*ఉత్కృష్టమైన మార్గం*
"ఈ ప్రపంచంలో జీవించటానికి ఉత్కృష్టమైన మార్గమేది?" అని ఒక శిష్యుడు గురువుగారిని అడిగితే దానికి ఆయన ఇలా జవాబు చెప్పారు "నీ విధ్యుక్త ధర్మాలన్నింటినీ నిర్వర్తించు, నీ మనసును మాత్రం ఆ భగవంతునిపైనే నిలకడగా ఉంచి సాధన చెయ్యి. నీ భార్యాబిడ్డలతో జీవనం సాగించు. వాళ్ళు నీకెంతో ప్రియాతి ప్రియమైన వాళ్ళుగానే వ్యవహరించు. నీ అంతరంగంలో మాత్రం వాళ్ళు నీకేమీ కానట్టు భావించు.
ఒక ధనికుడి ఇంట్లో పని మనిషి అన్ని పనుల్నీ అంకిత భావంతో చేస్తుంది, ఆమె దృష్టి మాత్రం తన ఇంటిపైనే ఉంటుంది. తన యజమాని పిల్లలకు అన్ని సేవలూ చేస్తుంది. తన కన్న బిడ్డలన్నంత మమకారంతో వారిని సాకుతుంది. "నా బాబువి కదూ, నా తల్లివి కదూ" అని వాళ్ళను ప్రేమగా పిలుస్తూ తన చేత్తో అన్నం తినిపిస్తుంది. కాని ఆమెకు తెలుసు ఆ పిల్లలెవరూ తన వాళ్ళు కాదని.
తాబేలు నీళ్ళల్లో ఈదుకుంటూ పోతున్నా దాని మనస్సంతా గట్టు మీదే, తాను భద్రంగా అక్కడ దాచుకున్న గుడ్ల మీదే ఉంటుంది. అలాగే నీ ప్రాపంచిక కర్మలన్నీ నిర్విఘ్నంగా సాగనియ్యి. నీ మనసును మాత్రం ఆ భగవంతుడి పైనే లగ్నం చెయ్యి.
బాల్యంలోనే దైవారాధన అనే సదాచారం నీకు అలవడకపోతే సంపదలు, సౌకర్యాలు, సుఖాలు పోగేసుకునే వ్యామోహంలో పడి ఆ భగవంతుణ్ణి పూర్తిగా మరచిపోయే ప్రమాదం ఉంది. సర్వ సమర్థుడినన్న అహంకారం, ఆశించినవి అందటం లేదన్న దుఃఖం, అంతుపట్టని అసంతృప్తి నిన్ను పూర్తిగా ఆక్రమించుకుని అశాంతి పాలు చేసే విపత్తు పొంచి ఉంటుంది.
ప్రపంచం నీళ్ళ లాంటిది. మనస్సు పాల లాంటిది. పాలను నీళ్ళలో పోస్తే అదంతా కలిసి ఏకమవుతుంది. వెన్నని నీళ్ళల్లో వేస్తే అది తేలుతుంది. అలాగే, ఆధ్యాత్మిక శిక్షణకు ఏకాంత సాధన కావాలి. జ్ఞానమనే వెన్నను చిలికి తెచ్చుకోవాలి. ఒకసారి అది లభించాక ప్రపంచమనే నీటిలో ఉంచినా అది కలవదు.
*శుభంభూయాత్*
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి