రామాయణమ్ 133

 రామాయణమ్ 133

.......

ఇప్పుడేకదా నీవెంట మహావీరులైన రాక్షసులను పంపాను ఇంతలోనే ఏమయ్యిందే నీకు మళ్ళా ఏడుస్తున్నావు అని కోపంతో అన్నాడు ఖరుడు .లేలే నీకేమీ భయములేదు నేనున్నాను నీకు అధైర్యము వద్దు ఏమిజరిగిందో చెప్పు అన్నాడు.

.

అవును ఇంతక్రితమే నీవు నాతొ పద్నాలుగు మంది మహాశూరులను పంపావు కానీ వారందరినీ క్షణకాలంలో చంపివేశాడా మానవుడు. ఆతని యుద్ధరీతి చూస్తే నాకేదో భయంగా ఉన్నది .ఏమో ఎటునుండి ఏ ప్రమాదము రానున్నదో అని భీతికలుగుతున్నది.

.

నేను విషాదమనే మొసలి 

భయము అనే తరంగాలు కలిగిన 

దుఃఖము అనే సముద్రములో మునిగి ఉన్నాను

నన్నెందుకు రక్షింపవు నీవు?

నీకు రాక్షసులయందు జాలి ఉన్నట్లయితే

 ఆ రాక్షస కంటకుడిని ఎదిరించు.

.

నీకు శక్తీ ,తేజస్సు ఉంటే ఆ రాముడిని చంపేసి నా కోపము చల్లార్చు.లేనిపక్షములో నేనిప్పుడే నీ ముందే ప్రాణాలు విడుస్తాను.

.

నీకు ఆపని చేతకాకపోతే ఇక్కడనుండి పారిపో అని రెచ్చగొడుతూ పొట్ట బాదుకుంటూ బావురుమని ఏడ్చింది.

.

అప్పుడు ఖరుడు రోషముతో ,శూర్పణఖా ఇదిగో ఇప్పుడే చెపుతున్నాను ఈ గండ్ర గొడ్డలితోనే వాడి తల నరుకుతాను.

 అప్పుడు వాడి కంఠం నుండి పొంగుతూ బయటకు వచ్చే వెచ్చని నెత్తురు ఆనందముగా త్రాగుదువుగాని.

.

తన సేనాని అయిన దూషణుని వైపు తిరిగి నీవు వెంటనే పద్నాలుగువేలమంది మహావీరులు,శత్రు భయంకరులు అయిన సైనికులను సిద్ధం చేయి అని ఆజ్ఞాపించాడు.

.

వీరులైన రాక్షసులు వెంటరాగా రాముడి మీదికి యుద్ధానికి బయలుదేరాడు ఖరుడు.

.

వాడు బయలుదేరగానే ఆ సైన్యము మీద అమంగళకరమైన రక్తము వర్షించింది. 

ఒక పెద్ద రాబందు వచ్చి వాడి ధ్వజాన్ని ఆక్రమించి రధము మీద కూర్చున్నది..

ఖరుడి ఎడమ భుజము అదిరింది.అయినా ఇవి ఏవీ లెక్క చేయక రణ ఉత్సాహము ఉప్పొంగుతుండగా ముందుకు కదిలాడు వాడు 

.

రామాయణమ్ 134

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

రాముడు కూడా ఖరుడు చూసిన ఉత్పాతాలే చూశాడు.ఈ ఉత్పాతాలు సకల భూత వినాశనాన్ని సూచిస్తున్నాయి చూశావాలక్ష్మణా అని అన్నాడు.

.

 పక్షులకూతలు ఒక్కసారి విన్నావా ! మనకు ఎదో అపాయము దగ్గరలోనే రాబోతున్నదనిపిస్తున్నది.ఎదో గొప్ప యుద్ధమే జరుగబోతున్నట్లు అదిరే నా భుజము చెపుతున్నది. 

.

అయినా శకునాలు అన్నీ మనకు జయాన్నీ ఎదుటివాడికి అపజయాన్నీ చెపుతున్నాయి.

.

అదుగో! దూరంగా ఎదో ధ్వని వినపడుతున్నది .

అది రాక్షసులు దండుగా బయలుదేరి వస్తున్నట్లుగా అనిపిస్తున్నది.అది వారుచేసే కోలాహలమే ! భేరీల భయంకరమైన శబ్దము వినపడుతున్నది.నీవు వెంటనే నీ వదినగారిని సమీపములోని కొండగుహలోనికి తీసుకెళ్ళి రక్షణగా ఉండు. నేను రాక్షసుల సంగతి చూస్తాను, అని అన్నాడు రాముడు.

.

లక్ష్మణుడు సీతను భద్రముగా తీసుకొని వెళ్ళిన తరువాత రాముడు కవచము తొడుక్కొన్నాడు.

.

తన ధనుస్సు చేతిలోనికి తీసుకొన్నాడు .ధనుష్టంకారం చేశాడు .ఆ శబ్దము వేయిపిడుగులు ఒక శ్రేణిలో అనగా ఒక వరుసలో పడినప్పుడు ఏ విధమైన ధ్వని వస్తుందో ఆ విధమైన ధ్వనిని తలపించింది. ఆ ధ్వని తరంగాలు గాలిలో వ్యాపించి అవి విన్న వారి హృదయాలలో గొప్పభయాన్ని పుట్టించాయి.

.

సకల ఋషిగణాలు ,దేవతలు,సిద్ధులు,గంధర్వులు అందరూ అక్కడ వచ్చి చేరారు , జరుగబోయే ఘోర యుద్ధాన్ని వీక్షించడానికి.

.

దుర్నిరీక్ష్యమైన తేజస్సుతో ధనుస్సు ఎత్తిపట్టి నిలిచిన రాముడు చూడటానికి భయము కొల్పుతున్నాడు

.ఆయన ఆకృతిలో ఒక ఉగ్రత్వము ,ఒక తేజస్సు కలగలసి ప్రళయకాల రుద్రుడి లాగా కనపడుతున్నాడు

.

రూపమప్రతిమం తస్య రామస్యాక్లిష్ట కర్మణః

బభూవ రూపం క్రుద్ధస్య రుద్రస్యేవ మహాత్మనః 

.

క్రుద్ధుడైన రుద్రుడిలాగా ఉన్నాడట ,ఏ పనినైనా అత్యంత సులువుగా చేయగల రాముడు.

.

ఇంతలో నలుమూలలనుడి కలకలం చెలరేగింది నాలుగువైపులనుండీ ముంచెత్తే వరదలాగా సైనికులు నలువైపులనుండీ కమ్ముకుంటూ మండలాకారంగా దూరమునుండే చుట్టుముట్టుకుంటూ వస్తున్నారు..

.

వారిని చూడగానే ఆయన చేతిలోని ధనుస్సు రుద్రుడి చేతిలోని పినాకములాగా భాసిల్లింది. 

ఒక అడుగు ముందుకు వేసి ధనుస్సును గట్టిగా పట్టుకున్నాడు అప్పుడాయన

రుద్రుడైనాడు

వీరభద్రుడైనాడు

ప్రళయకాల ప్రభంజనమైనాడు.