటే మీరు మాత్రం వాడికేమీ తెలీదని అంటుంటారని బాధపడుతూ చాలా సందర్భాలలో నాకు చెప్పాడండి’ అంటుంది.*

*అప్పుడు తండ్రి నవ్వి.... పిచ్చిదానా! నాకు మాత్రం వాడిని చూసి గర్వంగా లేదనుకున్నావా? ఊరంతా వస్తున్న పొగడ్తలు ఇంకా యెంతో పైకి రావలిసినవాడికి గర్వం పెరిగేట్టు చేసి తనంతవాడు లేడని విర్రవీగేలా చేస్తాయి. దానితో వాడి అభివృద్ధి ఆగిపోదా? అంటాడు.*
*అది విని భారవికి బుర్ర తిరిగి మూసుకుపోయిన కళ్ళు తెరుచుకున్నాయి.*
*పశ్చాత్తాపంతో రగిలి పోతాడు. వెంటనే బండ అక్కడ పారవేసి కిందకు దిగి తండ్రి పాదాలమీద పడి భోరున ఏడ్చాడు.*
*తాను తండ్రిని చంపాలనుకున్న విషయం చెప్పి నాకేదయినా శిక్ష వేయమని బ్రతిమాలుకున్నాడు. పశ్చాత్తాపంతో నీపాపం పోయింది! శిక్ష ఎందుకు? అని తండ్రి చెప్తున్నా వినకుండా తనకు శిక్ష వేయమని పట్టు బట్టాడు.*
*అప్పుడు మీ అత్తవారింట్లో ఒక సంవత్సరం ఎవరికీ, చివరికి నీ భార్యకు కూడా ఎందుకు, ఏమిటి, ఏ కారణాలు చెప్పకుండా అక్కడ‌వుండి రా! అన్నాడు.
ఇంత చిన్న శిక్షనా? అన్నాడు భారవి.*
*తండ్రి నవ్వి అది చాల్లే వెళ్ళుఅన్నాడు.*

*భారవి భార్య కూడా పుట్టింటిలోనే ఉందప్పుడు. సరేనని భారవి అత్తగారి వూరికి వెళ్ళాడు.‌ వాళ్ళు అల్లుడుగారు వచ్చారని చాలా మర్యాద చేశారు.
రోజుకో పిండివంట చేసి ఆదరించారు.*
*రోజులు గడిచాయ్. ఇక అసలు కధ మొదలయ్యింది. నెల రోజులు గడుస్తున్నా అల్లుడు వెళ్ళటం లేదేమని వాళ్ళు లోపల లోపల విసుక్కున్నారు.*
*చిన్న చిన్న పనులు చెయ్యమని చెప్పడం ప్రారంభించారు.*
*మర్యాదలు తగ్గాయి.*
*బావ మరుదులు పొలం పనులు కూడా పురమాయించారు.*
*అందరూ విసుక్కుంటూ మాట్లాడేవారు.*
*దేనికీ బదులు చెప్పకుండా విసుక్కోకుండా అన్ని పనులు చేసేవాడు.*
*అతని భార్యను కూడా పొలం పనులకు పంపేవారు. భారవి భార్యకు చాలా బాధగా వుండేది. భర్తకు ఆవిడ మీరు మీ ఊరు వెళ్లిపోండని యెంతో చెప్పి చూసింది.
భారవి సమాధానం చెప్పకుండా మౌనం వహించే వాడు.*

*ఇలా సంవత్సరం గడిచింది. అప్పుడు భారవి యింక నేను మావూరికి పోయివస్తానని బయల్దేరాడు.*
*ఇంత హఠాత్తుగా ఎందుకు వెళ్లాలని అంటున్నాడో వాళ్లకు అర్థం కాలేదు.*
*భార్యకు, అత్తామామలకూ విషయం వివరించి నాశిక్ష పూర్తి అయింది అందుకని వెళుతున్నాను అని చెప్పాడు.*
*ఇది విని వాళ్ళు తమ ప్రవర్తనకు సిగ్గుపడటం వాళ్ళ వంతయింది.*
*భారవి తనతండ్రి వేసిన శిక్ష తనలో ఎంతో ఓర్పును, నేర్పును, సహనాన్ని, అవగాహనను పెంచాయని గ్రహించాడు.*
*తండ్రిని ఎప్పుడూ తక్కువ అంచనా వేయకండి!*
*మీ అభివృద్ధిని కోరుకునే వారిలో ఆయనే ప్రథముడు.*
*చిన్నప్పుడు తండ్రి దండించాడని కోపం పెంచుకోకండి!*
*అదంతా మీరు బాగుపడాలనీ, వృద్ధి లోకి రావాలనీ చేసి ఉంటారని గుర్తు పెట్టుకోండి!*
*******************