వృద్ధాప్యం

 -- శ్రీ గొల్లపూడి మారుతీరావు.

*వృద్ధాప్యం ఒక మజిలీ!*

*ప్రతీ వ్యక్తీ కోరుకున్నా, కోరుకోక పోయినా తప్పని సరిగా చేరుకునే మజిలీ.*

*వయస్సులోని కోరికలన్నింటికీ సెలవిచ్చి, అలసి పోయిన అనుభవాలనీ, .ఆరిపోయిన అనుభూతులనూ నెమరు వేసుకునే చలివేంద్రం.*

*వృద్ధాప్యం ఒక అవకాశం!* 

*వెనక్కి తిరిగి చూసుకుని,  చేసిన తప్పిదాలకు నవ్వుకుని, దాటిన అడ్డంకులను పరామర్శించి,  ఇక దాటనక్కరలేని స్థితికి వచ్చినందుకు ప్రశాంతంగా నిట్టూర్చే ఆటవిడుపు.*

*ముసిలితనం కొడుకుకంటె ఒక అడుగు వెనక నడిపిస్తుంది.*

*మనవరాలి భుజాన్ని ఆసరా చేసుకుంటుంది.*

*జీవితమంతా కొరుకుడు పడని నిజాలతో ఆనందంగా రాజీపడేటట్టు చేస్తుంది.*

*పిల్లలు “నీకేం తెలీదు నాన్నా!” అంటే కోపం రాదు.*

*ఒక జీవిత కాలాన్ని 'తెలీని తనానికి తాకట్టు' పెట్టిన కొడుకుని చూసి నవ్వు కుంటుంది.*

*తనకి తెలీదని పక్కకి తప్పించే తరాన్ని చూసి గర్వ పడుతుంది.*

*అవలీలగా అర్థం చేసుకుంటుంది. “వాడికి తోచినట్టే చెయ్యనివ్వండి” అనే భార్య హితవుకి గంభీరంగా తలవొంచుతుంది.*

*ఏ విమర్శా అవమానం అనిపించదు. ఏ నిందకీ కోపం రాదు.*

*వృద్ధాప్యాన్ని అందరూ గౌరవిస్తారు.*

*నీ జీవితకాలంలోని సాధనల్ని పక్కనపెట్టి, కేవలం వయస్సు కారణంగానే పెద్దరికాన్ని అంగీకరిస్తారు.*

*వృద్ధాప్యం- అదొక అంతస్థు!* 

*అతని హితవుని నలుగురూ వింటారు, నీ ఆలోచనని గౌరవిస్తారు.*

*దాన్ని పాటించరని అర్థమవుతున్నా కోపం రాదు.*

*వయస్సు అర్థం చేసుకునే సంయమనాన్ని నేర్పుతుంది.*

*”మా రోజుల్లో...” అని చెప్పుకోవడంలో చిన్న 'సాకు'ని వృద్ధాప్యం మప్పుతుంది.*

*”ఈ కాలం కుర్రాళ్లు...” అన్న వెక్కిరింతకి అర్హతని సంపాదించి పెడుతుంది.*

*తన గురించి తన పెద్దలూ అలనాడు.. అలాగే అనుకొని ఉంటారని అప్పుడు జ్ఞాపకం వస్తుంది.*

*వేసిన ప్రతీ అడుగూ తెలిసి వేసే నమ్మకాన్నిస్తుంది.*

*చేసే ప్రతీ పనీ యిబ్బంది లేని, శ్రమ అనిపించని మార్గం వేపే ప్రయాణం చేయిస్తుంది.*

*తన 'రేపు' క్రమక్రమంగా కురుచనయి పోతోందని అర్థమవుతూంటుంది.*

*దక్కిన చిన్న తప్పుల్ని వృద్ధాప్యం భద్రంగా అలంకరించుకుంటుంది.*

*”మనకి చేతకాదు” అని చెప్పడం పెద్ద అర్హతగా కనిపిస్తుంది.*

*అసాధ్యానికి 'అనవసరం' అంటూ గడుసుదనం చిన్న ముసుగువేస్తుంది.* 

*దానికి ఊతం - వృద్ధాప్యం!*

*జీవితంలో చాలా ప్రశ్నలకు సమాధానాలు అర్థమవుతూంటాయి.*

*ఇప్పుడా సమాధానాలకూ వేళ మించిపోయిందని అర్థమవుతుంది.*

*ఈ సమాజంలో అవినీతి అనే కుళ్లు ఎప్పుడు తొలగుతుంది?*

*ప్రతీక్షణం దోపిడీకి గురవుతున్న ఈ పర్యావరణం ఒక్కసారి ఎదురు తిరిగితే ఏమవుతుంది?*

*ఏమయినా తనకేం బాధలేదు.             ఆ సమయంలో తను ఉండడు.*

*ఈ జీవితంనుంచి శలవు తీసుకోవడమే తనకి ఉపశమనం.*

*దేవుడు ఎక్కడ ఉంటాడు?*

*ఎలా వుంటాడు?*

*మృత్యువు తరువాత ఏమవుతుంది?*

*సమాధానాలు అర్థమయే క్షణాలు దగ్గరవుతున్నాయి.*

*చుట్టూవున్న జీవితాన్ని క్రమంగా ఖాళీ చేసుకుంటుంది వృద్ధాప్యం.*

*చిన్నకేక తుళ్లిపడేటట్టు చేస్తుంది. చిన్న నిశ్శబ్దం ప్రశాంతంగా ఉంటుంది.*

*ఎప్పటిలాగే తెల్లారి,*

*వృద్ధులతో కలిసి నడిచి,*

*రెండుముద్దల అన్నం తిని,*

*అరగంట సేదతీరి,*

*వేడి టీ తాగి,*

*సాయంకాలం పార్కు బెంచీ దగ్గర 'ఈ దేశం తగలడి పోతోంద'ని తిట్టుకుని, శాంతపడి,*

*కీళ్ల నొప్పులకు మాత్రలు మింగి, రాని నిద్రనీ,*

*నిన్నటి జ్ఞాపకాలనీ నెమరు వేసుకోవడం - వృద్ధాప్యం వ్యసనం*

*ఇప్పుడు విచారం దగ్గరకు రాదు.*

*వెళ్లిపోయిన హితులూ, సన్నిహితులూ దిగులుగా జ్ఞాపకం వస్తారు.*

*ముగింపు భయపెట్టదు.*

*ఎందుకంటే భయపడినా రాకతప్పదు కనుక.*

*అన్నిటినుంచీ, అందరినుంచీ తనని కుదించుకుని - మెల్లగా అంతర్ముఖుడు కావడం వృద్ధాప్యం.*

*ఇప్పుడు అన్ని దురదృష్టాలకూ కారణాలు అర్దమౌతాయి.*

*చేసిన తప్పిదాలు,*

*మాటతప్పిన కప్పదాట్లూ,*

*మనసు నొప్పించిన చిన్న చిన్న జ్ఞాపకాల ముళ్లూ - అవన్నీ ఓ జీవితకాలం ఆలస్యంగా కళ్లముందు కదుల్తాయి.*

*ఈ అనుభవాల్ని హెచ్చరికలు చెయ్యబోతే పిల్లలు వినరు.*

*వినినట్టు నటిస్తారు. నటిస్తున్నారని తనకీ తెలుసు. విన్న తృప్తిని తానూ నటిస్తాడు.*

*వారికీ వృద్ధాప్యం ఒకనాడు పాఠాలు చెప్తుందని తెలుసు.*

*కాని వృద్ధాప్యం  ఒక వరమని ఇప్పుడు చెప్పి ఒప్పించలేడు.*

*వారు ఒప్పుకునే వేళకి తను ఉండడు.* 

*జీవితం ఎంత విచిత్రం! నవ్వుకుంటాడు.*

*ఆ నవ్వు ఖరీదు ఒక జీవితం.*

*'చమకం'*

*ఏ ఋషి,*

*ఏ మహానుభావుడు ఎప్పుడు సృష్టించారో,*

*ఎంత ముందుచూపు,*

*ఎంత వినయసంపద,*

*జీవుని నిస్సహాయత,*

*నిర్వేదం - అందులో ఎంత నిక్షిప్తమయి వుందో,*

*ఆనాటి కోరిక సంపూర్ణమయిన స్వరూపంతో కళ్లముందు దర్శనమిచ్చేనాటికి -  తాను జీవితమంతా కోరుకున్న 'వృద్ధాప్యం' తనని ఆవరించుకుని ఉంటుంది.*

*ఈ దేశపు వేదసంపద, సాంస్కృతిక వైభవం,*

*జాతి దర్శనం అపూర్వం, అనన్యసామాన్యం.*

*చమకంలో…*

*'వృద్ధం చమే'*

*అనే ఒక్క కోరికా*

*ఈ జాతినీ,*

*మతాన్నీ,*

*ఆలోచనా స్రోతస్సునీ అత్యద్భుతంగా ఆవిష్కరించే అభిజ్ఞ.. వరం.*

*భగవంతుడిని కోరడంలోనే భగవంతుడు ప్రసాదించిన తన ఆలోచనా పరిణతిని అలంకరించే భగవద్దత్తమైన ఆశీర్వాదం.*

*అదీ వృద్ధాప్యం.!*🧘