తుమ్మెద పెద్ద పెద్ద వృక్షాలకు రంధ్రాలు చేసి అందులో జీవనం కొనసాగిస్తుంది. చెక్కలకు, మొద్దులకు కూడా రంధ్రం చేసి తన పిల్లల్ని పెంచుతుంది. కానీ మకరందం కోసం తామర మీద వాలినప్పుడు ఆ తామర రెక్కలు ముడుచుకుంటాయి. అయ్యో నన్ను ఏదో బంధించేసింది అని చెప్పేసి ఆ తామర రెక్కల్లోనే ఇరుక్కుని చనిపోతుంది.
అయితే మహా మహా వృక్షాలకు రంధ్రం చేయగలిగిన దాని సామర్థ్యం ఆ తామర రేెకులను తొలచలేదా మరి. ఆ తామర రేకులకు రంధ్రాలు చెయ్యలేదా. గట్టిగా రెక్కలు ఆడించినా రాలిపోతాయి. కానీ
అది దాని సామర్థ్యం మర్చిపోవడం, మకరందం గ్రోలే మత్తులోనో లేక నన్నేదో బంధించింది అన్న భావన దాని శక్తిని బలహీన పర్చిందనో.
ఆ భావనను నమ్మడమే దాని బలహీనత. నేను రంధ్రం చేయలేనిదేదో నన్ను బంధించింది అని నమ్మింది. అంతే అది మరణాన్ని కొని తెచ్చుకుంది.
మన జీవితంలో సమస్యలూ అంతే, సమస్య బలమైంది కాదు. మన శక్తిని మనం మర్చిపోవడమే దాని బలం. మన శక్తికంటే దాన్ని బలంగా చూడడమే, గుర్తించడమే, నమ్మడమే దాని బలం.
"మాయ" అనేది నీ ఆత్మశక్తి కంటే బలమైంది కాదు. దాని బలం తామర రేకు అంత. నీ ఆత్మబలం వృక్షాలకు రంధ్రాలు చేయగలిగేదంత. తెలుసుకో అదే జీవిత సత్యం.
- వల్లూరి సూర్యప్రకాష్
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి