భగవంతుడు

 భగవంతుడు కావాలి అనుకున్న వాడు లోకం వైపు చూడదు, లోకంలో తప్పొప్పులు ఎంచడంలో సతమతం అయ్యేవాడు, భగవంతుడి చేరుకోవడంలో ఆసక్తి చూపించలేదు,శ్రీమద్ వేదాంత దేశికుల వంటి మహానుభావులను ఆదర్శంగా తీసుకుంటే భగవంతుని సాన్నిధ్యం మనకు చేరువలోనే ఉంటుంది.

కవితార్కిక కేసరి వేదాంత దేశికుల వారి అంతటి పండితులు ఆనాడు లేరు. వారు హయగ్రీవుని ఆరాధనలో తరించి హయగ్రీవుని అపార కరుణకు పాత్రుడు అయ్యారు. అప్పటిలో పండితులు ఏ రాజాస్థానముకో వెళ్లి వారిఅనుగ్రహం సంపాదించేవారు. వేదాంత దేశికులు వారు శ్రీవారి ఘంటావతారం. అయన సేవలన్నీ శ్రీవారికే. పేదరికం తాండవిస్తున్నా అయన ఏనాడూ పాలకుల ఆశ్రయము కోరలేదు. వందల రచనలు చేసినా అన్నీ భగవద్ కైంకర్యమే . ఆయన ఎన్నో స్తోత్రాలు రచించారు హరిని కీర్తిస్తూ. వారు రచించిన శ్రీమద్రహస్య త్రయ సారం ప్రతీ ఒక్కరు చదివి తరించాల్సిన గ్రంథ రాజం . దేశికుల వారు ప్రతీ రోజు సమీప గ్రామములోకి వెళ్లి ఉపాదానం స్వీకరించి అది తన ఇల్లాలికి ఇచ్చి ఆమె వండి శ్రీవారికి నైవేద్యం పెట్టగా అదే వారున్నూ భుజించేవారు . ఒకనాడు దేశికులవారు యథావిధిగా సమీప గ్రామంలోకి వెళ్లగా అక్కడ ధార్మికురాలైన ఓ ఇల్లాలు దేశికులవారికి బియ్యం, కూరగాయలతోబాటు అందులో కొన్ని బంగారు నాణాలు కూడా వేసింది . అవి ఆయన గమనించలేదు. తీసుకు వెళ్లి ఆయన తన ఇల్లాలు కి ఇవ్వగా ఆమె వాటిని చేట లో పోయగా అందులో మిలమిల మెరిసే నాణాలు కనిపించాయి. అవేమిటో ఆ ఇల్లాలికి తెలియదు.భర్తను పిలిచి అవి చూపించగా.. పూజాగదిలో ఉన్న కొన్ని దర్భలు తీసుకు వచ్చి వాటిని తొలగించి మట్టిబెడ్డలు ధాన్యములో సామాన్యమే అని చెప్పారు. అదీ దేశికుల వారికీ ధనధాన్యాలు పట్ల ఉన్న విముఖత . హరి అభ్యాగతుల సేవయే ఆయనకు పరమావధి . ఇరువది ఏళ్లలోనే సకల శాస్త్రాలలో పారంగతుడైన ఆయన ఎందరినో తన వాదనలతో ఓడించారు. అమిత వాక్పటిమ గలిగిన గరుడ మంత్రాన్ని తన గురువు నుండి పొందిన ధీశాలి .

శ్రీమతే రామానుజాయ నమః

ఓం నమో నారాయణాయ.